كم شنوایی یا افت شنوایی ممكن است ناشی از مواجههٔ دراز مدت با سر و صدا ، ابتلاء به بیماریهای عفونی ، ضربات ، ، توده ها و سكته های مغزی ، اثرات داروها و یا وراثت باشد
پیرگوشی نوعی افت شنوایی است كه به تدریج با بالا رفتن سن در بیشتر افراد ایجاد می شود.، كم شنوایی های مربوط به پیرگوشی،كم شنوایی در سنین سالمندی ضایعه شایعی است و در حدود 35- 30 درصد بزرگسالان در سنین 65و 75 سالگی دچار كم شنوایی میشوند.
علائم پیرگوشی چیست؟
در صورت وجود پیرگوشی، اصوات آهسته تر و با وضوح كمتر به نظر می رسند و این امر سبب می شود شنیدن و درک گفتار مشكل تر شود.
افراد دچار پیرگوشی ممكن است چند مورد از موارد زیر را تجربه كنند:
به نظر می رسد دیگران به صورت نجوا یا زمزمه صحبت می كنند.
شنیدن و افتراق اصوات”زیر”مانند(س) و (ش) برای آنان مشكل است.
– درك محاورات به ویژه در صورت وجود اصوات زمینه ای، مشكل است.
شنیدن صدای مردان از صدای زیر زنانه برایشان راحت تر است.
برخی اصوات آزاردهنده یا خیلی بلند به نظر می آیند.
ممكن است دچار وزوز گوش (صدای زنگ، غرش یا هیس هیس در یك یا هر دو گوش) هم باشند.
علل ایجاد پیرگوشی چیست؟
در بیشتر موارد علت آن تغییرات گوش داخلی فرد است كه با بالا رفتن سن به وجود می آید. اما تغییرات گوش میانی یا تغییرات كلی در راه عصبی شنوایی به مغز نیز ممكن است سبب بروز كم شنوایی شوند.
همچنین علاوه بر ژنتيک و سابقه فاميلي، آلودگي صوتي، عوامل محيطي و اشتغال در محيط هاي پر سر و صدا در بروز اين بيماري موثر است.
پيرگوشي يک بيماري دو طرفه است به اين معنا که دو گوش را درگير مي کند و در صورت مشاهده درگير تنها يک گوش ديگر نمي توان تشخيص پير گوشي داد.
کساني که مشکل پير گوشي دارند به همان اندازه هم قدرت گفتارشان دچار مشکل مي شود ، آنها داده ها را ممکن است بشنوند ولي نمي توانند از هم تميز دهند که تنها راه درمان آن استفاده از سمعک است.
به دليل آنکه آسيب به گوش غير قابل برگشت و سلول هاي ظريف آن ديگر ترميم نمي شوند به همين دليل توصيه مي شود از عواملي که باعث پيري گوش مي شود جلوگيري کرد.
