فیلم تفریق اثر جدید مانی حقیقی با بازی ترانه علیدوستی و نوید محمدزاده مجوز پخش نگرفت و نسخه قاچاق آن هم اکنون در حال انتشار است.

بعد از برادران لیلا و جنگ جهانی سوم فیلم تازه مانی حقیقی یکی دیگر از فیلم‌های مهم این سال‌های سینمای ایران است که نسخه باکیفیت آن قبل از اکران رسمی، سر از فضای مجازی درمی‌آورد، بلایی که سر «تفریق» آمد دقیقاً شبیه بلایی است که سر «برادران لیلا» و پیش‌تر از آن «قصیده گاو سفید» و قبل‌تر از همه‌ی اینها سر «سنتوری» آمده بود. توقیف‌ یک اثر سینمایی هرگز قابل‌قبول نیست، اما دلایل توقیف این فیلم‌ها که دیگر واقعاً مسخره است.

صوفیا نصراللهی طی یادداشتی در روزنامه هم‌میهن نوشت:
«تفریق» به نمایش عمومی درنیامد چون عوامل‌اش در شبکه‌های اجتماعی مواضع سیاسی‌ای داشتند که به مذاق مسئولان خوش نیامده. آن هم بعدازاینکه ترانه علیدوستی دستگیر شده و به قید وثیقه آزاد شده، باز هم فیلمی که در آن بازی کرده، توقیف می‌شود و اجازه‌ی نمایش‌عمومی پیدا نمی‌کند.

آنهایی که فیلم‌ها را توقیف می‌کنند عملا مخاطب برای‌شان اهمیتی ندارد. سینما هم برای‌شان مهم نیست. جان و سرمایه‌ی سینماگر هم که هیچ. اگر با ابزار گوگل آشنایی داشتند، می‌توانستند ببینند که جست‌وجوی فیلم «برادران لیلا» از هر فیلم دیگری که در سینماهای مملکت در این چندسال اخیر اکران‌شده، بالاتر بوده.

مردم تشنه‌ی خواندن و دیدن فیلم سعید روستایی بودند و در قرن بیست‌ویکم اینکه بخواهی جلوی خواست مردم برای دیدن یک فیلم را بگیری، نه‌تنها عبث و بیهوده که به‌طریق اولی، زشت و ناامیدکننده است.

می‌خواهم بگویم توقیف «تفریق»، تاسف‌برانگیز است اما فیلم‌ها درنهایت دیده می‌شوند. فقط اگر محکمه‌ای وجود داشت، سازندگان و سرمایه‌گذاران باید از عوامل توقیف فیلم‌شان شکایت می‌کردند و آنها هم باید خسارت این توقیف بی‌دلیل را می‌دادند، در ادامه با نقد این فیلم همراه ما باشید تا اطلاعات بیشتری را درباره آن در اختیارتان قرار دهیم.

در خلاصه داستان این فیلم آمده که آمده است:
وقتی فرزانه (ترانه علیدوستی) مردی را در اتوبوس شهری می بیند که شباهت زیادی به شوهرش، جلال (نوید محمدزاده) دارد، او را تا ساختمانی ناآشنا تعقیب می‌کند.

در آنجا، او می بیند که ساکنان به او سلام می کنند که گویی او را می شناسند و از خیابان تماشا می کند که او وارد آپارتمانی می شود تا با زن دیگری ملاقات کند، فرزانه سه ماهه باردار است و به سختی در شغل خود به عنوان مربی رانندگی کار می‌کند. او متقاعد شده است که جلال را در یک رابطه عاشقانه گرفتار شده دیده است.

وقتی آن‌ها درباره آن بحث می‌کنند، او درباره حقایق خود قاطع است و به او یادآوری می‌کند که در آن زمان کیلومترها دورتر بوده است. فرزانه شروع به از هم پاشیدن می‌کند، اما قسم می خورد که او را دیده است، و از آنجا که نمی‌تواند رها کند، پیش از کشف ناخوشایند مردی که در اتوبوس است، به کشیدن نخ‌ها و از بین رفتن رابطه‌اش با جلال ادامه می‌دهد.

این فیلم با مشکلات زیادی روبه‌رو شد
ابتدا قرار بود نقش فرزانه را پریناز ایزدیار ایفا کند. اما با عقب افتادن فیلم بر اثر شیوع کرونا و بیماری مانی حقیقی، فیلمبرداری با دیگر پروژه‌های پریناز ایزدیار تداخل داشت.

در نهایت مانی حقیقی همکاری با ترانه علیدوستی را آغاز کرد. جدای از جابه جایی بازیگران، قرار بود تفریق بدون تبلیغ و سر و صدا، سال ۱۴۰۲ در ایران به اکران درآید اما با فعالیت سیاسی عوامل این فیلم، اکران تفریق در ایران ممنوع اعلام شد.

مهسا فرهادی منتقد سینما درباره این فیلم نوشت: در یک کلام فیلم کسل کننده است‌! البته باید در نظر گرفت که فیلم‌های جنایی و رازآلودِ کمی در این مرز و بوم ساخته شده که کیفیت خوب و فیلمنامه‌ای قوی داشته باشند. با این که این نوع نگاه، نو به نظر می‌رسد اما باید گفت این کادر‌های روایت کننده داستان افسردگی خانواده ایرانی بسیار کلیشه‌ای شده است.

فیلمنامه سعی کرده تا حد زیادی داستان را باور پذیر رقم بزند و تا حدودی موفق بوده. چرا که این احساس همزاد پنداری با سیر اتفاقات درون خانوادگی همسو است، با این وجود وقتی هیچ تعلیقی به جز سوژه اصلی یعنی تماما مشابه یکدیگر بودن شخصیت‌ها (که مربوط به ژانر مرموز فیلم است) وارد داستان نمی‌شود، مخاطب را مجاب می‌کند تا میانه داستان بارها به چشمانش استراحت دهد.