علائم و روش‌های درمانی موثر اگزمای پوستی +درمان خانگی

اگزما بیماری است که منجر به ایجاد لکه های پوستی ملتهب، خارش، ترک خوردگی و زبری در پوست می شود، بعضی از انواع آن حتی می تواند باعث ایجاد تاول هم شود. انواع و مراحل مختلف اگزما بیش از 31 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار داده که بیش از 10 درصد جمعیت آن را شامل می شود.
به گزارش مدیکال نیوزتودی، بسیاری از افراد هنگام مراجعه به پزشک برای درمان درماتیت آتوپیک که رایج ترین نوع این بیماری است از کلمه اگزما استفاده می کنند. اصطلاح آتوپیک به مجموعه ای از شرایط مربوط به سیستم ایمنی بدن از جمله درماتیت آتوپیک، آسم و تب یونجه گفته می شود و کلمه درماتیت به التهاب پوست اشاره دارد. غذاهای خاصی مانند آجیل و لبنیات می توانند علائم این بیماری را تحریک کنند و از محرک های محیطی می توان از دود، گرده، صابون ها و رایحه ها نام برد و البته باید توجه کنید اگزما بیماری مسری نیست.
برخی از افراد این بیماری را پشت سر می گذارند و بهبودی کامل حاصل می شود در حالی که برخی از بیماران در طول بزرگسالی همچنان با این بیماری کلنجار می روند. این مقاله توضیح می دهد اگزما چیست و علائم، روش های درمانی، علل و انواع آن را بیان می کند.

علائم درماتیت آتوپیک بسته به سن فردی که به آن مبتلا می شود ممکن است متفاوت باشد. درماتیت آتوپیک در نوزادان شایع است و لکه های خشک و پوسته پوسته ای روی پوست شان ظاهر می شود و غالبا به شدت خارش دارند. مالش و خارش مداوم آن می تواند منجر به عفونت های پوستی شود. در اغلب موارد، اگزما خفیف است و از شایع ترین علائم درماتیت آتوپیک می توان به موارد زیر اشاره کرد:
پوست خشک و پوسته پوسته شده
گرگرفتگی پوست
خارش
زخم های باز و پوسته ای
لازم به ذکر است برخی از علائم اگزما در افرادی که پوست تیره دارند متفاوت است. افراد مبتلا به اگزمای شدید برای تسکین علائم خود نیاز به درمان دقیق تر و بیشتری دارند. بیشتر افراد مبتلا به این بیماری قبل از 5 سالگی به آن مبتلا می شوند، با این حال برآورد می شود 60 درصد از کودکان در سنین بلوغ دیگر علائمی نخواهند داشت. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند دوره هایی از زمان اغلب بدتر شدن علائم را تجربه می کنند و به دنبال آن دوره هایی نیز بهبود می یابند. علائم در کودکان و بزرگسالان ممکن است متفاوت باشد. بخش های زیر برخی از این تفاوت ها را با جزئیات بیشتری بیان می کند.

علائم درماتیت آتوپیک زیر در نوزادان زیر 2 سال شایع است:
بثورات روی پوست سر و گونه ها
بثوراتی که قبل از نشت مایعات حباب می زند
بثوراتی که می توانند خارش شدید ایجاد کنند که ممکن است خواب نوزاد را مختل کند
علائم اگزما در کودکان
علائم درماتیت آتوپیک زیر در کودکان 2 ساله و بالاتر شایع است:
بثوراتی که در پشت چین آرنج یا زانو ظاهر می شود
بثوراتی که روی گردن، مچ پا و چین بین باسن و پاها ظاهر می شود
بثوراتی که می توانند تیره شوند
ضخیم شدن پوست که به عنوان لیکن شدن نیز شناخته می شود می تواند به یک خارش دائمی تبدیل شود

