از سوی دیگر یک زن در فاصله زمانی میان 45 تا 55 سالگی یائسه می شود که یائسگی در این فاصله طبیعی است اما بروز آن قبل از 40 سالگی به عنوان یائسگی زودرس تلقی می شود.
محققان در این مطالعه که در انجمن سالانه پزشکی باروری در هاوایی ارائه شد به بررسی این موضوع پرداختند که آیا زنانی که دچار یائسگی زودرس می شوند زودتر نیز پیر می شوند یا خیر.
محققان در این مطالعه نمونه خونی بیش از هزار زن 25 تا 45 ساله را برای بررسی سطح هورمون AMH که تخمک های باقی مانده را تخمین می زند، ارزیابی کردند.
همچنین سن بیولوژیکی یک زن از طریق ارزیابی «تلومرهای» (telomeres) وی تخمین زده شد.
تلومرها ساختارهای کوچکی هستند که در انتهای دی.ان.ای قرار دارند و از آن در برابر آسیب محافظت می کنند و یک شاخص سلامت هستند.
به گزارش هلث، این مطالعه نشان داد:زنانی که تعداد کمتری تخمک داشتند بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی قرار داشتند.
همچنین این زنان تلومرهای کوتاه تری دارند به این معنی که آنها بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری هایی مانند آلزایمر و دیابت قرار دارند.
از سوی دیگر استروژن یک اثر محافظتی بر روی قلب دارد بنابراین بعد از یائسگی خطر ابتلا به بیماری قلبی افزایش می یابد.
همچنین زنان بعد از یائسگی با افزایش وزن به ویژه در ناحیه دور کمر روبرو می شوند.
