پژوهشگران دسته جدیدی از چربیها را ابداع کرده اند که با کاهش التهاب و کنترل مقدار قندخون دردیابت مرتبط می باشند. چربیها مثل کلسترول معمولاً برای سلامت زیان آور هستند ولی در سالهای اخیر معلوم شده است که همه چربیها مضر نیستند برای مثال اسیدهای چرب امگا 3 که در روغن ماهی وجود دارد، برای سلامت انسان مفید می باشد.
پروتئین Glut4به سمت سطح سلول حرکت می کند تا انتقال گلوکز از خون به داخل سلول را پس از صرف غذا تسهیل کند، ستون چپ کل این فرآیند رانشان می دهد .
دانشمندان انستیتو Salkومرکز پزشکی Deaconess دربوستون گروه جدیدی از مولکولها را کشف کردند که درچربی انسان و موش تولید شده و با دیابت مقابله می کند.
محققان دریافتند که تجویز این چربی جدید به موشهایی که به دیابت نوع 2 مبتلا شده اند سبب کاهش مقدار قند خون در این حیوانات می شود، نتایج این تحقیق در مجله ی Cell(9 اکتبر 2014) منتشر گردید.
محققان همچنین دریافتند در افرادیکه درمعرض خطر زیاد ابتلا به دیابت قرار دارند مقداراین چربیهای جدید کم است، این نشان می دهد که اینگونه چربیها بطور بالقوه می توانند به عنوان درمانی برای اختلالات متابولیک بکار گرفته شوند.
غلظت این چربیهای جدید که FAHFAsیا fatty acid hydroxy fatty acidsنام دارند در افرادیکه در مراحل ابتدایی دیابت قرار دارند کاهش می یابد، درموشهایی که به دیابت مقاوم هستند مقدار آن بمراتب نسبت به حالت عادی افزایش یافته است.
پرفسور Saghatelianمی گوید: براساس بیولوژی این مولکولها ما می توانیم گروه چربیهای FAHFAsرا به فهرست کوچک چربیهای مفید بیافزاییم. این چربیها بسیار جالب توجه هستند زیرا آنها می توانند التهاب را کاهش دهند بنابراین ما می توانیم درمانهای جدیدی را با این مولکولها برای بیماریهای التهابی نظیر کرون و آرتریت روماتوئید و دیابت ابداع کنیم.از آنجائیکه غلظت چربیهای FAHFAsدرسلولها بسیار کم و قابل تشخیص نبود قبل از این دانشمندان توجهی به این نوع از چربیها نکرده بودند. با استفاده از تکنولوژیهای پیشرفته ی طیف سنجی جرمی، پرفسور Saghatelianو پرفسور Kahnتوانستند مولکولهای FAHFAsرا در هنگام بررسی چربیها درموشهای مقاوم به دیابت بیابند (موشهای مقاوم به دیابت توسط دکتر Kahnپرورش یافته بودند).
دکتر Kahnمی گوید: ما موشها را بروش مهندسی طوری تغییر داریم که تعداد بیشتری حامل گلوکز یعنی Glut4در چربیهایشان داشته باشند زیرا پیش از این متوجه شده بودیم هنگامیکه مقدار این حاملین کاهش می یابد، افراد مستعد ابتلا به دیابت می شوند.
دانشمندان در بررسی چگونگی تأثیر افزایش حاملین گلوکز بر دیابت متوجه شدند دراین موشها فعالیت انسولین بهبود یافته است، سنتز اسیدهای چرب بیشتر شده و در نتیجه کمتر به دیابت مبتلا می شود. دانشمندان می خواستند بدانند چه نوعی از چربیها در این مسئله نقش دارند. بسیاری از چربیهای دیگر اساساً بین موشهای طبیعی وموشهای مقاوم به دیابت مشابه بودند اما دانشمندان متوجه شدند غلظت چربیهای FAHFAs، شانزده برابر در موشهایی که در برابر ابتلا به دیابت مقاوم هستند، افزایش یافته است چنین تفاوت بزرگی بسیار قابل توجه بود.
