مقادیر کلسیم در برخی زنان را پیشگویی کرد. این مطالعه به سرپرستی دکتر Vinod Yalamanchili از انجمن یائسگی شمال آمریکا انجام شد. محققین در این مطالعه، به منظور ارزیابی شیوع هایپرکلسیوری و هایپرکلسمی با مقادیر گوناگون ویتامین D و با کلسیم دریافتی 1200 میلی گرم در روز، 163 زن در دامنه سنی 57 تا 90سال را به مدت یک سال پیگیری کردند. مقادیر ویتامین D آزمودنی ها در دامنه ی 400 تا 800 واحد در روز بود و مقدار 200 میلی گرم سیترات کلسیم نیز به رژیم غذایی آزمودنی ها اضافه شد تا دریافت کلسیم در تمام آزمودنی ها به طور تقریبی 1200 میلی گرم در روز باشد. مقدار ویتامین D سرمی همه ی آزمودنی ها از ابتدای شروع مطالعه ناکافی بود (کمتر از 20 نانو گرم در میلی لیتر). مقادیر کلسیم ادراری آزمودنی ها هر 3 ماه یکبار اندازه گیری می شد. یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که 9درصد و 31 درصد زنان به ترتیب به هایپرکلسمی و هایپرکلسیوری مبتلا شدند. خطر بروز هایپرکلسیوری در زنانی که مقادیر کلسیمی آن ها در شروع مطالعه بیش از 132 میلی گرم در روز بود، تا 15 برابر افزایش یافت. محققین پیشنهاد کردند که پیش از شروع مکمل یاری کلسیمی و هر سه ماه یکبار، باید میزان کلسیم خون و ادرار ارزیابی شود. این موضوع به ویژه برای افرادی که سابقه سنگ کلیه دارند، اهمیت دارد. مقاله ی مرتبط با این مطالعه در مجله Menopause منتشر شد.
