هنر گفتگو دارای دو جنبه اساسی است. گفتن و شنیدن. برای رسیدن به مهارت در این هنر، علاوه بر اینکه یاد می‌گیریم چگونه بهتر صحبت کنیم ، لازم است یاد بگیریم چگونه بهتر گوش بسپاریم. خودتان را آرمایش کنید ، به این فکر کنید که آیا شما نرم، روان و یکدست صحبت می‌کنید؟ یا آنقدر سخت حرف می‌زنید که گوش شنونده را از بس از این شاخه به آن شاخه می‌پرید، خسته می‌کنید؟ از طرفی آیا شما یک شنونده‌ی با دقت و با توجه هستید یا حرفهای شخص مقابل را سرسری می‌گیرید و فکرتان جای دیگری مشغول است؟
در ادامه باهم یاد می‌گریم چطور یک گفتگو را مدیریت نماییم که هم بهتر صحبت کنیم هم بهتر بشنویم.
-
وقتی نوبت شماست حرف بزنید
در هر دو حالت، سخنان ما مغشوش خواهد بود. فقط به خاطر اینکه خودمان را از قبل آماده نکرده‌ایم. چون شاید این تصور غلط را داریم که نیازی به این کار نبوده. نتیجه این می‌شود که حرف می‌زنیم و همه را گیج می‌کنیم.
اولین قانون برای اینکه بهتر صحبت کنیم این است که از قبل، در مورد آنچه می‌خواهیم بگوییم، فکر کرده باشیم وسخنان خود را دسته بندی کرده باشیم.
۲_ همانی را بگویید که منظورتان هست
بر روی معنایی که می‌خواهید به ذهن شخص یا اشخاص مقابل برسانید، فکر کنید و سخنانی را انتخاب نمایید که همان معنا را برسانند، نه معناهای دیگری را.
۳_ فقط به سمت یک نقطه بروید
یک سخنگوی ماهر و اثرگذار، به سخنانش شاخ و برگ اضافی نمی‌دهد و فقط در مورد یک موضوع صحبت می‌کند. چنین فردی به خوبی می‌داند اگر قرار است حرفش موثر واقع شود باید از سخنان پراکنده، پرهیز کند وفقط در راستای همان نتیجه‌ای که می‌خواهند به‌دست آورد، سخن بگوید.
۴_ مفید و مختصر سخن بگویید
اگر واژه‌ها مجانی نبودند، سخنان ما بهتر می‌شد و واژه‌ها را الکی مصرف نمی‌کردیم. اینکه چگونه بهتر سخن بگویم یعنی چگونه واژه‌ها را هدر ندهیم. هر چقدر تعداد کلمات شما بیشتر شود میزان گیجی طرف مقابلتان هم زیادتر می‌شود. از کوتاه‌ترین و آشنا‌ترین جملات استفاده کنید.
۵_ نقش بازی نکنید
هر کدام از ما یکسری صفات و ویژگی‌هایی داریم مختص به خودمان. می‌توانیم با تکیه بر آنها، سخنان خود را مدیریت نماییم تا دست اول، یکراست و بی‌پهلو باشند. برای شفاف بودن سخنانمان، باید خودمان باشیم نه که نقش بازی کنیم.
۶_ تصویرگر باشید
اینکه گفته می‌شود از تصاویر برای سخنان خود گفته استفاده کنید همیشه نیز کار نمی‌دهد، اما اگر سخنان خود را طوری بیان کنید که در ذهن مخاطبتان تصویرسازی شود، بیشترین و بهترین تاثیرات را در برخواهد داشت.
تا اینجای مقاله در این مورد بود که چگونه بهترصحبت کنیم، اما این فقط نیمی یک مکالمه است. نیم دیگر یک مکالمه مربوط به این می‌شود که چگونه بهتر گوش بسپاریم. در مقطعی از یک مکالمه، نیاز هست سکوت کنید، هیچ نگویید و فقط بشنوید.
-
وقتی نوبت گوش سپردن شماست
چگونه بهتر گوش دهیم؟
۱_ اهمیت بدهید
گوش سپردن نیز مثل سخن گفتن یا نوشتن، مستلزم داشتن علاقه و توجه است. باید برایمان اهمیت داشته باشد. چطور می‌توان اهمیت را ایجاد کنیم؟
فرض کنید به سخنان یک فرد گوش می‌دهید اگر توجه و تمرکز کافی را در حین سخنان او نداشته باشید چیزی یاد نمی‌گیرید و بعدا هم صحبتهایش را به خوبی به خاطر نخواهید آورد و این یعنی نمی‌توانید گفتگو را به خوبی به پیش ببرید. شما شکست خواهید خورد. آیا این کافی نیست که به سخنان فرد اهمیت بدهید؟
ما انسان‌ها در حالت عادی، فقط ۲۵ درصد از آنچه را می‌شنویم به خاطر خواهیم آورد. اما اگر بتوانیم با اهمیت دادن، این به خاطر آوردن را افزایش دهیم و فهم و درک عمیق‌تری از آنچه شنیده‌ایم داشته باشیم، می‌توانیم یک مکالمه کننده‌ی موثرتری باشیم. نتیجه گیری این می‌شود که در موقع شنیدن سخنان طرف مقابل، بایستی سکوت کنیم و به سخنان او بیش از پاسخ‌های احتمالی خودمان اهمیت دهیم.
۲_ از ارتباط چشمی غافل نشوید
اگر فقط از راه گوش‌هایتان دریافت کننده‌ی پیام باشید، نیمی از آن را از دست خواهید داد. اما اگر همزمان از حس بینایی خود نیز استفاده کنید آنچه را می‌شنوید بیشتر متوجه خواهید شد. به چهره‌ی شخص نگاه کنید. چهره‌ها حتی بدون سخن نیز حرفهای زیادی در خود نهفته دارند. می‌توانید بفهمید که آیا فرد دارد وانمود می‌کند یا کاملا حرفهایی را که می‌زند باور دارد؟ این پیام، از طریق چهره‌ی او به شما منتقل خواهد شد.
۳_ نشانه‌های غیر کلامی را دریابید
اینکه فرد در حین سخن گفتن، چهره‌اش را از شما برگرداند یعنی از گفتن این سخنان به شما چندان احساس آسودگی ندارد. یا برایش سخت است در این موضوع صحبت کند. همچنین حرکت سریع پاها و ضربه زدن به زمین نیز به همین معناست. پلک زدن بیش از حد، نشان دهنده‌ی این است که فرد مقابل، به سخنانی که می‌گوید چندان باور ندارد. همچنین نوع لبخندی که فرد سخنگو، بر لب دارد، نشان دهنده‌ی واقعی بودن یا تقلبی بودن سخنان اوست، لبخندهای مصنوعی و طبیعی قابل تشخیص هستند.
هرچند این نشانه‌ها قطعی نیستند اما می‌توانید فقط آنها را در نظر داشته باشید ولی زود قضاوت نکنید.
۴_ سخت گیرانه برخورد نکنید
خیلی‌ها می‌خواهند فقط به حرفهایشان گوش داده شود بدون اینکه از گفتن آنها پشیمان شوند. افرادی که شنیدن را به خوبی انجام می‌دهند کاری می‌کنند شخص مقابل، راحت حرفهایش را بزند و دفعه بعد نیز مایل به سخن گفتن باشد.
