چه عواملی باعث ایجاد نقاط قرمز روی پوست می شود؟

به دلایل مختلفی ممکن است فرد متوجه نقاط قرمز روی پوست خود شود از واکنش های آلرژیک گرفته تا قرار گرفتن در معرض گرما. به گزارش مدیکال نیوزتودی، بسیاری از دلایل ایجاد نقاط قرمز روی پوست بی ضرر بوده و خود به خود برطرف می شوند. برخی دیگر ممکن است به درمان در خانه یا استفاده از داروهای بدون نسخه نیاز داشته باشند.

بثورات پوستی در اندازه ها، رنگ ها و بافت های مختلف وجود دارد. همه بثورات به درمان فوری پزشکی احتیاج ندارند. با این حال، در صورت بروز بثورات و مشاهده علائم زیر افراد باید فورا به پزشک مراجعه کنند:
بثوراتی که کل بدن را پوشانده است
تب
تاول یا زخم باز
تنفس، گفتار یا بلع سخت
تورم صورت، چشم ها یا لب ها
گرفتگی گردن
حساسیت به نور
تشنج
خواب آلودگی یا عدم پاسخگویی

بثورات گرمایی یا میلیاریا هنگامی اتفاق می افتد که غدد عرق مسدود شده و عرق را در لایه های عمیق پوست به دام می اندازد. در حالی که هر فردی می تواند بثورات گرمایی داشته باشد این وضعیت بیشتر در بین نوزادان و کودکان خردسال مبتلا به غدد عرق نارس دیده می شود. علائم بثورات گرما عبارتند از:
برجستگی های کوچک قرمز رنگ به نام پاپول
برجستگی هایی محکم و گوشتی
احساس خارش
تعریق در ناحیه آسیب دیده
التهاب و درد
سرگیجه
حالت تهوع

بثورات گرما به طور معمول طی 24 ساعت از بین می رود، درمان آن شامل استفاده از لوسیون برای تسکین خارش، تحریک و تورم است، همچنین مردم می توانند پوست را خنک نگه دارند و از پوشیدن لباس های تنگ و چسبان خودداری کنند.

کراتوز پیلاریس یا پوست مرغی (Keratosis pilaris)، یک بیماری پوستی شایع است که باعث ایجاد برجستگی های ریز قرمز، سفید یا گوشتی روی پوست می شود. اغلب قسمت های خارجی بازوها را تحت تاثیر قرار می دهد، همچنین می تواند روی بازوها و قسمت فوقانی کمر نیز مشاهده شود، اما این مورد کمتر رخ می دهد. علائم KP عبارتند از:
پوستی که احساس خشنی یا خشکی می کند
برجستگی های کوچک و بدون درد روی پوست
خارش

افراد می توانند علائم KP را با موارد زیر درمان کنند:
مرطوب کننده های حاوی اوره یا اسید لاکتیک
آلفا هیدروکسی اسید
اسید گلیکولیک
اسید لاکتیک
رتینوئیدها
سالیسیلیک اسید
لیزر یا نور درمانی

درماتیت تماسی هنگامی رخ می دهد که فرد با ماده ای تماس پیدا کند که باعث تحریک پوست وی یا واکنش آلرژیک شود، علائم این بیماری بسته به شدت واکنش متفاوت است.علائم درماتیت تماسی شامل موارد زیر است:
بثوراتی که در الگوها یا اشکال هندسی ظاهر می شود
پوست خشک که پوسته پوسته و ترک می خورد
بثورات پوستی روشن و برافروخته
خوشه های نقاط قرمز کوچک روی پوست
کهیر یا جوش های خارش دار روی پوست
خارش شدید، گرفتگی یا احساس سوزش
تاول های پر از مایع که بیرون می ریزند و پوسته می شوند
پوست تیره و ضخیم شده
حساسیت به نور خورشید

درمان درماتیت تماسی به علت و شدت علائم فرد بستگی دارد. علائم خفیف تا متوسط هنگامی که فرد از تماس با ماده تحریک کننده یا ماده آلرژی زا جلوگیری می کند، بهبود می یابد. در صورت امکان افراد باید:
از محصولات مراقبت از پوست که حاوی مواد شیمیایی خشن یا تحریک کننده هستند، خودداری کنید
از جواهرات با روکش طلا و نیکل خودداری کنید
از مصرف غذاها یا داروهایی که باعث واکنش های آلرژیک می شوند خودداری کنید
در محیط کار یا مناطقی که گیاهان سمی وجود دارند لباس محافظ بپوشید
اگر درماتیت به یک ناحیه کوچک محدود شود، فرد می تواند کرم هیدروکورتیزون یک درصد استفاده کند پزشک می تواند آنتی هیستامین های موضعی یا خوراکی قوی تری را برای افرادی که به داروهای بدون نسخه پاسخ نمی دهند، تجویز کند.

