تصميم بيمار براي جراحي و انتخاب جراح از كليدي‌ترين عوامل در پيشگيري از عوارض جراحي بيني است وی باید متوجه عوارضي كه روي عملكرد بيني به جاي مي‌گذارد ؛ نظير مشكلات تنفسي و عوارضي كه روي زيبايي و ظاهر فرد به جاي مي‌گذارد مثل ظاهر نازيباي بيني، ناهماهنگي پره‌ها باشد
جراحی دوباره بینی طیف وسیعی از مشکلات از عوارض رایج تا عوارض بسیار پیچیده را دربر می گیرد. تعدادی از بیماران بینی خود را چند بار به دست یک یا چند جراح می سپارند. در بسیاری از این بیماران جراحی های جدید درصورتی که براساس استانداردها و توسط متخصصین حاذق انجام نشود دوباره وضعیت قبلی را پیچیده تر کرده و بینی را در وضعیت کاملا بحرانی قرار می دهد به طوری که زندگی این افراد تحت الشعاع مشکلات بینی شان قرار می گیرد. از مشکل تنفسی و محرومیت از یک خواب لذتبخش گرفته تا ظاهر مصنوعی بینی با ردپای اعمال جراحی قبلی که بینی را در کانون توجه قرار داده، روز و شب این افراد را درگیر مشکلات بینی کرده است.
بسیاری از این بیماران هر وقت که خود را در آینه می بینندحسرت می خورند که چرا برای انجام جراحی اول عجله به خرج داده و تحقیق کافی برای انتخاب جراح نکرده اند و اکنون باید صدها برابر وقت صرف کنند تا شاید به چیزی با فاصله زیاد از شرایط مطلوب برسند. در این شرایط شاید توقع چند درصد بهتر شدن هم برای بیمار یک معجزه محسوب شود.
در چه شرایطی باید به جراحی مجدد یا ترمیمی تن دهید ؟
شما جزو کدام یک از این سه دسته اید؟
به طور کلی بیمارانی که برای جراحی دوباره بینی مراجعه می کنند با توجه به مشکلات و عوارضی که دارند سه دسته اند:
۱. دسته اول بیمارانی که به خاطر مشکلات در تنفس از راه بینی مانند چسبندگی های داخل بینی یا تنگ شدن بیش از اندازه سوراخ های بینی شان مراجعه می کنند.
۲. دسته دوم بیمارانی که به خاطر مشکلات در ظاهر بینی شان مراجعه می کنند و این مشکلات در بیشتر مواقع از برداشتن بیش از اندازه بافت های بینی ناشی می شوند، مانند کوچک شدن بیش از اندازه بینی به طوری که با دیگر اجزای صورت هماهنگی ندارد.
۳. دسته سوم بیمارانی هستند که هم مشکل تنفس از راه بینی و هم ظاهر غیرطبیعی بینی را با هم دارند. متاسفانه اکثر مراجعه کنندگان در این دسته قرار دارند و این موضوع رابطه تنگاتنگ عملکرد سالم بینی با فرم طبیعی بینی را نشان می دهد.
وقتی جراحی مجدد ممنوع است
حداقل یک سال زمان لازم است تا بتوان جراحی دوباره بینی را انجام داد و دست زدن به بینی زودتر از این زمان ممکن است مشکلات بینی را تشدید کند. برای اشکالات جزئی بهتر است تا می توانید از جراحی دوباره خودداری کنید؛ ریسک جراحی دوباره بیشتر از جراحی اول است و احتمال روندهای غیرقابل پیش بینی در این جراحی دوباره بیشتر است.
پیوند بینی آخرین راه است
در عوارض ناشی از برداشتن بیش از حد بافت های بینی، باید این نقصان بافت را به شکلی مناسب جبران کرد. در این حالت، جراح می تواند از قسمت های دیگر بینی یا بدن، بافت هایی بگیرد و جایگزین بافت از دست رفته کند. این بافت ها، پیوند نامیده می شود. پیوندهایی با ارزش ترند که از خود فرد و در همان زمان برداشته شوند و برای خود او مورد استفاده قرار گیرند. برای مثال، در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده، می توان با افزودن پیوندهای غضروفی تا حدی به باز شدن دریچه کمک کرد.
در مواردی که تنگی خفیف تا متوسط دریچه داخلی بینی وجود دارد، می توان این پیوندها را از خود بینی گرفت اما در موارد شدید شاید نیاز به آن باشد که این پیوند، از غضروف دنده فراهم شود. مشکل ناشی از کوچک شدن بیش از اندازه سوراخ های بینی، کمی جدی تر است. در مواردی که به علت بیش از حد برداشته شدن پره ها کمبود شدید پوست پره های بینی وجود داشته باشد، شاید نیاز به آن باشد که قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد استفاده قرار گیرد. به همین دلیل در سال های اخیر، برش دادن پره های بینی و کوچک کردن سوراخ های بینی کنار گذاشته شده است.
در چه شرایطی باید به جراحی مجدد یا ترمیمی تن دهید ؟
تا می توانید به نوک بینی تان دست نزنید
یکی از پیچیده ترین قسمت های جراحی مجدد بینی را جراحی نوک بینی تشکیل می دهد. نوک بینی ساختمان پیچیده ای مرکب از پوست، بافت همبندی، عضلات و داربست غضروفی دارد. نسبت و میزان این بافت ها در افراد مختلف متفاوت بوده و هر فرد، واجد ساختمان ویژه ای در نوک بینی خود است و بسیاری از جراحی های قبلی که به روش های قدیمی برداشت بافت ها انجام می شده ارتباطات طبیعی این بافت ها را بر هم زده و بافت اسکار و فیبروز جایگزین بافت سالم بینی شده است. تغییرات ساختاری شدید ناشی از جراحی های قبلی و همچنین پیچیدگی فرآیند التیام بافت های نرم نوک بینی، طی گذشت زمان، جراحی مجدد نوک بینی را به یکی از مشکل ترین قسمت های جراحی پلاستیک بینی تبدیل کرده است.
جراحی مجدد سخت تر است
عمل جراحی برای اصلاح اشکالاتی چون کوچک شدن بیش از اندازه ناشی از عمل های جراحی پیشین به مراتب دشوارتر از عمل جراحی بار نخست است چراکه برداشتن بافت آسان تر از افزودن آن است، آن هم در بینی ای که پیش از این، یک بار بافت های آن را برداشته اند. در بسیاری موارد لازم است برای جبران بافت های از دست رفته، از مناطق دیگر پیوندهای غضروفی تهیه شود. حتی با انجام بهترین جراحی های ترمیمی معمولا مشکلات ایجاد شده تنها به طور نسبی قابل اصلاح خواهد بود. جراحی دوباره روی بینی که به روش های برداشت بافتی عمل شده بسیار مشکل تر از عمل اول است. زمان این جراحی ها و بیهوشی آنها هم طولانی تر است و جراح باید تمام تمهیدات لازم جهت حصول حداکثر نتیجه را به کار گیرد.
علاوه بر اینها در تمام این بیماران ارزیابی های بسیار دقیق تشخیصی شامل انجام روش های تصویربرداری، آندوسکوپی تشخیصی بینی و آزمون های بررسی راه هوایی بینی ضروری است. صرف زمان کافی جهت اقدامات تشخیصی، احتمال رسیدن به نتیجه مطلوب را بیشتر می کند و همچنین باید در مورد امکان برش در قسمت های مختلف بدن مثل گوش، سر و قفسه سینه برای برداشتن پیوند به بیمار توضیح داده شود.
