سیگاریهایی که از داروی نسخهای ترک سیگار موسوم به وارنسیلین استفاده میکنند، سه برابر در ترک این عادت موفقترند نسبت به افرادی که بدون استفاده از دارو برای ترک سیگار تلاش میکنند.
وارنسیلین با نام تجاری چنتیکس در سال 2006 توسط سازمان دارو و غذای آمریکا و توسط اتحادیه اروپا مورد تأیید قرار گرفت. گفته میشود داروی مورد نظر، گیرندههای نیکوتین را در مغز تحریک میکند و در نتیجه، به کاهش علایم محرومیت از نیکوتین کمک مینماید. همچنین از اتصال نیکوتین به این گیرندهها نیز تا حدودی جلوگیری کرده و موجب میشود سیگار کشیدن، کمتر رضایتبخش باشد و تمایل فرد به سیگار کاهش یابد. دکتر کیت کاهیل و همکارانش از دانشگاه آکسفورد انگلستان، اطلاعات حاصل از 6 مطالعهای را که اثرات این دارو را با یک دارونما مقایسه کرده بود، مورد بررسی قرار دادند که سه مورد از این مطالعات، شامل مقایسهای با بوپروپیون (یک داروی ضد افسردگی که برای ترک سیگار هم استفاده میشود) بود. 6 مطالعه بالینی نیز شامل 4924 فرد سیگاری بود که 2451 نفر از وارنسیلین استفاده کرده بودند. در یک مطالعه، کاهیل و همکارانش دریافتند که استفاده از این قرصها قدرت ترک سیگار را در مقایسه با استفاده از دارونما، به میزان 3 برابر افزایش میدهد و در مقایسه با بوپروپیون نیز 6/1 برابر. محققان میگویند اصلیترین عارضه جانبی این دارو، تهوع (خفیف تا متوسط) است که شدتش با گذشت زمان کاهش مییابد. پژوهشگران بر این باورند که مطالعات مستقل بیشتری مورد نیاز است تا یافتههای حاصل از این مطالعات بالینی را تأیید کند. همچنین انجام مقایسههای مستقلی با درمانهای جایگزین نیکوتین و مطالعات بیشتری با بوپروپیون نیز جهت اثبات اثربخشی این درمانها لازم است.