گلوکوزامین در ساخت و ترمیم غضروف ها نقشی حیاتی دارد. بسیاری از افراد به امید تقویت سلامت مفاصل خود از مکمل های گلوکوزامین استفاده می کنند. آیا واقعا موثر هستند؟
گلوکوزامین یک قند طبیعی است که در مایع اطراف مفاصل، همچنین در استخوان های حیوانات، مغز استخوان، صدف ها و قارچ ها وجود دارد. گلوکوزامین موجود در مکمل ها به طور معمول از پوسته سخت صدف تهیه می شود اگرچه فرم مصنوعی آن نیز موجود است.
بر اساس اعلام مرکز ملی بهداشت مکمل و یکپارچه، حدود 2.6 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده از مکمل های گلوکوزامین، کندروایتین سولفات یا هر دو در سال 2012 استفاده کرده اند. کندروایتین سولفات مشابه گلوکوزامین است و به طور طبیعی در مفاصل نیز وجود دارد. این دومین مکمل غذایی محبوب بعد از روغن ماهی و انواع دیگر اسیدهای چرب امگا 3 محسوب می شود. با این حال، کارشناسان با استناد به فقدان شواهد علمی کافی، سوال کرده اند آیا مکمل های گلوکوزامین مفید هستند.
به گزارش مدیکال نیوزتودی، در این مقاله توضیح می دهیم گلوکوزامین چیست، چرا افراد آن را مصرف می کنند و آیا تحقیقات نشان می دهد مکمل ها می توانند به شما کمک کنند، همچنین برخی از عوارض جانبی احتمالی و سایر خطرات آن را بررسی می کنیم.
گلوکوزامین چیست؟
مکمل های گلوکوزامین به طور معمول بصورت قرص یا کپسول وجود دارند، اما به صورت تزریقی نیز موجود هستند، همچنین انواع مختلفی از گلوکوزامین وجود دارد و مشخص نیست آیا تاثیراتشان متفاوت است یا خیر. انواع آن شامل:
گلوکوزامین سولفات
گلوکوزامین هیدروکلراید
N- استیل گلوکوزامین
برخی از مکمل ها گلوکوزامین را با سایر مواد مانند کندروایتین سولفات، غضروف کوسه یا متیل سولفونیل متان ترکیب می کنند. برخی از افراد می گویند این مکمل ها به کاهش درد مفصل کمک می کنند، اما شواهد علمی کافی برای تایید این ادعا وجود ندارد. کالج روماتولوژی آمریکا و بنیاد آرتروز به مردم توصیه می کنند از مکمل های گلوکوزامین یا کندروایتین سولفات برای آرتروز استفاده نکنند. در حالی که به احتمال زیاد برای اکثر افراد ایمن هستند، اما متخصصان کارایی آنها را تایید نکرده اند.
مهم است به خاطر داشته باشید سازمان غذا و داروی آمریکا تولید محصولات گلوکوزامین یا سایر مکمل ها را کنترل نمی کند در نتیجه نمی توان به طور دقیق محتوای آنها را تشخیص داد. مکمل ها همیشه حاوی موادی نیستند که روی برچسب آنها ذکر شده است. آزمایش ها نشان داده است محتوای گلوکوزامین در مکمل ها می تواند از صفر تا بیش از 100 درصد مقدار تبلیغ شده باشد، همچنین در برخی موارد برچسب ها حاوی گلوکوزامین هیدروکلراید بودند، اما در واقعیت این طور نبوده است.
عملکرد گلوکوزامین
بدن از گلوکوزامین برای ساخت و ترمیم غضروف ها استفاده می کند. غضروف یک بافت همبند انعطاف پذیر سخت و لاستیکی است که از استخوان های مفاصل محافظت می کند با ایجاد بالشتک از مالش استخوان ها به هم جلوگیری می کند. با افزایش سن غضروف ها می توانند انعطاف پذیرتر شده و شروع به تجزیه کنند که می تواند منجر به درد، التهاب و آسیب به بافت شود که به عنوان مثال در آرتروز رخ می دهد.
برخی شواهد نشان می دهد گلوکوزامین ممکن است این روند را آهسته کرده و از سلامت غضروف بهره مند شوند. گلوکوزامین به طور طبیعی در بدن وجود دارد، اما با افزایش سن میزان آن کاهش می یابد و این با گذشت زمان می تواند به زوال مفصل منجر شود.
مکمل
به دلایل زیادی افراد مکمل های گلوکوزامین سولفات مصرف می کنند، از جمله:
آرتروز
گلوکوم
کاهش وزن
درد فک
درد مفصل
کمردرد
سیستیت بینابینی، یک بیماری مثانه
مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
اچ آی وی
بیماری قلبی
ایدز
با این حال، شواهد کافی برای اثبات موثر بودن آن در درمان یا پیشگیری از هر یک از این شرایط وجود ندارد.
