بسیاری از افراد مبتلا به کم خونی خطرناک نیاز به درمان و نظارت طولانی مدت دارند که می تواند به جلوگیری از وارد شدن آسیب به سیستم های مختلف بدن کمک کند. در صورت آگاهی از علائم کم خونی خطرناک در بدن خود حتمن با پزشک خود صحبت کنید.
هنگامی که بدن شما به دلیل کمبود ویتامین B-۱۲ نمی تواند گلبول های قرمز سالم کافی بسازد، دچار کم خونی خطرناک (PA) می شوید. مدت ها پیش، اعتقاد بر این بود که این اختلال کشنده است (“مضر” به معنای مرگبار). اما این روزها به راحتی با قرص ها یا آمپولهای B-۱۲ درمان می شود.
محققان خاطرنشان می کنند که تا ۵۰ درصد از کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ در بزرگسالان ناشی از کم خونی خطرناک است. به این نوع کم خونی “مضر” می گویند زیرا زمانی یک بیماری کشنده محسوب می شد. این به دلیل نبود درمان در دسترس بود.
علت بروز کم خونی خطرناک
کم خونی خطرناک شامل التهاب خود ایمنی در معده و ناتوانی در جذب ویتامین B۱۲ در روده کوچک است.
در حالی که کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ ممکن است به دلیل کمبود ویتامین B۱۲ در رژیم غذایی ایجاد شود، کم خونی خطرناک ناشی از ناتوانی در جذب ویتامین B۱۲ است.
دو علت کم خونی خطرناک وجود دارد: خود ایمنی و ژنتیکی.
کم خونی خطرناک زمانی رخ می دهد که معده نتواند عامل ذاتی بسازد و روده کوچک نتواند ویتامین B۱۲ را از رژیم غذایی، از جمله از غذاها، جذب کند.
گاهی اوقات کم خونی خطرناک همراه با برخی بیماری های غدد درون ریز خودایمنی دیده می شود، از جمله:
دیابت نوع ۱
کم کاری پاراتیروئید
بیماری آدیسون
بیماری گریوز
در بیشتر موارد کمخونی خطرناک، سیستم ایمنی بدن به سلول‌هایی که به سلول‌های جداری معروف هستند، حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد که فاکتور ذاتی را در معده تولید می‌کنند.
چه کسانی بیشتر در معرض کم خونی خطرناک هستند؟
برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به کم خونی خطرناک هستند.
داشتن سابقه خانوادگی این بیماری
ابتلا به دیابت نوع ۱ یا سایر شرایط خاص خود ایمنی
بخشی از معده شما برداشته شده است
۶۰ سال یا بیشتر بودن
خطر ابتلا به کم خونی خطرناک نیز با افزایش سن افزایش می یابد.
کم خونی خطرناک در مقابل سایر انواع کمبود ویتامین B۱۲
سایر کمبودهای ویتامین B۱۲، مانند کمبودهای ناشی از رژیم غذایی، اغلب با کم خونی خطرناک اشتباه گرفته می شوند.
کمخونی پرنیشیوز عمدتاً یک اختلال خود ایمنی است که به سلول‌های جداری معده آسیب می‌رساند و عملکرد مناسب فاکتور درونی را مهار می‌کند.
با این حال، کم خونی خطرناک ممکن است یک جزء ژنتیکی نیز داشته باشد. ممکن است به طور بالقوه در خانواده ها اجرا شود. همچنین کودکانی با کم خونی پرنیشیوز وجود دارند که با نقص ژنتیکی به دنیا می آیند که آنها را از ایجاد عامل درونی باز می دارد.
کم خونی پرنیشیوز و سایر کم خونی های ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ ناشی از سوء جذب روده کوچک را می توان با تزریق داخل عضلانی B۱۲ توسط پزشک درمان کرد.
مکمل های خوراکی ویتامین B۱۲ با دوز بالا ممکن است یک گزینه موثر برای برخی از افراد مبتلا به کم خونی خطرناک باشد.
