یکی از شایع‌ترین مشکلات در مردان تعداد کم اسپرم‌ها و البته ضعیف بودن اسپرم‌ها است. از میان هر 25 مرد یک نفر اختلال کم بودن تعداد اسپرم‌ها را دارد. فاکتورهای سبک زندگی نظیر استرس، چاقی، و رژیم غذایی نامناسب می‌تواند بر تعداد و فعالیت اسپرم‌ها تأثیرگذار باشد.
شاید برای شما هم این پرسش‌ها درباره اسپرم مطرح شده باشد، اگر در نهایت فقط یک اسپرم و یک تخمک جنین را تشکیل می‌دهند، چرا بدن مردان این همه اسپرم تولید می‌کند؟ تعداد طبیعی اسپرم‌ها چقدر است؟ اسپرم چه مدت زنده می‌ماند؟ آیا اسپرم‌ها بیرون از بدن هم می‌توانند زنده بمانند؟ این مطلب، شما را با پاسخ پرسش‌هایی از این دست آشنا می‌کند.
1.اسپرم تا چه مدتی زنده می‌ماند؟
این موضوع به عوامل متعددی بستگی دارد و مهم‌ترین آنها محل قرار‌گیری اسپرم است. هنگامی که منی خشک می‌شود، اسپرم روی یک سطح خشک، مانند لباس یا تختخواب می‌میرد ولی در آب مثلا در آب گرم وان، احتمالا برای مدت طولانی‌تری زنده خواهد ماند، زیرا در محیط‌های مرطوب و گرم بیشتر زنده می‌ماند ولی احتمال اینکه اسپرم موجود در آب وان به دستگاه تناسلی زنانه راه یابد و او را باردار کند، بسیار اندک است. اسپرم در بدن زن با توجه به شرایط، تا حداکثر 5 روز زنده می‌ماند، بنابراین روابط زناشویی بدون حفاظ، حتی چند روز پیش از تخمک‌گذاری زن ممکن است به بارداری زن بینجامد.
2.چه تعداد اسپرم برای باردارشدن زن لازم است؟
فقط یک اسپرم برای لقاح تخمک کافی است اما به ازای یک اسپرمی که به تخمک می‌رسد و باعث لقاح آن می‌شود، چند میلیون اسپرم از دست می‌رود. مایع منی مرد، تقریبا 100 میلیون اسپرم دارد. مردانی که شمار اسپرم‌هایشان در هر میلی‌لیتر منی‌شان کمتر از 20 میلیون اسپرم باشد، با اشکال در باروری مواجه می‌شوند. چرا این همه اسپرم برای تشكیل یك جنین لازم است؟ زیرا در سفر اسپرم‌ها از واژن به لوله‌های رحمی (لوله‌های فالوپ) برای رسیدن به تخمک فقط تعداد محدودی زنده می‌مانند. برای اسپرم‌هایی هم که این سفر را به پایان می‌رسانند، نفوذ به درون تخمک به این سادگی‌ها نیست. تخمک با لایه ضخیمی پوشیده شده است که لقاح را مشکل می‌کند. کارشناسان معتقدند این فرآیند، شیوه طبیعت برای رسیدن سالم‌ترین اسپرم به تخمک است تا در نهایت نوزادی سالم متولد شود.
3.آیا می‌توان کاری کرد كیفیت اسپرم بهبود پیدا کند؟
بسیاری از مواردی که به سلامت کلی بدن کمک می‌کنند، باعث سلامت اسپرم‌ها هم می‌شوند؛ مانند: اجتناب از سیگار و داروهای غیرمجاز، به خصوص داروهای استروییدی آنابولیکی، پرهیز از قرار گرفتن در معرض سمومی مانند آفت‌کش‌ها و فلزات سنگین، پرهیز از الکل، داشتن رژیم غذایی سالم و حفظ وزن طبیعی بدن، خنك‌بودن دمای اسکروتوم (کیسه بیضه) زیرا گرما، تولید اسپرم را کند می‌کند، پرهیز از حمام‌های داغ و وان آب داغ، پوشیدن لباس‌زیر پادار و گشاد به جای لباس زیر تنگ و نپوشیدن شلوارهای تنگ.
