کرم‌های ضدآفتاب با استفاده از یک ماده معمولی به نام اکسی بنزون می‌توانند برای صخره‌های مرجانی خطرناک باشند، اما هنوز مکانیسم‌های دقیق این اثرات سمی به خوبی مشخص نیستند.
اکنون دانشمندان دانشگاه استنفورد نشان داده‌اند که چگونه مرجان‌ها این ترکیب را به یک سم قوی تبدیل می‌کنند و مبنایی برای ضدآفتاب‌های جایگزین ایجاد می‌کنند که سلامت صخره‌ها را به خطر نمی‌اندازند. تهدیدی که اکسی بنزون برای صخره‌های مرجانی ایجاد می‌کند کاملاً ثابت شده است، به طوری که تعدادی از دولت‌ها در سراسر جهان در واقع ضد آفتاب‌های حاوی این ترکیب را ممنوع کرده‌اند.
هاوایی این محصولات را در سال ۲۰۲۱ ممنوع می‌کند، در حالی که کشور پالائو در اقیانوس آرام، جزایر ویرجین و بونیر در دریای کارائیب از جمله دیگر ایالت‌هایی هستند که این محصولات را دنبال می‌کنند.
به گفته سرویس پارک ملی آمریکا، سالانه حدود ۶۰۰۰ تن کرم ضد آفتاب در مناطق صخره‌ای در آمریکا شست وشو می‌شود. در حالی که خطرات آن واضح است، مکانیسم‌های سمی که اکسی بنزون را به مرگ مرجان‌ها مرتبط می‌کند، وجود ندارد.
نویسندگان مطالعه جدید چند سال گذشته را صرف بررسی این موضوع کرده‌اند و مجموعه‌ای از آزمایش‌های اخیر پاسخ‌های معناداری را ارائه کرده‌اند. دانشمندان از شقایق‌های دریایی و مرجان‌های قارچی به عنوان مدل استفاده کردند و آن‌ها را در یک مخزن پر از آب مصنوعی در معرض اکسی بنزون قرار دادند.
در یکی از آزمایش‌ها، این درمان با نور خورشید شبیه‌سازی شده ترکیب شد که تمام شقایق‌ها در عرض ۱۷ روز از بین رفتند. جالب این جا است که در یک آزمایش موازی که در آن نور خورشید وجود نداشت، همه موجودات زنده ماندند. این برخلاف انتظار دانشمندان از اکسی بنزون است که برای جذب انرژی نور و دفع آن به عنوان گرما برای جلوگیری از آفتاب سوختگی طراحی شده است.
ویلیام میچ، نویسنده این مطالعه گفت: دیدن این که اکسی بنزون نور خورشید را برای مرجان‌ها سمی می‌کند عجیب بود. این ترکیب در جذب نور، در موجی که ما آزمایش کردیم خوب است، به همین دلیل است که در کرم‌های ضد آفتاب بسیار رایج است.
آنچه دانشمندان دریافتند این بود که شقایق‌ها و مرجان‌ها در زیر نور خورشید در واقع گلوکز را به اکسی بنزون می‌چسبانند و آن را از طریق یک فرآیند متابولیک به یک سم قوی تبدیل می‌کردند.
جالب این جا است دانشمندان دریافتند که جلبک‌های همزیستی در بافت مرجانی زندگی می‌کنند در واقع در دفاع از آن‌ها عمل و برخی از سمومی که مرجان‌ها تولید می‌کنند را جذب می‌کنند.
این مطلب می‌تواند پیامدهایی برای مرجان‌هایی داشته باشد که تحت سفید شدن قرار می‌گیرند، فرآیندی که در آن شرایط غیرعادی دریا باعث می‌شود آن‌ها این جلبک همزیست را بیرون برانند. از قبل مشخص شده است که مرجان‌ها را مستعد ابتلا به بیماری و مرگ می‌کند، و این ایده که می‌تواند آن‌ها را مستعد اثرات سمی اکسی بنزون کند، تنها این موضوع را تشدید می‌کند.
ضد آفتاب‌های جایگزینی در بازار وجود دارد که به عنوان گزینه‌های ایمن برای مرجان‌ها معرفی می‌شوند، که به روشی متفاوت از ضد آفتاب‌های دارای اکسی بنزون عمل می‌کنند. اما احتمال این که مسیرهای متابولیک مشابه بتواند در این سناریوها سموم ایجاد کند، دور از ذهن نیست؛ زیرا دانشمندان قصد دارند تحقیقات بیشتری را انجام دهند و ایمنی واقعی آن‌ها را برای مرجان‌ها مشخص کنند.
جان پرینگل، استاد ژنتیک در دانشکده پزشکی استنفورد، گفت: در علم محیط‌زیست، مانند پزشکی، درک صحیح از مکانیسم‌های اساسی باید بهترین راهنمایی را برای توسعه راه‌حل‌های عملی ارائه دهد. این تحقیق در مجله Science منتشر شد.