درماتیت آتوپیک که به آن اگزما نیز گفته می شود یک بیماری التهابی مزمن پوستی است. انواع مختلفی از اگزما وجود دارد، از جمله:
اگزمای فولیکولار: این نوع اگزما بر فولیکول های مو تاثیر می گذارد.
اگزمای پاپولار: این حالت به صورت برجستگی های کوچک قرمز رنگ روی پوست ظاهر می شود که متخصصان بهداشت از آن به عنوان پاپول یاد می کنند.
در کنار برجستگی های قرمز روی پوست اگزما می تواند باعث موارد زیر شود:
خارش شدید پوست
گرما و تورم پوست
پوست خشک و پوسته پوسته
خوشه هایی از تاول های کوچک و پر از مایعات
تاول هایی که مایع و پوسته از آن نشت می کنند

افراد می توانند با درمان های زیر علائم درماتیت آتوپیک را کنترل و حتی از شعله ور شدن آنها جلوگیری کنند:
مصرف داروهای تجویز شده مانند استروئیدها و آنتی هیستامین ها
تحت فوتوتراپی یا نور درمانی
استفاده از مرطوب کننده برای درمان خشکی و ترک پوست
استفاده از مواد شوینده بدون عطر و بو لباس
اجتناب از عوامل تحریک کننده مانند هوای خشک، استرس و مواد حساسیت زا
برای درماتیت آتوپیک شدید که به گزینه های درمانی فوق پاسخ نمی دهد فرد باید به یک متخصص پوست مراجعه کند.

روزاسه نوعی بیماری پوستی است که باعث تحریک پوست، قرمزی و جوش های کوچک می شود. اگرچه هر فردی می تواند در هر مرحله از زندگی خود به روزاسه مبتلا شود، اما این وضعیت اغلب در بزرگسالان 30 تا 60 سال، افرادی با پوست روشن و یائسگی رخ می دهد. علائم روزاسه شامل موارد زیر است:
پوست تحریک شده یا قرمز در پیشانی، بینی، گونه ها و چانه
رگ های خونی که در زیر پوست قابل مشاهده هستند
خوشه های برجستگی یا جوش های کوچک
پوست ضخیم صورت
چشم های قرمز، خارش دار یا آبریزش
التهاب پلک ها
تاری دید

بیشتربخوانیم:دشمنان آکنه کدام ها هستند؟

درمان روزاسه

افراد می توانند با روش های مختلف و داروها روزاسه را درمان کنند. برخی از استراتژی هایی که می توانند به تسکین روزاسه کمک کنند عبارتند از:
اجتناب از عوامل تحریک کننده مانند نور ماوراءبنفش، الکل و مواد شیمیایی سخت
شستن صورت با پاک کننده های متعادل pH
اغلب با استفاده از مرطوب کننده ها
استفاده از کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF 30 یا بالاتر
همچنین مردم باید از مصرف محصولات کافئین دار و غذاهای پرادویه خودداری کنند زیرا این مواد باعث تحریک روزاسه می شوند. درمان های پزشکی روزاسه شامل موارد زیر است:
بریمونیدین تارتارات
آزلائیک اسید
مترونیدازول
نور درمانی
ایورمکتین موضعی
تتراسایکلین های خوراکی
همچنین برخی از عفونت ها می توانند منجر به ایجاد نقاط قرمز روی پوست شوند. اگر فردی مشکوک به عفونت پوست است باید با پزشک مشورت کند. نمونه هایی از این موارد عبارتند از:

این عفونت ویروسی مسری باعث ایجاد بثورات مشخص در نقاط کوچک قرمز یا صورتی می شود. بثورات به طور معمول قبل از گسترش به تنه، بازوها و پاها از ناحیه صورت شروع می شود، همچنین عفونت های سرخچه باعث تب، سردرد و تورم غدد لنفاوی می شود. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری خاطرنشان می کنند سرخچه به دلیل استفاده گسترده از واکسن MMR، در ایالات متحده یک عفونت نسبتا نادر است. این واکسن برای نوزادان و کودکان بین 9 ماه تا 6 سال در دسترس است.

