هیچ شخصی با صراحت به شما نمیگوید من به تو حسادت میورزم، اما میتوان نشانههای حسادت ورزیدن را دربعضی از رفتارهای آن شخص پیدا کرد. در ادامه ۷ مورد را باهم بررسی میکنیم :
۱_ افراد حسود اشک شما در آورند
- حسادت و احساس عدم امنیت، شبیه دو تا بال یک پرنده هستند که همیشه باهم هستند. در واقع ریشهی حسادت، چیزی نیست جز احساس عدم امنیت درونی فرد. یکی از نشانههای بارز حسادت دیگران به شما، این است که افراد حسود، سعی میکنند تا حد ممکن شما را تحقیر و کوچک کنند. بعنوان مثال، شما کاری را به سرانجام میرسانید و به دیگران نشان میدهید آنهم به امید تشویق و حمایت از جانب آنها. اما افرادی که به شما حسادت میورزند، نه تنها هیچ انرژی مثبتی به شما نمیدهند که حتی به طور نامحسوس، سعی میکنند انتقاد کنند یا طعنه بزنند به خصوص در مواقعی که امکان دفاع از سوی شما وجود ندارد، یعنی پشت سرتان. از نشانههای بارز حسادت، غیبت کردن و بدگویی پشت سرتان است آنهم به طرزی اغراق آمیز و نادرست.
- اما در قبال اینگونه رفتارها چه باید کرد؟ بهترین راه، مهربان بودن با این افراد است طوریکه از احساس عدم امنیتی که دارند کاسته شود.
۲_ عصبانی شدن از توصیههای دوستانه
- گاهی شده که شما از روی خیرخواهی و دوستی، توصیهای یا پیشنهادی به دیگران میدهید اما آنهایی که نسبت به شما احساس حسادت دارند، برمیآشوبند و از کوره در میروند. آنها به جای اینکه به پیشنهاد شما فکر کنند یا جوانب مختلف آنرا بررسی کنند، به ناگاه خشمگین شده و عصبانی میشوند و شما متعجب میشوید که چرا. دلیلش چیزی نیست جز حسادت دیگران به شما.
- البته این واضح است و همهی ما میدانیم که همیشه پیشنهادهای دیگران به شما نمیتواند بهترین گزینه باشد، چون آنها نمیتوانند از زاویه دید شما به مسائل نگاه کنند و طبیعی است که نمیتوانند بهترین پیشنهاد را هم به شما ارائه دهند، اما افرادی که باهم احساس نزدیکی و دوستی دارند، پیشنهادات همدیگر را بررسی میکنند و حتی به یک گوشه از ذهنشان سپارند، بدون اینکه عصبانی شوند.
۳_ ضد حال زدن به شما
- فرض کنید به یک سفر تفریحی رفتهاید و هنگامیکه بر میگردید، با همکاران خود در مورد سفر و تجربههایی که اندوختهاید، صحبت میکنید. مثلا میگویید از فلان قلهی کوه بالا رفتم و این تجربهی فوق العاده ای بود. در اینجا واکنش خیلی از همکارانتان این است که از شما بیشتر سوال کنند تا از چند وچون تجربه شما باخبر شوند. اما متوجه میشوید یک نفر بین آنها هست که مرتبا ضدحال میزند و وسط حرفتان میپرد و مثلا میگوید این قله ای که تو فتح کردی، تا حالا توسط هزاران نفر فتح شده و کار مهمی انجام ندادهای.
- در واقع یکی از واکنشهای رفتاری افراد حسود، این است که دقیقا دست روی آن چیزی میگذارند که شما به آن افتخار میکنید و سعی میکنند حس بی ارزش بودن را نسبت به آن چیز در شما القا کنند. بهترین کار در قبال این افراد آن است که توجهی به حرفهایشان نداشته باشید و راه خودتان را ادامه دهید.
۴_ پاچه گیری، یکی از نشانه های حسادت دیگران است
- شروع بی دلیل یک یک بحث و جدل فرسایشی، از سوی یک شخص، میتواند نشانهای از حسادت آن فرد نسبت به شما باشد. اینگونه آدمها منتظر مانند تااینکه کوچکترین خطایی از شما سر بزند و سپس بتوانند غوغا به پا کنند و یک جروبحث بی دلیل راه بیاندازند. علت اینکه برخیها به این گونه رفتار میکنند این است که احساس شکست در سراسر زندگی، آنها را فراگرفته و هرگاه هر شخصی به هر موفقیتی برسد، سعی در تخلیه این احساس منفی خود دارند آنهم از طریق بحث و دعوا. بدترین قسمت ماجرا هم این است که آنها این جروبحثها را رها نمیکنند و تا مدتها ادامه میدهند بلکه شاید بتوانند خودشان را از احساس عدم امنیتی که دارند، اندکی رها کنند. وارد نشدن در این بحثها، بهترین راه مقابله با این رفتارها است.
