والدين موظفند رفتار هاي تربيتي شان را در جهت پرورش کودکاني مسئول پذیر سوق دهند. کودک باید درک کند که در قبال وظايف خود پذيرش مسئوليت کند.
برنامهریزی، زمانبندی و الویت دادن به کارها در ایجاد مسئولیتپذیری فرزندان نقش دارد. امیر هوشنگ مهریار، روانشناس گفت: دانش آموزان و خانوادههای آنها باید در آغاز سال تحصیلی مسئولیتپذیر باشند بعضی خانواده ها به علت گرفتاریهای مختلفی که دارند از مسئولیتپذیری کمتر نسبت به دانشآموز خود برخوردارند.
وی افزود: دسته دیگری از خانوادهها نسبت به مسئولیتپذیری در قبال دانشآموزشان آگاهی دارند و احساس مسئولیت بیشتری در آنها دیده میشود.
این روانشناس با اشاره به اینکه والدین الگوی خوبی برای فرزندان خود در زمینه مسئولیتپذیری هستند اظهار داشت: در صورتی که والدین تمام کارهای فرزند خود را انجام دهد فرزندانشان افراد مسئولیتپذیری نخواهند بود ایجاد مسئولیتپذیری در فرزندان به طور حتم به ایام آغاز مدرسه محدوده نمیشود این ویژگی باید قبل از سنین مدرسه در کودک ایجاد شود.
مهریار بیان کرد: ایجاد مسئولیتپذیری در فرزندان دورهای مداوم است که به طور حتم برنامهریزی، زمانبندی و الویت دادن به کارها در ایجاد آن نقش دارد این ویژگی در کودکان با انجام کارهای شخصی وی توسط خودش در سنین کودکی ایجاد میشود بعضی افراد در سنین کودکی برای انجام کارهایشان به پدر و مادر متکی هستند.
وی ادامه داد: برخی والدین تا سنین دانشگاه فرزندانشان کارهای آنها را انجام میدهند و اینگونه فرزند در بزرگسالی شخص مسئولیت پذیری نخواهد بود تشویق کردن فرزندان برای مسئولیتپذیری به طور حتم در ایجاد این ویژگی در آنها تاثیر بهتری میگذارد همچنین تنبیه از ایجاد این ویژگی در وی جلوگیری میکند.
این روانشناس تصریح کرد: والدین الگوی فرزندان در زمینه مسئولیتپذیری باشند و مطابق رشد هوشی فرزندشان این ویژگی را در وی ایجاد کنند و به وسیله تشویق و تقویت آن مسئولیتپذیری را به وی آموزش دهند.