کرفس جهت درد پهلو و پیچش معده توصیه شده و در باز کردن ادرار و صاف کردن کلیه و مثانه و پاک و ضد عفونى کردن انها از سنگ بسیار مفید است.
در طب شرقی آن را جزو گیاهان تلخ ـ شیرین طبقه بندی می کنند. یعنی مرطوب و خنک است و بنابراین برای ایجاد تعادل در غذاهای تند و ادویه دار به کار می رود. گل گیاه نسبتاً محرک، مغذی و تقویت کننده است. در گذشته کرفس به عنوان سبزی زمستان و اوایل بهار پرورش داده می شد؛ کرفس به دلیل خواص ضد سمی خود یک تونیک پاک کننده بدن پس از رکود زمستانی محسوب می شد. عصاره هومیوپاتیک بذر این گیاه در فرانسه کاربرد گسترده ای برای رفع احتباس ادرار دارد.
کاربردها
عصاره روغنی: روغن ـ برای درمان عوارض دردناک نقرس در پا یا انگشتان آن، 15 قطره از روغن را در یک کاسه آب گرم بریزد و پا را در آن قرار دهید.
روغن ماساژ ـ 5 تا 10 قطره روغن کرفس را در 20 میلی لیتر روغن بادام یا آفتابگردان رقیق کنید و روی مفاصل دردناک بمالید.
ریشه: تنتور ـ در گذشته به عنوان یک ادرار آور در درمان فشار خون بالا و اختلالات ادراری مصرف می شد، همچنین به عنوان یکی از اجزای داروهای درمان آرتریت، یا یک محرک انرژی و پاک کننده کلیه به کار می رفت.
تمام گیاه: افشره ـ تمام گیاه را آب بگیرید و برای التهابات مفصل و دستگاه ادراری مانند آرتریت روماتوئید، التهاب مثانه یا التهاب حالب، حالات ضعف و خستگی عصبی بنوشید.
احتیاط
برگاپتن موجود در دانه احتمالاً باعث افزایش حساسیت به نور می شود، از مصرف جلدی عصاره روغنی در روزهای آفتابی خودداری کنید.
روغن و مقادیر زیاد دانه در دوران بارداری نباید مصرف شود، چون ممکن است باعث تحریک انقباض رحم شود.
بذرهایی را که به منظور کاشت تهیه شده اند نخرید چون اغلب مواد قارچ کش به آنها افزوده شده است.
