محققان بر این باورند تابش خورشید در روز خودکشی و تا 10 روز پیش از انجام این عمل، فرآیند خودکشی را آسان می‌کند،طبق آخرین تحقیقات ساعات تابش نور خورشید و تعداد خودکشی‌ها با هم مرتبط هستند.
این حقیقت که میزان خودکشی‌ها در فصل بهار به حداکثر مقدار خود می‌رسد، از مدت‌ها قبل باعث شگفتی دانشمندان بوده است.
اکنون یک تحقیق جدید در اتریش نشان می‌دهد که در هر فصلی یکی دو روز از روزهای آفتابی ممکن است میزان خودکشی بالاتری داشته باشند.
ارتباط دادن میان فصل‌ها و میزان خودکشی‌ها به بیش از یک قرن پیش باز می‌گردد. مطالعات نشان داده‌اند که میزان خودکشی‌ها در فصل بهار و به میزان کمتری در فصل زمستان افزایش می‌یابند. این احتمال وجود دارد که آب و هوا و تابش نور خورشید باعث ایجاد این نوسان شده باشند، اما سایر پارامترهای فصلی نظیر تعطیلات، تعهدات اجتماعی، تغییرات نرخ بیکاری و میزان دسترسی به پزشکان نیز می‌توانند بر روی رفتارهای انتحاری تاثیر گذار باشند.
در مطالعه‌ای جدید، محققان برخی ساعات تابش نور خورشید در طی سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰ را که در آنها نزدیک به هفتاد هزار خودکشی در کشور اتریش رخ داده بود، بررسی کردند.
اتریش دارای آب و هوای قاره‌ای مرطوب با ۴ فصل شامل تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد می‌باشد. کشورهایی مانند شامل ژاپن و بخش شمال شرقی آمریکا نیز آب و هوای مشابهی دارند. این محققان در این بررسی از اطلاعات ۸۶ ایستگاه هوا‌شناسی در اتریش جهت محاسبه تعداد ساعات تابش خورشید در روز استفاده کردند.
نتایج دوجنبه داشتند. محققان ارتباطی میان تعداد خودکشی‌ها و ساعات تابش روزانه خورشید (ساعات آفتابی) در روز خودکشی و به همان میزان در روزهای قبل از آن پیدا کردند. این محققان معتقدند که تابش خورشید در روز خودکشی و تا ۱۰ روز قبل آن باعث تسهیل عمل خودکشی می‌شود. و برعکس به نظر می‌رسید تابش خورشید در ۱۴ تا ۶۰ روز قبل از خودکشی اثر حفاظتی در کاهش میزان خودکشی‌ها داشته باشد.
این نتایج همچنین نشان می‌دهد که ارتباطی میان تابش خورشید و هر دو روش خودکشی، خودکشی‌های خشونت آمیز مانند حلق آویز کردن، غرق کردن و شلیک تیر به خود و خودکشی با روش‌های غیر خشن همانند خوردن سم، وجود دارد.
چند علت محتمل درباره ارتباط تابش نور خورشید و میزان خودکشی‌ها وجود دارد. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که نور با ناقل عصبی سروتونین که بر حالت و خلق و خوی افراد و حتی حیوانات در تعامل است. بدین معنا که درمعرض نور بودن می‌تواند باعت تغییر در سطوح سروتونین و در نتیجه تاثیر در رفتار و احساسات افراد نظیر خلق و خوی، تکانشگری و پرخاشگری شود.
با این وجود که شواهد این مطالعه جهت اثبات اینکه تابش نور آغازگر افزایش میزان خودکشی در ساعت خاصی از روز است کافی نیست. اما در تایید شواهدی است که مطالعات قبلی درباره نقش مهم نور در این مورد به دست داده‌اند.
خودکشی دهمین علت مرگ در همه سنین و سومین عامل در سنین ۱۴ تا ۲۰ سال در آمریکا است. زنان بیشتر از مردان اقدام به خودکشی کرده اما درصد مرگ ناشی از خودکشی در مردان بیشتر است. در مطالعه جدید ارتباط میان ساعات تابش نور روزانه و میزان بالاتر خودکشی در زنان به مقدار زیادی مشاهده شده است. این یافته‌ها همسو با مطالعه قبلی است که نشان می‌دهد در زنان، در مقایسه با مردان، قرارگیری کمتر در معرض نور خورشید ممکن است جهت تحریک اقدام به خودکشی کافی باشد.
همچنین این محققان ارتباطی میان تابش طولانی مدت نور خورشید و میزان کمتر خودکشی عمدتا در مردان مشاهده کرده‌اند.
با این وجود به گفته آنها پی بردن به اینکه این تاثیر چقدر حقیقی است، ممکن است مشکل باشد. برای مثال زمانی که این محققان در حال بررسی دوره‌های بلند مدت تابش نور بودند اگر افرادی که به تازگی بعد از یک دوره افزایش کوتاه مدت تابش نور اقدام به خودکشی کرده باشند، در این داده‌ها منظور نشده‌اند.
این محققان می‌گویند اگر ارتباط بین تابش نور و خطرات خودکشی در مطالعات بعدی اثبات شود، قدم بعدی می‌تواند شناسایی آن بیماران مبتلا به افسردگی شدید باشد که با بیشترین احتمال تحت تاثیر نور خورشید قرار می‌گیرند.
