علائمی مانند تورم، قرمزی، افزایش تدریجی درد، احساس درد شدید هنـگام خـم نـمودن موضـع، گـرفـتـگی عضلانی در پاها، گرمی پوست در نزدیکی لخته خون و رنگ پریدگی میتوانند نشانه این بیماری باشند.
««DVT نوعی بیماری است که در اثر لخته شدن خون در پاها به وجود آمده و جریان خون در رگ های آسیب دیده را کند می کند که بیشتر در افراد کم تحرک، مسن، باردار و کسانی که دارای اختلالات خونی هستند رخ می دهد.
لخته خون (ترومبوز) باعث می شود جریان خون آهسته شود و این ناحیه متورم، قرمز و دردناک می شود. اگر لخته های خون به سمت ریه حرکت کند، بیماری انسداد جریان خون ریوی (عروق مسدود شده در ریه ها) رخ می دهد و ممکن است مشکلات تنفسی جدی را به وجود آورد.
از عوامل این بیماری، استراحت طولانی مدت در بستر (بیش از سه روز)، پس از اعمال جراحی (با بیهوشی بیش از 30 دقیقه)، سیگار کشیدن، داشتن اضافه وزن، مسافرت طولانی هوایی یا با اتومبیل، استفاده از قرص های ضد بارداری و برخی از درمان های جایگزینی استروژن و سابقه شخصی یا خانوادگی از مشکلات لخته شدن خون هستند که خطر ابتلا به DVTرا افزایش دهد.
البته ممکن است در ابتدای این بیماری هیچ گونه نشانه و علامتی بروز نکند. ایمنی فر از راه های درمان این بیماری را تزریق فوری رقیق کننده خون (هپارین) به منظور پیشگیری از افزایش لخته ها عنوان کرد و افزود: قرص های رقیق کننده خون (وارفارین) برای درمان این بیماری مناسب است تا مانع از بزرگتر شدن لخته ها و تشکیل لخته های جدید شود.
علاوه بر مصرف دارو، ورزش را فراموش نکنند و در صورتی که زیاد می نشینند راه بروند و پاهایشان را کش دهند.