ادویه جات از دیرباز در کشورهای شرقی جایگاه ویژه ای داشتند. طبق روایات تاریخی از این موادغذایی که حتی گرانبهاتر از طلا و نقره بودند، در معاملات پایاپای و برای پرداخت بدهی ها و حق الزحمه وکلا استفاده میشده است. از زردچوبه در سنگ نوشته های طب گیاهی متعلق به 3000 سال پیش از میلاد مسیح نام برده شده است. این ادویه خاص، یکی از ستون های اصلی طب سنتی آیورودیک و ماده اساسی داروهای سنتی هندی ها، چینی ها، تبتی ها و کشورهای خاورمیانه می باشد. طب سنتی آیورودیک هم اکنون نیز در کشور هندوستان بعنوان جایگزین جدی طب غربی کاربرد دارد.
امروزه مجدداً ادویه ها در مباحث مربوط به سلامت و درمان وارد شده اند و در بین بهترین مواد غذایی برای حفظ تندرستی و مبارزه با انواع بیماری ها جای گرفته اند. در سال های اخیر پژوهشهای بیشماری در رابطه با خواص درمانی و مکانیسم اثر انواع ادویه ها انجام گرفته است. در بین این مواد سحرآمیز، زردچوبه بیش از سایرین جلب توجه نموده و کارهای تحقیقاتی مختلفی در اکثر دانشگاههای مطرح جهان روی آن در حال انجام است. نتایج بسیار جالب توجهی از خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی زردچوبه تاکنون بدست آمده است. مطالعات نشان می دهد که این خواص زردچوبه به دلیل داشتن گروهی از مواد پلی فنلی رنگی بنام کورکومینوئیدهاست. کورکومین در سلول های بدن کارهای فوق العاده ای انجام می دهد، از جمله فرونشاندن التهاب و تورم و همچنین درد ناشی از آنها، که این خاصیت کورکومین با داروهای ضدالتهاب قابل مقایسه و رقابت می باشد.
<<<>>>
استفاده از طبیعت برای سالم ماندن
ترکیبات رنگی گیاهی دارای خواص معجزه آسایی هستند و با پیشرفت علم پزشکی هر روز که می گذرد این خواص بیشتر آشکار شده و مورد جدیدی به فهرست فوائد این مواد طبیعی افزوده می شود. درباره خواص ضدسرطانی زردچوبه نیز تحقیقات و مطالعات فراوانی انجام شده است. این فکر از آنجا نشات گرفته که دانشمندان متوجه اختلاف قابل توجهی در آمار مبتلایان به این بیماری مهلک در کشورهای غربی و کشورهای شرقی نظیر هند شدند. با توجه به بالاتر بودن سطح بهداشت عمومی و تغذیه در جوامع پیشرفته درحالیکه انتظار می رفت میزان شیوع سرطان در این کشورها پایین تر باشد، محققان با نتیجه کاملاً برعکس مواجه شدند. این دانشمندان با دقت در رژیم غذایی و عادات تغذیه ای مردم در کشورهای شرقی متوجه شدند که برخلاف جوامع غربی در این کشورها ادویه جاتی مانند زردچوبه، زنجبیل و فلفل سیاه بطور روزمره و به مقدار فراوان در غذاهای عموم مردم مصرف می شوند. از این رو مطالعهاین مواد و خواص آنها به نحو گسترده ای آغاز شد و نتایج جالبی حاصل شد که تغییر بزرگی در درمان و کنترل انواع بیماری ها و جایگزین کردن داروهای شیمیایی با این مواد طبیعی ایجاد کرد.
در مورد بیماری روماتیسم مفصلی و آرتریت نوجوانان و بالغین نیز بررسی های مشابهی انجام شد و مشخص شد که مردم کشورهای خاورمیانه بویژه هندوستان، بسیار کمتر از مردم جوامع غربی به بیماری هایی نظیر آرتریت و التهابات مفاصل دچار می شوند. فلفل سیاه و زنجبیل زمانیکه با زردچوبه تواماً مصرف شوند، اثرات آن را تا30 برابر تقویت می کنند.مهمترین خاصیت جالب فلفل سیاه افزایش زیستفراهمی سایر مواد مغذی میباشد. فلفل سیاه علاوه بر تقویت زیستفراهمی کورکومین که در صورت مصرف تنها، زیستفراهمی بسیار ضعیفی دارد، در تقویت اثر کاروتنها و کوآنزیم Q10 نیز موثر است.
زنجبیل نیز از گیاهان بسیار مهم در طب سنتی بوده و تحقیقات اخیر اثرات مفید آن را در درمان آرتریت ها و سایر موارد درد ثابت کرده است. در یک بررسی بالینی روی 120 بیمار مبتلا به آرتروز، محققان اثر درمانی داروی ایبوپروفن را با عصاره زنجبیل مقایسه کردند و پس از 6 ماه مشاهده کردند که هر دوی این داروها تاثیر خوبی روی بهبود درد داشتند و تفاوت قابل ملاحظه ای میان بیماران دو گروه وجود ندارد.
گرچه این ادویه ها در رژیم غذایی روزمره ما نیز وجود دارند ولی مقدارشان در حدی نیست که بتوانند اثرات ضد التهابی داشته باشند.
امروزه از عصاره های خالص شده و تغلیظ شده این ادویه ها در تهیه مکمل های دارویی مانند میکسودین استفاده می شود،زیرا در واقع این خواص درمانی مفید با مصرف اندکی ادویه جات در غذاهای روزمره ما حاصل نمی شود.
این مطلب توسط سرکار خانم میترا اسدزاده، کارشناس ارشد بیوشیمی(ariansalamat.com) تهیه و برای مجله پزشکی دکتر سلام(hiDoctor.ir) ارسال شده است. استفاده از این مطلب فقط با ذکر منبع مجاز می باشد.
