کم کاری تیروئید،سن پدر و مادر ،مشکل وراثتی و ژنتیکی، دیابت، چسبندگی های داخل رحمی،نارسایی دهانه رحم و..بسیاری موارد دیگر از عوامل ایجاد کننده سقط در مادران باردار هستند.
اکثر سقطهای خودبخودی بین هفته ۸- ۱۲ بارداری رخ می دهد. این زمان زمانی است که هورمون جفتی به سطح بالای کافی برای حفاظت از جنین نرسیده است . هر چه سن مادر بیشتر باشد، احتمال سقط هم افزایش می‌یابد. از طرفی سیگار کشیدن، مصرف داروهای خاصی که ممکن است بدون اطلاع پزشک مصرف شود، حاملگی‌های چندقلویی، بیماری‌هایی مانند دیابت، اختلالات دستگاه ایمنی بدن، تجربه بارداری ناموفق و… خطر سقط را افزایش می‌دهد.
این خونریزی را جدی بگیرید
شایع‌ترین علت خونریزی در دوران بارداری سقط جنین است و از هر ده سقط جنین، هشت سقط پیش از هفته سیزدهم بارداری اتفاق می‌افتد. البته خونریزی همیشه هم علامت سقط جنین نیست.
در واقع در سه ماه نخست بارداری خونریزی کم خیلی شایع است که اغلب به خودی خود قطع می‌شود و جنین به رشد خود ادامه خواهد داد البته در صورت لکه‌بینی یا خونریزی در دوران بارداری باید بلافاصله به پزشکتان مراجعه کنید تا علت اصلی مشخص شود. به عنوان مثال یکی از عوامل خونریزی، حاملگی خارج رحم است که یک درصد خانم‌های باردار آن را تجربه می‌کنند. در چنین شرایطی باید مدام تحت نظر باشید تا با مراقبت‌های اصولی، بارداری موفقی را سپری کنید.
علائم سقط جنین را بشناسید
از جمله مهم‌ترین علت‌های سقط، خونریزی و دردهای زیرشکمی (اگر دردهای خیلی شدید یا فقط در یک سمت از شکم باشد، ممکن است از علائم حاملگی خارج از رحم باشد) است. همچنین ممکن است مقداری بافت دفع کنید که بیشتر شبیه به لخته خون است. باید بدانید در بیشتر مواقع این خونریزی‌ها به تدریج از بین می‌رود که البته زمان و شدت از بین رفتن آن برای افراد مختلف متفاوت است و بین چند روز تا دو هفته طول می‌کشد حتی گاهی ممکن است متوجه سقط جنین خود نشوید و سونوگرافی همه چیز را مشخص کند.
در این حالت رشد جنین متوقف می‌شود، اما در رحم باقی می‌ماند؛ بنابراین درد و خونریزی هم ندارید و فقط بعضی از علائم بارداری مانند حالت تهوع و تورم و درد سینه‌ها هم از بین می‌رود. بنابراین توصیه می‌شود در سه ماهه اول حاملگی با بروز کوچک‌ترین تغییری به جای گوش‌کردن به توصیه‌های ریز و درشت اطرافیان به متخصص مراجعه کنید.