در افراد مبتلا به کم خونی کمبود ویتامین B۱۲ که بدن می تواند ویتامین B۱۲ را جذب کند، مکمل های خوراکی ویتامین B۱۲ و تنظیم رژیم غذایی ممکن است یک درمان موثر باشد.
عوامل خطر برای ایجاد کمبود ویتامین B۱۲ به دلایل دیگر عبارتند از:
مشکلات در روده کوچک
سایر علل التهاب در پوشش معده (گاستریت آتروفیک)
گاسترکتومی، که در آن جراحی بخشی یا تمام معده را برمی دارد
عفونت دستگاه گوارش
استفاده طولانی مدت از داروهای ضد اسید
مواد غذایی برای مقابله با کم خونی خطرناک
ویتامین B۱۲ در ایجاد گلبول های قرمز نقش دارد. بدن به دریافت کافی ویتامین B۱۲ نیاز دارد که می تواند در غذاهایی مانند:
گوشت
تخم مرغ
شیرهای غیر لبنی غنی شده (سویا، آجیل و برنج)
بدن شما همچنین برای جذب ویتامین B۱۲ به نوعی پروتئین دیگر نیاز دارد که پروتئینی است که توسط سلول های جداری معده تولید می شود.
پس از مصرف ویتامین B۱۲، این ویتامین به معده شما می رود، جایی که فاکتور درونی به آن متصل می شود. سپس این دو در آخرین قسمت روده کوچک شما جذب می شوند.
چه بیماری هایی باعث بروز کم خونی خطرناک میشوند؟
بیماری های داخل روده کوچک می توانند باعث ایجاد کمبود ویتامین B۱۲ شوند. این بیماری ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
بیماری سلیاک
بیماری کرون
اچ‌آی‌وی
اگر قسمت ایلئوم روده کوچک با جراحی برداشته شود، کمبود ویتامین B۱۲ نیز ممکن است رخ دهد.
اختلال در فلور طبیعی باکتری روده کوچک نیز ممکن است منجر به کمبود ویتامین B۱۲ شود. آنتی بیوتیک ها ممکن است باعث کمبود باکتری های مورد نیاز برای حفظ جذب مناسب روده شوند.
افراد دیگر ممکن است باکتری های روده کوچک زیادی داشته باشند که باعث سوء جذب و همچنین کمبود ویتامین B۱۲ می شود.
تشخیص کم خونی خطرناک
پزشک شما معمولاً برای تشخیص کم خونی خطرناک باید چندین آزمایش انجام دهد، مانند:
شمارش کامل هموگلوبین خون این آزمایش می تواند با بررسی مواردی مانند هموگلوبین و هماتوکریت، کم خونی را به طور کلی بررسی کند.
چک کردن سطح ویتامین B۱۲ اگر کمبود ویتامین B۱۲ به عنوان دلیل کم خونی شما باشد، پزشک می تواند سطح ویتامین B۱۲ شما را از طریق این نوع آزمایش خون ارزیابی کند. سطح پایین تر از حد طبیعی نشان دهنده کمبود است.
آنتی بادی های فاکتور داخلی و سلول جداری خون برای وجود آنتی بادی علیه فاکتور داخلی و سلول های جداری معده آزمایش می شود.
در یک سیستم ایمنی سالم، آنتی بادی ها مسئول یافتن باکتری یا ویروس هستند. سپس میکروب های مهاجم را برای تخریب علامت گذاری می کنند.
در یک بیماری خودایمنی مانند کم خونی خطرناک، سیستم ایمنی بدن تمایز بین بافت بیمار و سالم را متوقف می کند. در این حالت، اتوآنتی بادی‌ها سلول‌های معده را که عامل درونی می‌سازند، از بین می‌برند و عملکرد آن را مختل می‌کنند.
درمان کم خونی خطرناک
درمان کم خونی خطرناک یک فرآیند دو قسمتی است. پزشک شما باید هرگونه کمبود ویتامین B۱۲ موجود را درمان کند.
