بی اشتهایی اختلال در غذا خوردن است. فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی دچار کاهش وزن شدید می شود که زندگی شخص راب ا مشکل مواجه میکند درمان شامل رفتار درمانی شناختی (CBT)، گاهی دارو درمانی است. پرخوری عصبی یک بیماری ذهنی جدی است که نیاز به درمان جدی دارد. پیشگیری از پرخوری بهترین فرصت برای غلبه بر این اختلال غذا خوردن است
بی اشتهایی و پرخوری عصبی دو نوع اختلال خوردن هستند که در نتیجه آنها سلامتی فرد به خطر می افتد. بی اشتهایی عصبی یک اختلال پیچیده است که مکانیسم آن کاملا شناخته شده نیست اما نشانه ای از مشکلات روانی است. پرخوری عصبی بسیار متداول تر از بی اشتهایی عصبی است.
براساس بررسی های انجام شده، شیوع اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی و پرخوری عصبی فقط در حدود ۱ تا ۳ درصد می باشد و این نوع اختلالات امکان دارد در بعضی مشاغل و یا در اشخاص خاصی مانند ورزشکاران شایع تر باشد. در ادامه به بیان برخی از علائم هشدار دهنده بی اشتهایی و پرخوری عصبی اشاره خواهیم کرد:
علائم هشدار دهنده بی اشتهایی عصبی:
۱- کاهش قابل توجه وزن
۲- حساسیت بی جهت به غذا و وزن بدن
۳- پوشیدن لباس های گشاد و پر چین
۴- ورزش سخت و بیش از اندازه
۵- تغییرات در حالات روحی فرد
۶- اجتناب از فعالیت های اجتماعی در ارتباط با غذا
علایم هشدار دهنده پرخوری عصبی:
۱- کاهش یا افزایش قابل توجه وزن
۲- استفراغ عمدی بعد از هر وعده غذایی
۳- داشتن حالت های افسردگی
۴- توجه بیش از اندازه به وزن بدن
۵- داشتن رژیم های غذایی محدود با تکرر پرخوری
۶- صرف غذا به مقدار زیاد در زمان کوتاه
۷- عدم رضایت از وزن بدن
منبع- مه شو
