پژوهشگران اعلام کردند هیچ رابطه مستقیمی میانن سرعتکاهش وزن و مقدار چاقی مجدد دراشخاص چاق دیده نمی شود.
دراکثر تحقیقات به بیمارانی که لازم است از وزن خون بکاهند، کاهش تدریجی وزن توصیه می شود این موضوع نشان می دهد احتمال افزایش وزن مجدد دربیمارانی که با سرعت زیاد از وزن خود کاسته اند بیشتر از کسانی است که تدریجاً اضافه وزن خود را از بین برده اند.
دراین تحقیق تأثیر سرعت کاهش وزن برمیزان وزن گیری مجدد دربیماران چاق بررسی شد.
این تحقیق که یک مطالعه ی تصادفی، دومرحله ای با مداخلات تغذیه ای بود توسط دکتر purcellوهمکارانش بروی 204شرکت کننده ی (51 مرد و 153 زن) 18 تا 70 ساله با نمایه ی توده ی بدنی 30 تا 45 Kg/m2انجام شد.
درطی مراحل مطالعه، شرکت کنندگان بصورت تصادفی در یکی از دو گروه شرکت کردند: برنامه ی کاهش وزن 12 هفته ای سریع (شرکت کنندگان= 97 نفر) یا برنامه ی کاهش وزن تدریجی 36 هفته ای (103=N). درهر دو گروه هدف، کاهش15 درصد از وزن اولیه ی این افراد بود. پس از آن بیمارانی که موفق به کاهش 12.5درصد یا بیشتر ازوزن خود شدند وارد مرحله ی دوم یعنی144 هفته رژیم نگهدارنده شدند. نتیجه ی اولیه درپایان فاز دوم تحقیق حفظ کاهش وزن متوسط پس از 144 هفته بود.
از فاز اول 76 شرکت کننده از گروه کاهش وزن سریع و 51 شرکت کننده از گروه کاهش وزن تدریجی موفق به کاهش وزن 12.5درصد یا بیشتر شده و توانستند وارد مرحله ی دوم شوند. تعداد افرادی که توانستند مرحله ی دوم را درگروه کاهش وزن سریع وکاهش وزن تدریجی به پایان برسانند به ترتیب 61 و 43 نفر بود.
نتایج نشان داد شرکت کنندگان هر دو گروه مجدداً دچار افزایش وزن شدند. درگروه کاهش وزن سریع بطور متوسط 70.5درصد (حداقل 57.8و حداکثر 83.2) و درگروه کاهش وزن تدریجی بطور متوسط 71.2درصد (58·1—84·3و CI95درصد ) افزایش وزن مشاهده شد.
نتایج این تحقیق نشان داد افزایش وزن مجدد درهر دو گروه پس از 144 هفته (پایان مرحله ی دوم) تفاوت معنی داری نداشته و مشابه یکدیگر است. دانشمندان نتیجه گیری نمودند که سرعت کاهش وزن بر میزان افزایش وزن مجدد در دراز مدت تأثیری ندارد.