۵_ نفرت کورکورانه
- به یاد داشته باشید که حسادت، میتواند به آسانی تبدیل شود به نفرت. افرادی که نسبت به دیگران حسادت میورزند، خیلی سریع هم از آنها متنفر میشوند. فرض کنید دوست شما مرتبا در مورد یک گروه موسیقی بدگویی میکند اما آیا تا به حال از خودتان پرسیدهاید اگر او تا این حد از این گروه موسیقی تنفر دارد پس چرا با جزییات کامل تمام موزیک آنها را بلد است؟ علتش این است که در واقع او از این گروه موسیقی خوشش میآید اما به دلیل حسادت ورزیدن، سعی دارد با بدگویی کردن این علاقه را مخفی کند و به گونهای نشان دهد که از آنها نفرت دارد. این مثال را میتوان به کسانی که پشت سرشما بدگویی میکنند نیز تعمیم داد. این افراد منبع انرژی منفی هستند. بهتر است سعی کنید با مهربان بودن و در عین حال حفظ فاصله، با آنها رفتار کنید.
۶_ نادیده گرفتن فردیت خودشان
- همانطور که گفته شد، حسادت یک حس منفی است که ریشهی آن از عدم امنیت درونی آید. اگر نسبت به شخصی حسادت داشته باشیم شاید به دلیل است که میخواهیم جای او باشیم ولی نمیتوانیم. اما اگر قبول کنیم امکان ندارد که هیچکسی جای شخص دیگری باشد، و نیز اگر بتوانیم فردیت خود و دیگران را بپذیریم، به راحتی میتوان از این حس منفی رها شد و دیگر نیازی به تقلید کورکورانه از دیگران و نادیده گرفتن فردیت خود نیست. یک مثل قدیمی هست که میگوید تقلید، بالاترین نوع چاپلوسی است. وقتی یک نفر، موبه مو از شما کپیبرداری میکند، در واقع شما را الگو ی خودش قرار داده است. پدیدهای به نام چشم وهم چشمی نیز در فرهنگهای مختلف، ناشی از همین امر است. بخشی از این قضیه، طبیعی است. وقتی که ما کودک هستیم از والدین خود تقلید میکنیم وقتی بزرگتر میشویم ممکن است دنبالهروی سلبریتیها شویم اما یکجایی بایستی راهِ فردی خود را پیدا کنیم و به خودمان بعنوان یک آدم مستقل، بها بدهیم نه اینکه تا آخر عمر از دیگران کپیبرداری کنیم.
۷_ مسابقه گذاشتن در همه چیز
- حسادت ورزیدن میتواند دلیلی شود برای رقابت کردن. یکی از نشانههای واضح حسادت دیگران به شما، این است که سعی میکنند در همه چیز از شما جلو بیفتند. آنها با شما وارد یک مسابقهی تنگاتنگ میشوند. حتی گاهی ممکن است تنها دلیلی که شخصی تلاش طاقت فرسایی انجام میدهد تا چیزی را بدست آورد، فقط حسادت او باشد نه احتیاج شخصی خودش.
- البته گاهی این حد از حسادت، باعث میشود تیمهای ورزشی بتوانند انگیزه و دلیل زیادی برای برنده شدن داشته باشند. ولی اگر این مسئله به طور بیمارگونهای خودش را ظاهر کند، بایستی مراقب بود. فرض کنید شما در محل کارتان، به یک موفقیتی دست مییابید آنگاه متوجه میشوید یک نفر سایه به سایه شما را تعقیب میکند و از زندگی شما الگو برداری میکند به طوریکه هر قدمی که شما برداشتهاید را او هم بر میدارد و این مسئله باعث میشود که آن شخص از زندگی خودش مرتبا عقب و عقبتر بیفتد. اینجاست که باید مراقب باشد و بداند هر فردی زندگی شخصی خودش را دارد.
- اما برخورد شما با چینن افرادی میتواند به این صورت باشد که به آنها احساس ارزشمندی بدهید تا قبول کنند همینطور که هستند باعث افتخار هستند و نیازی نیست در هر چیزی با شما مسابقه بگذارند.