اگر غذایی که دوست داریم در برابرش مقاومت داشته باشیم و نخوریم در کاهش وزن موفقیت بیشتری بدست می آوریم این مورد را با مثالی بیشتر توضیح میدهیم
بر خوشی از خودمون خویشتن داری نشون بدهیم (یعنی مثلاً در برابر یک خوراکی خوشمزه خویشتن دار باشیم و کمی صبر کنیم و بلافاصله به خوردن اون نپردازیم)، موفقیت ما در کاهش وزن، بیشتر است. برای روشن شدن مطلب، مثالی می زنیم. در سال ۱۹۷۲ آزمایشی بر روی کودکان صورت گرفت. در این آزمایش به کودکان گفته شد که می توانند یک شیرینی در همون لحظه بخورند و یا یک ربع صبر کنند و در ازای این صبر، بعد از ۱۵ دقیقه، دو عدد شیرینی بخورند. بعدها مشخص شد که اون دسته از کودکان که صبر کرده بودند، در آینده موفقیت بیشتری در کاهش وزن پیدا کردند. مردم یا شخصیت ” یک شیرینی ” دارند و یا دارای شخصیت ” دو شیرینی ” هستند. اگر در کاهش وزن ناموفق هستید، احتمالاً شخصیت ” یک شیرینی ” دارید.
برای حل این مشکل باید خوراکی های هوس انگیز رو تا جایی که می توانیم از خودمون دور کنیم. مثلاً نباید در کابینت ها یا در کشوی میز کارمون، این خوراکی ها رو نگه داریم.
اگر وقت شناس و دقیق هستید …
آیا جزء اون دسته از افراد هستید که همیشه به موقع و سر وقت به محل ملاقات یا سر کار می روند؟ آیا همیشه طبق دستور العمل ها و دقیق عمل می کنید. این گونه افراد معمولاً در قبال برنامه ریزی برای غذا خوردن، افراد وظیفه شناسی هستند و دنبال کردن برنامه رژیمی برای اونها در اولویت قرر دارد. اما از طرفی چون دائم در حال برنامه ریزی هستند که چه بخورند و چه نخورند، دائم به غذا فکر می کنند.
راه حل برای این افراد این است که انقدر به غذا برای کاهش وزن فکر نکنند و کمی هم فکرشون رو معطوف فعالیت بدنی بیشتر و راه هایی برای افزایش تحرک، کنند. مثلاً به جای اینکه فرزندان خودمون رو به وسیله نقلیه به مدرسه ببریم، با اونها هم قدم شده و با هم به سوی مدرسه برویم.
اگر دمدمی مزاج هستید …
افراد دمدمی مزاج، یا بیش از حد خوشحالند و یا بیش از حد ناراحت هستند. زندگی هم که همیشه روی یک پاشنه نمی چرخد. بعضی از ما، پرخوری احساسی داریم و احتمال اینکه در شرایط روحی مختلف، بدخوری و پرخوری کنیم، از افراد دیگر، بیشتر است و دائم به دنبال خوراکی می گردیم تا احساسات خودمون رو تسکین بدهیم. هر قدر هم که احساساتی تر و هیجان زده تر شویم، پرخوری ما بیشتر می شود.
برای حل این مشکل، باید اول بالا و پایین شدن احساسات خودمون رو شناسایی کنیم. یعنی ببینیم که چه زمان هایی و در مواجهه با چه احساساتی، بیشتر غذا می خوریم. سپس باید سعی کنیم در مواقع احساسی به جای غذا خوردن، کار دیگری انجام بدهیم. مثلاً با یک دوست تماس بگیریم یا به پیاده روی برویم یا هر کار مثبت دیگری که فکر خوردن غذا رو از ذهن ما دور کند.
اگر فرد درون گرا و ساکتی هستید …
افراد درون گرا معمولاً در مواجهه با غذا و کاهش وزن، معقولانه تر رفتار می کنند و واکنش های آنی و بدون فکر کمتری از خودشون نشان می دهند. این افراد بیشتر به کیفیت اهمیت می دهند تا کمیت. به همین دلیل هم به رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، توجه بیشتری دارند. درحالی که رژیم غذایی سالم و ورزش منظم برای افراد برون گرا، کمی مشکل است.
افراد برون گرا، باید از قبل خودشون رو برای موقعیت های مختلف آماده کنند تا به ورطه پرخوری نیفتند. مثلاً اگر فرد برون گرایی هستیم و می خواهیم به مهمانی برویم باید از قبل ذهن خودمون رو آماده کنیم که در مهمانی به سراغ غذاهای سالم تر برویم. کار کردن روی ذهن، به ما کمک می کند که احتمال زیاده روی و خوردن غذاهای ناسالم رو به حداقل برسانیم.
اگر اهل بریز و بپاش و مهمانی هستید …
این افراد، معمولاً استرس رو در خودشون جمع می کنند. برای این منظور، به جای استفاده از قشر معز از پایه ای ترین بخش مغز خودشون استفاده می کنند. قشر مغز به ما کمک می کند تا اهداف بلند مدت خودمون رو در نظر بگیریم و انتخاب های سالم تری داشته باشیم. پس اگر به جای قشر مغز از بخش های پایه ای تر برای تصمیم گیری استفاده کنیم، احتمال اینکه غذایی هم که انتخاب می کنیم، چندان سالم نباشد و به جنبه خوشمزه بودن و رضایتبخش بودن اون توجه کنیم، بیشتر است. به این ترتیب، یک نوع اعتیاد به پرخوری و خوردن غذاهای پرانرژی و چرب در فرد به وجود می آید.
اگر از جمله افرادی هستید که از اینکه در مرکز توجه هستند، لذت می برند، سعی کنید که در فعالیت های اجتماعی شرکت کنید که هدف از اون، خوردن نبوده و شامل غذا خوردن و وجود خوراکی نمی شود.
منبع-yeka