علائم درماتیت آتوپیک زیر در بزرگسالان شایع است:
بثوراتی که پوسته پوسته تر از آنهایی است که در کودکان رخ می دهد
بثوراتی که معمولا در چین های آرنج یا زانو یا گردن ظاهر می شوند
بثوراتی که قسمت اعظم بدن را می پوشاند
پوست بسیار خشک در مناطق آسیب دیده
بثوراتی که به طور دائمی خارش دارند
عفونت های پوستی
بزرگسالانی که از کودکی به درماتیت آتوپیک مبتلا شده اند، اما دیگر بیماری شان بهبود یافته ممکن است هنوز با خشکی پوست، اگزمای دست و مشکلات چشمی دست و پنجه نرم کنند. ظاهر پوست فرد مبتلا به درماتیت آتوپیک به میزان خراشیدگی و آلودگی پوست بستگی خواهد داشت. خراش و مالش می تواند باعث تحریک بیشتر پوست، افزایش التهاب و تشدید خارش شود.

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای اگزما وجود ندارد و هدف از درمان های فعلی بهبود پوست آسیب دیده و جلوگیری از شعله ور شدن و تشدید علائم است. پزشکان یک طرح درمانی را براساس سن، علائم و وضعیت فعلی سلامتی فرد پیشنهاد می کنند. برای برخی افراد اگزما با گذشت زمان از بین می رود، اما برای برخی دیگر این یک شرط مادام العمر است. در بخش های زیر برخی از گزینه های درمانی ذکر شده است.

موارد مختلفی وجود دارد که افراد مبتلا به اگزما می توانند برای حمایت از سلامت پوست و تخفیف علائم خود انجام دهند. به عنوان نمونه آنها می توانند از راهکارهای زیر استفاده کنند:
حمام با آب ولرم
استفاده از مرطوب کننده ظرف 3 دقیقه پس از حمام کردن
استفاده از مرطوب کننده به طور روزانه
پوشیدن پارچه های نخی و نرم
از پوشیدن لباس هایی با الیاف خشن و تنگ اجتناب کنید
استفاده از مرطوب کننده در هوای خشک یا سرد
هنگام شستشو از یک صابون ملایم یا یک پاک کننده غیر صابونی استفاده کنید
اقدامات احتیاطی اضافی برای جلوگیری از تشدید علائم اگزما در زمستان
در صورت امکان جلوگیری از تغییر سریع دما و فعالیت هایی که باعث تعریق می شوند
یادگیری و اجتناب از عوامل تحریک کننده اگزما
کوتاه نگه داشتن ناخن ها برای جلوگیری از شکستگی پوست
همچنین مردم می توانند درمان های طبیعی مختلفی برای اگزما از جمله آلوئه ورا، روغن نارگیل و سرکه سیب را امتحان کنند.

پزشکان می توانند چندین دارو برای درمان علائم اگزما تجویز کنند، از جمله:
کرم ها و پمادهای کورتیکواستروئید موضعی: اینها داروهای ضد التهابی هستند که علائم اصلی اگزما مانند التهاب و خارش را تسکین می بخشند و افراد می توانند آنها را روی پوست بمالند.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک: اگر درمان های موضعی موثر واقع نشود پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای سیستمیک تجویز کند. این داروها به صورت تزریقی یا قرص خوراکی در دسترس هستند. افراد فقط باید از آنها برای مدت زمان کوتاه استفاده کنند، همچنین توجه به این نکته مهم است که اگر فرد در حال استفاده از داروی دیگری برای این بیماری نباشد علائم ممکن است با قطع این داروها بدتر شود.
آنتی بیوتیک: در صورت بروز اگزما در کنار عفونت باکتریایی پوست پزشکان آنتی بیوتیک تجویز می کنند.
داروهای ضد ویروس و ضد قارچ: این داروها می توانند عفونت های قارچی و ویروسی را درمان کنند.
آنتی هیستامین: این مواد می توانند خارش در شب را کاهش دهند زیرا تمایل به خواب در فرد ایجاد می کنند.
مهار کننده های موضعی کلسینورین: این دارو فعالیت های سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند و با کاهش التهاب به جلوگیری از شراره شدن و تشدید علائم کمک می کند.
مرطوب کننده های ترمیم کننده: این گروه از داروها از دست دادن آب را کاهش می دهند و برای ترمیم پوست مفید هستند.
فتوتراپی: این درمان شامل قرار گرفتن در معرض امواج UVA یا UVB است. این روش می تواند درماتیت متوسط را درمان کند و در این روش پزشک در تمام مراحل درمان پوست را از نزدیک تحت نظر دارد.
حتی اگر این بیماری در حال حاضر قابل درمان نیست، اما هر شخص باید یک برنامه درمانی متناسب با شرایط خود برای بهبود علائم داشته باشد. همچنین حتی پس از بهبود ناحیه ای از پوست مهم است که به مراقبت از آن ادامه دهید زیرا ممکن است به راحتی دوباره تحریک شود.

