«تونی بنت»، خواننده سبک پاپ و جز آمریکایی که در طول هفت دهه فعالیت حرفه‌ای خود در صدر «کتاب آوازهای بزرگ آمریکایی» بود، در سن ۹۶ سالگی درگذشت.
عمده محبوبیت بنت احتمالا به‌دلیل ترانه «من قلبم را در سانفرانسیسکو جا گذاشتم» است که در سال ۱۹۶۲ به بازار آمد. همچنین بازگشت حرفه‌ای و باشکوه او به صحنه در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی باعث محبوبیت پایدارش در دوران پیری شد.
بنت برنده ۱۹ جایزه گرمی شده، از جمله جایزه یک عمر دستاورد در سال ۲۰۰۱، و بیش از ۵۰میلیون نسخه از کارهایش در سراسر جهان به فروش رفته است.توانایی بنت در اجرای ژانرهای پاپ، جز و بیگ باند، تحسین همکارانش را برانگیخت و باعث همکاری‌های مشترک زیادی با خوانندگان جوان شد.
بنت در سال ۲۰۱۴ آلبوم «چیک تو چیک» را در همکاری با «لیدی گاگا» منتشر کرد که فروش آن در ایالات متحده جایگاه نخست را به‌دست آورد و بنت را به قدیمی‌ترین هنرمند زنده‌ای تبدیل کرد که به رتبه اول رسیده است، رکوردی که او قبلا به لطف آلبوم «دوئتس ۲» در سال ۲۰۱۱ داشت.
در سال ۲۰۲۰ اعلام شد که او از ۲۰۱۶ به آلزایمر مبتلا شده است. بنت در توییتر نوشت که زندگی یک هدیه است، حتی با آلزایمر.
پس از آن مشخص شد درحالی‌که عملکرد شناختی او مختل شده بود، هنوز می‌توانست طیف وسیعی از قطعات خود را بخواند.
به دنبال مرگ او، خوانندگان و نوازندگان زیادی، ازجمله نیل راجرز، به خانواده بنت تسلیت گفتند، و جو بوناماسا، او را «یکی از بهترین‌هایی که تابه‌حال صحنه را زیبا کرده‌است… آخرین نسل از بزرگ‌ترین خوانندگان و نوازندگان» خواند.
