کمردرد می‌تواند ناراحت کننده و ناتوان کننده باشد. کمردرد می‌تواند ناشی از آسیب، فعالیت‌های سنگین و برخی بیماری‌ها باشد. کمردرد به دلایل مختلف می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد. هرچه افراد پیرتر می‌شوند، به دلیل عواملی مانند شغل و بیماری دژنراتیو دیسک، احتمال بروز کمردرد افزایش می‌یابد.
ستون فقرات کمری
کمردرد ممکن است به ستون فقرات کمری، دیسک‌های بین مهره‌ای، رباط‌های اطراف ستون فقرات، نخاع و اعصاب آن، عضلات کمر، اندام‌های داخلی شکم و لگن و پوست اطراف ناحیه کمر مرتبط باشد. درد در قسمت فوقانی کمر ممکن است به دلیل اختلالات آئورت، قفسه سینه و التهاب ستون فقرات باشد.
- علامت اصلی کمردرد، درد در کمر یا درد در هر نقطه از پشت و گاهی اوقات تا پایین باسن و پاها است. برخی از مشکلات کمر بسته به اعصاب آسیب دیده می‌تواند باعث درد در سایر قسمت‌های بدن شود. درد اغلب بدون درمان برطرف می‌شود، اما اگر با هر یک از علائم زیر ایجاد شود، باید به پزشک مراجعه کنید:
- کاهش وزن
- تب
- التهاب یا تورم در پشت
- درد مداوم کمر، جایی که دراز کشیدن یا استراحت کمکی نمی‌کند
- درد پایین پاها
- درد زیر زانو
- آسیب، مانند ضربه به پشت
- بی‌اختیاری ادرار
- مشکل ادرار کردن
- بی‌اختیاری مدفوع، یا از دست دادن کنترل حرکات روده
- بی حسی در اطراف دستگاه تناسلی
- بی حسی در اطراف مقعد
- بی حسی در اطراف باسن
- در صورت احساس بی حسی یا گزگز یا درد پشت، باید به دنبال کمک پزشک باشید. زمانی که:
- که با استراحت بهبود نمی‌یابد
- بعد از آسیب دیدگی یا زمین خوردن
- با بی حسی در پاها
- با ضعف
- با تب
- با کاهش وزن بدون دلیل
- ورزش‌های مضر برای دیسک کمر
گودی کمر
گودی کمر به وضعیتی گفته می‌شود که در قسمت تحتانی ستون فقرات کمری، انحنای بیش از حدی به وجود می‌آید. گودی کمر منحنی مشخصی به شکل C را در قسمت تحتانی کمر ایجاد می‌کند و غالباً در نتیجه وضعیت نامناسب بدن یا عدم ورزش و فعالیت ایجاد می‌شود.
در ادامه، به بررسی گودی کمر پرداخته می‌شود و علائم و درمان آن توضیح داده خواهد شد. همچنین فهرستی از تمرینات ارائه شده است که می‌تواند به تسکین علائم و درمان گودی کمر کمک کند.
لگن به شما کمک می‌کند تا راه بروید، بدوید و از زمین بلند شوید. همچنین به حفظ وضعیت مناسب بدن کمک می‌کند. گودی کمر زمانی اتفاق می‌افتد که لگن به سمت جلو چرخانده شده و ستون فقرات را مجبور به انحنا می‌کند.
گودی کمر اغلب به دلیل نشستن بیش از حد بدون تحرک، ورزش و کشش کافی در طول روز ایجاد می‌شود.
اگر گودی کمر داشته باشید، احتمالا در عضلات جلوی لگن ران احساس انقباض می‌کنید، در حالی که عضلات کمر ضعیف هستند. عضلات شکم نیز ممکن است ضعیف باشند. همه این‌ها می‌تواند باعث موارد زیر شود:
- درد پایین کمر
- درد مفصل ران و زانو
- وضعیت نادرست بدن
- چرخش مفصل ران و زانو
خوشبختانه تمرینات اصلاحی بسیاری وجود دارد که می‌توانید در خانه انجام دهید تا به لگن کمک کند که به حالت خنثی بدون درد برگردد.
مناسب‌ترین برنامه ورزشی بستگی به نوع و میزان درد کمر دارد. اگر متخصص حرکات اصلاحی برنامه ورزشی خاصی را توصیه می‌کند، بپرسید آیا انجام سایر تمرینات خانگی بی‌خطر است و از چه تمریناتی باید اجتناب کرد. قبل از انجام تمرینات ورزشی حتماً معاینه شوید و از انجام تمرینات زیر خودداری کنید:
خم شدن پشت: موقعیت‌هایی که باعث می‌شود به عقب خم شوید تا شانه‌ها از ناحیه ساق پا عبور کند (مانند تمرینات معمولی یوگا که با قرار دادن دست‌ها و پاهایتان روی زمین انجام می‌دهید و با پشت خود حالت U ایجاد می‌کنید) می‌تواند ستون فقرات اسکولیوتیک را تحت فشار قرار دهد.
هایپر اکستنشن کمری: این حرکت می‌تواند شامل انواع موقعیت‌هایی باشد که بر کمر فشار وارد می‌کند، به ویژه با خم شدن بیش از حد کمر. این نوع موقعیت‌ها باعث وارد شدن فشار به کمر شده و در نتیجه باعث افزایش درد کمر می‌شوند.
چرخش قفسه سینه: چرخش قفسه سینه شامل چرخاندن شانه‌ها و قسمت فوقانی تنه در حالی است که قسمت پایینی تنه ثابت می‌ماند. نگه داشتن چنین موقعیتی برای مدت طولانی باعث ایجاد فشار نامناسب بر ستون فقرات شده و کمردرد را به دنبال دارد.
به عنوان یک قاعده کلی، تمرینات با شدت زیاد یا با شدت بالا و ورزش‌های رقابتی مناسب افراد مبتلا به کمردرد نیست. به عنوان مثال، شنای رقابتی با صاف کردن ستون فقرات می‌تواند فشار بر کمر را افزایش دهد و ورزش‌های با تماس زیاد، مانند فوتبال، هاکی یا راگبی، نه تنها مبتلایان به کمردرد را در معرض خطر بالاتری از آسیب ستون فقرات قرار می‌دهند، بلکه همچنین می‌توانند باعث خمیدگی در کسانی شوند که استعداد ژنتیکی نسبت به کج شدن ستون فقرات دارند.
رقص شدید و ژیمناستیک، مانند آن‌هایی که شامل پرش‌های زیاد، حرکات باله یا پشتک زدن روی ترامپولین است نیز ممکن است باعث افزایش فشار بر کمر شود. این امر به این دلیل است که این حرکات پر انرژی اغلب باعث می‌شود مهره‌ها بیشتر تحت فشار باشند.