مننژیت یک فوریت پزشکی است، التهاب غشایی است که نخاع و مغز را می پوشاند و به طور معمول به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی رخ می دهد. علائم مننژیت شامل موارد زیر است:
تب
گرفتگی گردن
سردرد
حالت تهوع
حساسیت به نور
گیجی
استفراغ

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین را به عنوان “نوعی باکتری مقاوم در برابر چندین آنتی بیوتیک” تعریف می کند. این بیماری اغلب پوست را آلوده می کند و منجر به ایجاد مناطق دردناک در ملتهب شدن پوست می شود، همچنین احتمال می رود افراد دچار تخلیه چرک از پوست آسیب دیده و تب شوند. سایر عفونت های باکتریایی پوست نیز ممکن است باعث ایجاد مناطق دردناک و ملتهب در پوست شوند. اگر فردی مشکوک به عفونت پوستی است باید با پزشک مشورت کند.

باکتری های استرپتوکوک باعث این عفونت می شوند. این باکتری ها به طور طبیعی در بینی و گلو ساکن می شوند و باعث ایجاد بثورات قرمز در گردن، زیر بغل و کشاله ران می شوند. بثورات از نقاط قرمز کوچک تشکیل شده است که لمس آنها ناهموار است.

اگر فردی به عفونت پوستی مشکوک است همیشه باید با پزشک مشورت کند. اگر با وجود استفاده از درمان های بدون نسخه یا خانگی بثورات او هنوز بهبود نیافته باید با پزشک صحبت کنند. در صورت بروز بثورات پوستی همراه با علائم زیر افراد باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند:
تب
درد شدید سر یا گردن
درد یا سفتی مفصل
تنفس دشوار
استفراغ مکرر یا اسهال
گیجی
سرگیجه

اگر فردی مشکوک به عفونت پوستی است باید قبل از امتحان هرگونه درمان خانگی با یک متخصص پوست مشورت کند. برای تسکین و مدیریت بثورات پوستی افراد می توانند درمان های خانگی زیر را انجام دهند:
استفاده از صابون های ملایم و بدون بو، مواد شوینده بدن و پاک کننده ها
از استحمام یا دوش گرفتن در آب گرم اجتناب کنید
خشک و تمیز نگه داشتن پوست آسیب دیده
جلوگیری از مالیدن یا خراشیدن بثورات پوستی
استفاده از کمپرس سرد برای تسکین تورم و درد
مالیدن آلوئه ورا به پوست آسیب دیده برای کاهش تورم و تسکین درد
استفاده از مرطوب کننده ها برای آبرسانی به پوست خشک و پوسته پوسته

خلاصه
چندین دلیل احتمالی برای ایجاد نقاط قرمز روی پوست وجود دارد از جمله بثورات گرمایی، KP، درماتیت تماسی و درماتیت آتوپیک. نقاط قرمز روی پوست نیز ممکن است به دلیل شرایط جدی تر مانند عفونت ویروسی یا باکتریایی ایجاد شود. اگر افراد مشکوک به عفونت پوستی هستند باید به جای استفاده از داروهای خانگی به پزشک مراجعه کنند.
افراد می توانند برخی از بثورات پوستی و علائم همراه آن را با داروهای خانگی و درمان های بدون نسخه درمان کنند. این موارد شامل جلوگیری از منبع تحریک و استفاده از پمادهای ضد خارش بدون نسخه است. در صورت ادامه علائم با وجود استفاده از درمان های خانگی یا داروهای بدون نسخه افراد می توانند با پزشک یا متخصص پوست تماس بگیرند. پزشک یا متخصص پوست می تواند علت اصلی را تشخیص داده و توصیه های درمانی مناسب را ارائه دهد.