افراد با عزت نفس پايين نسبت به ماهيت انسان عقده حقارت دارند، اين گونه اشخاص معمولاً از ابراز وجود ناتوان اند و چنين تصور مى كنند كه ديگران دوستشان ندارند. بنابراين در فعاليت هاى اجتماعی به طور مداوم شركت نمى كنند
داشتن اعتماد به نفس، نیروی محرکه‌ایی برای انجام فعالیت‌های روزمره برای هر فرد است. بعضی از اصطلاحات در افرادی که اعتماد به نفس کافی ندارند، بیشتر به کار می‌رود. دکتر مهدی دوایی، روانشناس و عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم شناختی گفت: در بحث‌های تربیتی و رفتاری، مسئله بسیار مهمی که وجود دارد، تعامل بین زبان و تفکر است.
بدین معنی که آنچه افراد به زبان می‌آورند، باور و رفتار آنها شکل می‌دهد و بلعکس رفتار و منش افراد، نوع گفتار و الگوی صحبت کردن آنها را تعیین می‌کند.
دکتر دوایی در ادامه گفت: مراقبت از استفاده از الفاظ و کلمات و واژه‌های مناسب، نقش بسزایی در شکل‌گیری رفتار و نگرش ما نسبت به مسائل مختلف، ایفا می‌کند.
در مورد افرادی که اعتماد به نفس پایین دارند، می‌توان گفت: اینگونه افراد معمولا قطعیت در کلام دارند. بدین معنی که تصورشان بر این است که خودشان همیشه درست فکرمی‌کنند و درست رفتار می‌کنند.
این متخصص روانشناس بیان کرد: افراد با اعتماد به نفس پایین، معمولا به مسائل طبق قانون همه، هیچ نگاه می‌کنند و معمولا طیف منفی مسائل را در مورد خود در نظر می‌گیرند اینکه “من هرگز نمی‌توانم””من بدترینم”، “در توان من نیست” و به طور کلی قطعی حرف زدن در مورد خود یا دیگران نشان از اعتماد به نفس پایین است.