پرفسور Saghatelianمی گوید: پس از این مرحله ، با استفاده از طیف سنجی جرمی وسنتز شیمیایی به بررسی ساختار این گروه از چربیها پرداختیم و ما گروه کاملاً جدیدی از چربیها را با استفاده از این روشها کشف کردیم.
هنگامیکه دانشمندان متوجه ی تفاوت غلظت FAHFAsبین موشهای طبیعی و موشهای مقاوم به دیابت شدند به نکته ی مهم دیگری نیز دست یافتند، آنها متوجه شدند هنگامیکه به موشها چربیهای FAHFAsرا می خورانند مقدار قندخون آنها افت کرده و میزان انسولین افزایش می یابد که این نشاندهنده ی ارزش درمانی بالقوه ی چربیهای FAHFAsاست.
دانشمندان برای بررسی تأثیر FAHFAsدرانسان به اندازه گیری مقدار FAHFAsدرافراد مقاوم به انسولین پرداختند، آنها متوجه شدند مقدار این نوع چربی در بافت چربی و در خون این افراد نسبت به افرادعادی کمتر است این موضوع نشان می دهد احتمالاً کاهش غلظت FAHFAsمی تواند منجر به ابتلا به دیابت شود. به گفته پرفسور kahnبنظر می رسد افزایش غلظت این چربیها از طریق چندین مکانیزم اثر می کنند.
هنگامیکه مقدارقندخون افزایش می یابد برای مثال پس از صرف غذا، بافت چربی بسرعت ترشح هورمونی را تحریک می کند که به پانکراس پیام ترشح انسولین را می دهد. بعلاوه این گروه جدید چربیها مستقیماً جذب قند توسط سلولها را تحریک کرده و پاسخ های التهابی در بافت چربی وسایر نقاط بدن را کاهش می دهند. ترکیب این تأثیرات موجب می شود این نوع از چربیها کاندید خوبی برای تولید دارو باشند.
گذشته از پایین بودن غلظت چربیها FAHFAsدرسبزیجات و میوه جات و غذاهای دیگر و برخلاف سایر چربیهای مفید دیگر، این چربیها در بدن تولید و تجزیه می شوند، بنابراین میتوان داروهای جدیدی را برای هدف قرار دادن مسیرهای سنتز یا تجزیه ی این لیپید ها طراحی و تولید کرد.
در این مقاله ی جدید، محققان همچنین گیرنده های سلولی این چربیها را شناسایی کردند. مولکولهای FAHFAsبا اتصال به این گیرنده های GPR120مقدار گلوکزی را که توسط سلولهای چربی جذب می شود تنظیم می کنند. محققان تصور می کنند افزایش مقدار FAHFAsممکن است راهی برای فعال نمودن گیرنده های GPR120برای درمان یا پیشگیری از دیابت باشد.
به گفته ی پرفسور Saghatelian: این کار نشان داد تغییر غلظت FAHFAsیک مکانیسم جدید در دیابت است که پیش از این به دلیل ناشناخته ماندن این گروه از چربیها به آن توجه نشده بود، ما امیدواریم این کشف به تولید داروهای جدیدی که بتواند مدیریت قندخون را بهبود دهد، کمک کند.
پرفسور kahnمی گوید: از آنجائیکه ما می توانیم کاهش غلظت FAHFAsرا در خون افراد قبل از ابتلا به دیابت تشخیص دهیم ، می توانیم از این نوع چربی به عنوان یک نشانگر تشخیص خطر ابتلا به دیابت در مراحل بسیار ابتدایی استفاده کنیم. در آزمایشات بعدی ما می خواهیم بدانیم آیا بازگرداندن غلظت این چربیها به حالت نرمال قبل از ابتلا به دیابت می تواند سبب کاهش خطر ابتلا به این بیماری و حتی جلوگیری از ابتلا به آن گردد.
منبع-diabetestma