درمان کم خونی خطرناک معمولاً شامل موارد زیر است:
تزریق ویتامین B۱۲ که در طول زمان به دقت دنبال می شود
پیگیری سطح ویتامین B۱۲ خون در طول دوره ی درمان
انجام تنظیمات بر این اساس دوز ویتامین B۱۲ بدست آمده
تزریق ویتامین B۱۲ را می توان به صورت روزانه یا هفتگی انجام داد تا زمانی که سطح B۱۲ به محدوده سالم بازگردد. در چند هفته اول درمان، پزشک ممکن است محدود کردن فعالیت بدنی را توصیه کند.
بعد از اینکه سطح ویتامین B۱۲ شما به محدوده رسید، ممکن است فقط یک بار در ماه نیاز داشته باشید تزریق کنید.
پس از اینکه سطح ویتامین B۱۲ شما در محدوده سالم قرار گرفت، پزشک ممکن است به شما توصیه کند به جای تزریق، دوزهای خوراکی مکمل B۱۲ را مصرف کنید.
با این حال، بسته به کمبود فاکتور ذاتی شما – جایی که ممکن است جذب روده ای ضعیف ویتامین B۱۲ داشته باشید – تزریق ویتامین B۱۲ ممکن است به عنوان تنها درمان شما برای کم خونی خطرناک مورد نیاز باشد.
عوارض کم خونی خطرناک
پزشک شما احتمالاً می خواهد شما را به صورت طولانی مدت ببیند. این به آنها کمک می کند تا اثرات جدی احتمالی کم خونی خطرناک را شناسایی کنند.
یک عارضه بالقوه خطرناک سرطان معده است. پزشک شما می‌تواند در صورت نیاز، علائم سرطان را در ویزیت‌های منظم و از طریق تصویربرداری و بیوپسی تحت نظر داشته باشد.
سایر عوارض بالقوه کم خونی خطرناک عبارتند از:
آسیب عصبی محیطی
مشکلات دستگاه گوارش
مشکلات حافظه، گیجی، یا سایر علائم عصبی
مشکلات قلبی
این عوارض اغلب ناشی از کم خونی خطرناک طولانی مدت است. آنها می توانند دائمی باشند، اما مدیریت موثر امکان پذیر است.
دکتر شیوا نظری، فوق‌تخصص آنکولوژی درپاسخ به این پرسش که چرا برخی افراد مبتلا به کمخونی میشوند، می‌گوید: گاهی کمخونی، علل ژنتیکی دارد. یعنی به صورت ارثی یا از طریق جهش ژن و تغییرات کروموزمی ایجاد می‌شود. از عوامل موثر دیگر در بروز کمخونی، بهره‌گیری از روش‌های نادرست تغذیه و استفاده نکردن از ریز مغذی‌ها و داشتن رژیم‌های نادرست است.
البته دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تاکید می‌کند: گاهی نیز ابتلا به بیماری‌های مزمنی چون نارسایی کلیه یا کبد، عفونت‌های طول کشیده و نیز اعمال جراحی بزرگ می‌تواند شخص را با کمخونی مواجه کند.
به برنامه غذایی خود دقت کنید
اگر از آن دست افرادی هستید که بیشتر اوقات از غذاهای فرآوری شده و آماده استفاده می‌کنید یا به هر دلیل، بعضی وعدههای غذایی اصلی روزانه مثل صبحانه را حذف کرده، ریزه‌خواری می‌کنید و خود را از دریافت روزانه همه گروه‌های غذایی ضروری (شیر، لبنیات، پروتئین، میوه، سبزیجات و غلات) محروم می‌کنید انتظار داشته باشید بدنتان نتواند آهن و دیگر مواد مغذی را به مقدار کافی دریافت کند.
در این صورت اگر با خستگی، بی‌حالی، کاهش تمرکز، تپش قلب و اختلالات تغذیه‌ای، گوارشی و تنفسی (ابتلا به تنگی نفس ممکن است از عوارض کمخونی باشد) مواجه شدید حتما به متخصص برای تائید و درمان کمخونی مراجعه کنید.