بیشتر بخوانید: صخره ماهی: فواید،ارزش غذایی،تاریخچه و عوارض جانبی
آیا گلوکوزامین به آرتروز کمک می کند؟
بسیاری از افراد از مکمل های گلوکوزامین برای آرتروز به ویژه مفصل ران یا زانو استفاده می کنند. برخی مطالعات نشان داده اند ممکن است به کاهش درد و بهبود عملکرد کمک کند. با این حال، نتایج متفاوت بوده است و دانشمندان نتوانسته اند نحوه عملکرد مکمل های گلوکوزامین را تشخیص دهند.
برخی از کارشناسان اظهار داشته اند هر موفقیتی می تواند ناشی از اثر دارونما باشد که در آن صرفا مصرف مکمل باعث می شود فرد احساس بهتری داشته باشد. در دستورالعمل های فعلی استفاده از گلوکوزامین یا کندروایتین برای آرتروز توصیه نمی شود به این دلیل که شواهد کافی برای ایمن یا موثر بودن آنها وجود ندارد.
سایر کاربردهای گلوکوزامین
افراد از گلوکوزامین برای کمک به درمان یا پیشگیری از طیف وسیعی از شرایط استفاده می کنند، اما تحقیقات علمی در مورد این موارد غیرقابل نتیجه گیری است یا اینکه مکمل را بی اثر می دانند. برخی تحقیقات در مورد حیوانات یا شرکت کنندگان انسانی نشان داده است اشکال خاصی از گلوکوزامین می تواند به شما کمک کند:
سرکوب تغییراتی که باعث بیماری روده تحریک پذیر می شوند
پاسخ ایمنی را که منجر به ام اس می شود، کاهش دهید
تحرک زانو را بعد از آسیب دیدگی ورزشی بهبود ببخشید
با این حال هیچ مدرکی وجود ندارد که گلوکوزامین به عنوان مثال در کمردرد مزمن تاثیر بگذارد.
اثرات جانبی گلوکوزامین
به نظر می رسد عوارض جانبی گلوکوزامین خفیف و نادر است، اما می تواند شامل موارد زیر باشد:
سوءهاضمه
یبوست
اسهال
سردرد
بثورات
موسسه ملی بهداشت خاطرنشان می کند مکمل های خوراکی گلوکوزامین در صورت مصرف صحیح برای بزرگسالان “بی خطر” هستند، اما برخی از افراد عوارض جانبی خفیفی از جمله خواب آلودگی، واکنش های پوستی و سردرد را تجربه کرده اند، همچنین آنها گزارش می دهند فرم تزریقی آن دو بار در هفته تا 6 هفته به احتمال زیاد ایمن است.
کاربردهای گلوکوزامین
گلوکوزامین ممکن است برای همه افراد گزینه مناسبی نباشد به ویژه برای افرادی که با این موارد سر و کار دارند:
بارداری و شیردهی: در این مواقع توصیه نمی شود از گلوکوزامین استفاده کنید زیرا اثر آن ناشناخته است.
سرطان: برخی از مکمل ها اثربخشی درمان سرطان را کاهش می دهند. اگر تحت این نوع درمان هستید و می خواهید از گلوکوزامین استفاده کنید نخست با پزشک خود مشورت کنید.
دیابت: یک مطالعه نشان داد مکمل های گلوکوزامین ممکن است بر سطح گلوکز در بدن تاثیر بگذارد که می تواند آنها را برای افراد مبتلا به دیابت یا عدم تحمل گلوکز نامناسب کند.
آسم: در سال 2008، نویسندگان یک مطالعه هشدار دادند گلوکوزامین ممکن است عوارض جانبی مختلفی را از جمله تنگی نفس در افراد مبتلا به آسم ایجاد کند.
آلرژی: محصولات گلوکوزامین حاصل از صدف ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شوند.
مشکلات خون و گردش خون: گلوکوزامین ممکن است بر فشار خون و لخته شدن خون نیز تاثیر بگذارد. افرادی که آن را مصرف می کنند باید:
از مصرف گلوکوزامین به همراه وارفارین (کومادین) و سایر داروهای رقیق کننده خون خودداری کنید
فشار خون را در صورت استفاده از گلوکوزامین کنترل کنند
در پایان
به نظر می رسد مکمل های خوراکی گلوکوزامین برای بزرگسالان فاقد آسم، آلرژی یا دیابت و برای افرادی که باردار و شیرده نیستند به نسبت بی خطر است. با این حال، در حال حاضر شواهد قطعی مبنی بر اینکه می تواند برخی عارضه ها را درمان کند، وجود ندارد.
مترجم: الهه زارعی
