برخی از افراد به علت مشکلات کاری و اینکه محل کار و زندگیشان دور از هم هستند، نمی‌توانند صبح خیلی زود برای خوردن سحری از خواب بیدار شوند و دوباره تا زمان رفتن به محل کار بخوابند. به همین دلیل همیشه ماه رمضان یک افطاری سبک میخورند و حدود ساعت 12 شب هم شام مفصلی میل می‌کنند و میخوابند. آیا فکر می کنید این عادت غذایی ضرری برای آنها نخواهد داشت؟
نظر من این است که در ماه مبارك رمضان وعده صبحانه در افطار، وعده ناهار در سحر و وعده شام بعد از افطار، صرف شود تا مشکلی از نظر تغذیه‌ای در طول این یک ماه و پس از آن ایجاد نشود. از آنجا که ماه رمضان این چند سال اخیر در فصل تابستان بوده و است، اگر قرار باشد از ساعت 12 شب تا زمان افطار چیزی نخورید، یعنی حدود 20 ساعت خودتان را گرسنه و تشنه نگه خواهید داشت و ناشتا بودن 20 ساعته می‌تواند متابولیسم بدن را پایین بیاورد و فرد را مستعد چاقی کند.
به همین دلیل افرادی مانند شما بعد از ماه رمضان از ابتلا به اضافه وزن گله می‌کنند. از سوی دیگر، خالی ماندن معده برای 20 ساعت می‌تواند باعث تشدید بیماری‌های گوارشی هم بشود. توجه داشته باشید که غذای سحری می‌تواند مانند غذای ناهار و البته با مواد پروتئینی کمتری باشد زیرا متابولیسم گوشت و مواد پروتئینی، نیاز به دفع آب از بدن دارد که این امر می‌تواند باعث تشنه شدن شما در طول روز شود.
افت قند خون و کمبود آب بدن از دیگر مشکلات روزه‌دارانی است كه سحری نمی‌خورند. چنین افرادی معمولا از ساعت‌های میانی روز به بعد دیگر تمرکزشان را از دست می‌دهند، نمی‌توانند کارهای خود را به خوبی انجام دهند، بیش از حد خسته و عصبی می‌شوند و گاهی هم نای تکان خوردن ندارند. به همین دلیل تحت هیچ شرایطی نمی‌توانیم برای هیچ فردی مجوز روزه بدون سحری صادر کنیم و به بهانه کار یا خستگی بگوییم که می‌توان سحری را ساعت 12 یا 1 شب خورد. اگر شما نمی‌‌توانید غذای مفصلی در وعده سحر میل کنید، بازهم از خواب بیدار شوید و خوراکی‌های مقوی مانند شیر و عسل و خرما، به همراه مقداری نوشیدنی دیگر مانند آب یا آبمیوه طبیعی بخورید. به هر حال خوردن هر نوع سحری از نخوردن آن بهتر است.