علت اگزما هنوز ناشناخته مانده است، اما بسیاری از متخصصان بهداشت معتقدند این بیماری به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. اگر والدینی به این بیماری مبتلا شوند یا بیماری آتوپیک دیگری داشته باشند احتمال ابتلای کودکان این گروه از والدین به اگزما بیشتر است حتی در صورت ابتلای هر دو والد به بیماری آتوپیک احتمال خطر بیشتر هم می شود. برخی از عوامل محیطی می توانند علائم اگزما را بروز دهند. این عوامل عبارتند از:
مواد تحریک کننده: این مواد شامل صابون، شوینده، شامپو، مواد ضد عفونی کننده، آب میوه های تازه، گوشت ها و سبزیجات است.
آلرژن ها: گرد و غبار، حیوانات اهلی، گرده ها و کپک ها می توانند منجر به اگزما شوند که این نوع از این بیماری به عنوان اگزمای آلرژیک شناخته می شود.
میکروب ها: این ها شامل باکتری هایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس، ویروس ها و برخی قارچ ها هستند.
دمای گرم و سرد: هوای بسیار گرم و بسیار سرد، رطوبت زیاد و کم و تعریق ناشی از ورزش می تواند منجر به بروز اگزما شوند.
مواد غذایی: لبنیات، تخم مرغ، آجیل و دانه ها، محصولات سویا و گندم می توانند باعث تشدید اگزما شوند.
استرس: این دلیل مستقیم بروز اگزما نیست، اما می تواند علائم را بدتر کند.
هورمون ها: تغییر سطح هورمون ها در دوران بارداری و در بعضی از دوره های قاعدگی می تواند منجر به بروز اگزما شوند.

اگزما انواع مختلفی دارد. علاوه بر درماتیت آتوپیک، انواع دیگر آن عبارتند از:
درماتیت تماسی آلرژیک: یک واکنش پوستی است که به دنبال تماس با ماده آلرژی زایی که سیستم ایمنی بدن آن را خارجی می داند، رخ می دهد.
اگزمای دیشیدروز: به تحریک پوست کف دست و پا اشاره دارد و با تاول خود را نشان می دهد.
نورودرماتیت: منجر به ایجاد لکه های پوستی روی سر، بازوها، مچ ها و پایین پاها می شود و به دلیل خارش موضعی مانند گزش حشره رخ می دهد.
اگزمای دیسکوئید: این اگزما تحت عنوان نومولار نیز شناخته می شود و به صورت لکه های دایره ای از پوست تحریک شده قابل پوسته شدن و خارش است.
درماتیت استاز: به تحریک پوستی در قسمت پایین ساق اشاره دارد و معمولا مربوط به مشکلات گردش خون است.

اگزما یک بیماری التهابی شایع پوستی است که رایج ترین نوع آن درماتیت آتوپیک نام دارد. اگزما بیشتر در کودکان دیده می شود، اما اکثریت آنها تا رسیدن به بلوغ بهبود می یابند. اگرچه در حال حاضر درمانی برای آن وجود ندارد، اما افراد می توانند با استفاده از داروهای خانگی، مرطوب کننده ها، داروها و تغییر سبک زندگی شراره های اگزما را درمان و پیشگیری کنند.