کمخونی، کودک و بزرگسال نمی‌شناسد
بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی، یک‌چهارم جمعیت جهان به بیماری کمخونی مبتلا هستند که بیش از نیمی از آنها را زنان و دختران تشکیل می‌دهند. شیوع بیشتر کمخونی میان دختران و زنان نیز به عواملی چون خونریزی‌های دوران قاعدگی و خونریزی حین زایمان (زنان در هر زایمان طبیعی به‌طور متوسط ۶۰۰ سی‌سی خون از دست می‌دهند) باز می‌گردد. البته کمخونی در نوزادان نارس با وزن کم و در افراد سالخورده نیز به علت مشکلات دندانی و گوارشی و دسترسی نداشتن به گروه‌های مختلف غذایی در مقایسه با بقیه افراد جامعه شایع‌تر است.
حال این پرسش پیش می‌آید که آیا کمخونی در کودکان با بزرگسالان متفاوت است؟
این متخصص بیماری‌های خونی و سرطان در کودکان پاسخ می‌دهد: کمخونی در کودکان با نشانه‌هایی چون کاهش رشد، بی‌قراری، کاهش اشتها و در مواد شدید، نداشتن تمرکز همراه است. حتی گاهی این عارضه در کودکان به اختلال تکامل گفتاری و حرکتی، کاهش میزان یادگیری و افت تحصیلی منجر می‌شود. جالب آن که سن شایع کمخونی شامل دوران شیرخوارگی و بلوغ می‌شود.
وقتی کمخونی خطرناک می‌شود
اما در چه مواردی کمخونی خطرناک می‌شود و با عوارض جدی همراه است؟
به گفته دکتر نظری در صورت پایین بودن هموگلوبین حتما باید تحت نظر پزشک اقدامات لازم صورت بگیرد، چرا که موارد شدید کاهش هموگلوبین با خطرات جدی همراه است.احساس ضعف، خستگی، تحمل پایین و خستگی هنگام بالا رفتن از پله‌ها می‌تواند نشانه شروع کمخونی باشد و باید مورد بررسی قرار بگیرد.اگر فردی مبتلا به کمخونی ناشی از فقر آهن باشد به دلیل افت غلظت هموگلوبین، دچار خستگی می‌شود و توانایی انجام دادن کارهای روزمره را نخواهد داشت، اما علائم شدید این بیماری شامل خستگی شدید، ضعف، تنگی نفس و فشار آمدن به قلب می‌شود.
به بیان دیگر کمخونی حاد می‌تواند زمینه شروع بیماری‌های قلبی و در صورت تداوم، ابتلا به سرطان‌های گوارشی باشد.
قرص آهن همیشه چاره کار نیست
برای تشخیص قطعی کم خونی باید به پزشک مراجعه کرد و هیچ کس نمی‌تواند صرفا با مشاهده نشانه‌ای، ابتلا به این عارضه را در خود قطعی بداند و به مصرف مکمل‌های حاوی آهن و اسید فولیک اقدام کند. توجه داشته باشید علائم کمخونی نه تنها می‌تواند مشابه علائم سایر بیماریها باشد، بلکه کمبود آهن تنها علت کمخونی نیست.
بر این اساس، این متخصص آنکولوژی هشدار می‌دهد: در هر میزان از کمخونی باید ابتدا علت ایجاد آن تشخیص داده و درمان مناسب آن انجام شود. به علاوه باید توجه داشت مصرف دارو و مکمل آهن فقط در صورت فقر آهن تجویز می‌شود. به بیان دیگر قرص آهن فقط در موارد فقر آهن مناسب است و در موارد دیگر موثر نیست.وی تاکید می‌کند: افرادی که میزان بار آهن بالایی دارند یا تزریق خون مکرر انجام می‌دهند مانند تالاسمی‌های ماژور هرگز نباید قرص آهن مصرف کنند.
