واکنش هایى همچون سردرد، سرگیجه، خواب آلودگى بسیار خفیف، احساس خستگى و کسالت، تهوع، استفراغ، نفخ شکمى، یبوست، اسهال در پی استفاده از این داروها در افراد دیده شده است.
در گزارش اخیر خود به چند اثر جانبی این داروها و ضررهای مختلف آنها پرداخته است:
کاهش میل جنسی:
تأثیر افسرده کننده داروهای ضد حساسیت برای بسیاری از افراد آشناست چراکه این داروها فرایندهای طبیعی روان را متوقف می‌کنند. حالت خستگی که آنتی‌هیستامین‌ها به همراه دارند میل جنسی کسانی را که از این قرص‌ها استفاده می‌کنند در سطوح متفاوتی کاهش می‌دهد.
افزایش وزن:
افرادی که از آنتی‌هیستامین‌ها استفاده می‌کنند نه تنها به دلیل احساس کوفتگی تمایلی به ورزش کردن ندارند بلکه به دلیل افزایش اشتها دچار اضافه‌وزن هم می‌شوند.
ناباروری:
ازآنجایی‌که قرص‌های حساسیت غشای مخاطی دهانه رحم را خشک می‌کنند، برخی خانم‌ها با دشواری‌هایی در بارداری مواجه شدند. در مورد مردان نیز آنتی‌هیستامین‌ها حرکت اسپرم را کاهش می‌دهد.
استرس:
اغلب سودوافدرین‌های ضد احتقان به داروهای حساسیت اضافه می‌شود. این مواد شیمیایی خطرناک همان تأثیری را روی بدن دارند که نوشیدنی‌های انرژی‌زا دارند. آنها علاوه بر ایجاد مشکلات خواب و بی‌قراری ضربان قلب و فشارخون را بالابرده و استرس را افزایش می‌دهند.
افسردگی:
اثرهای تسکین‌دهنده بیشتر داروهای حساسیت می‌تواند شرایط افرادی که از افسردگی یا بیماری ذهنی رنج می‌برند وخیم‌تر سازد. علاوه بر این رخوت، افزایش وزن، تشویش و دیگر اثرات جانبی که در بالا ذکر شد نیز به افسردگی دامن می‌زند.
