نارس بودن، وزن کم هنگام تولد،زايمان طولاني مدت ،عفونت مادر در حين زايمان ،کمي اکسيژن، يرقان يا زردي شديد دوران نوزادي و بسیاری عوامل دیگر باعث اختلال در شنوایی و گفتار نوزاد می شوند.
یک گفتار درمانگر گفت: بسیاری از بیماری‌های مادرزادی با اختلالات گفتار و زبان در ارتباط است وی تاکید کرد: مشکلات و نابسامانی‌های خاص در رشد جنین بستگی به زمانی از دوره بارداری دارد که جنین به این بیماری مبتلا شده است. بنابراین وزن کم زمان تولد، نارس بودن نوزاد و اختلالات تنفسی از جمله خطراتی هستند که پس از تولد می‌توانند منجر به اختلالات گفتار و زبان شود.
وی با اشاره به اینکه بیماری‌های اکتسابی زنان باردار بر روی رشد طبیعی جنین تاثیرگذار است، گفت: سه ماه اول بارداری بیشترین احتمال صدمه به جنین در حال رشد وجود دارد که این صدمات با آسیب‌های گفتار و زبان در ارتباطند.
وی در ادامه افزود: برای پیشگیری از اختلالات گفتار و زبان می‌توان مراقبت مناسب پزشکی و سلامتی همچون ایمن‌سازی و مراقبت پیش از تولد، آموزش عمومی، مشاوره ژنتیک، غربالگری عمومی و تشخیص زودهنگام را به کار گرفت.
این گفتار درمانگر ارتقای سلامتی را با تغذیه خوب مادر و مراقبت پیش از تولد برای کمک به رشد مطلوب جنین، وسیله‌ای برای پیشگیری از اختلالات گفتار و زبان دانست و تصریح کرد: وزن کم زمان تولد، نارس بودن نوزاد و اختلالات تنفسی از جمله خطراتی هستند که پس از تولد می‌توانند منجر به اختلالات گفتار و زبان شود.
وی در ادامه یادآور شد: جنین می‌تواند در رحم با انواع ویروس‌ها از جمله ویروس ایدز، تبخال و آبله مرغان مواجه شود. ویروس ایدز و تبخال می‌توانند به سیستم عصبی مرکزی آسیب وارد کند. آبله مرغان نیز گاهی با ناشنوایی مادرزادی همراه است.
نوری در پایان با بیان اینکه مداخله پیشگیرانه می‌تواند عوارض اختلالات گفتار و زبان را به حداقل رساند، گفت: این مداخله برای کودکانی که هنوز معلول نیستند اما در معرض خطر معلولیت قرار دارند، حیاتی است.
