همانطوریکه می دانیم دماسنج های جیوه ای تب بدن را اندازه گیری میکنند، ولی اکنون دماسنج های دیگری نیز در پزشکی کاربرد دارد، که بسیار کوچک هستند و دمای کلی بدن را اندازه گیری نمی کنند بلکه سرو کار انها با داخل بدن است. در این بخش در باره این دماسنج ها بحث می کنیم
حدود ۲۷۰ سال از اختراع دماسنج های جیوه ای می گذرد و آنها همچنان به خوبی وظیفه شان را انجام می دهند. اما گاهی اوقات به یک دماسنج کوچکتر نیاز داریم. مثلا می خواهیم بدانیم که دمای درون یک سلول چقدر است!
برای پیدا کردن پاسخ این سوال، محققین دانشگاه هاروارد روشی جدید پیدا کرده اند که با کمک لیزر و نانوکریستال های الماس می تواند دمای اجزای میکروسکپی را محاسبه نمود.
در این روش آنها یک قطعه الماس که البته فقط ۱۰۰ نانومتر است را به درون یک سلول بدن انسان فرستاده اند و سپس با تاباندن لیزر سبز به آن الماس، و محاسبه زوایه برگشت لیزر، دمای درون سلول را محاسبه کرده اند.
آنها حتی قطعه دوم الماس را هم به بخش دیگر سلول فرستاده و توانسته اند اختلاف دمای دو بخش مختلف یک سلول را هم محاسبه کنند! جالب تر اینکه میزان دقت این اندازه گیری دما در حد 0.05 کلوین است.
اما فهمیدن دمای درون یک سلول به چه دردی می خورد؟ هم اکنون فعالیت های زیادی روی مهندسی فرایندهای بیولوژیکی انجام می شود و برای دستکاری سلول ها، شما به تنظیم دمای آنها هم نیاز دارید. بنابراین داشتن یک دماسنج بسیار دقیق به محققین کمک خواهد کرد تا تحقیقات سلولی را بسیار دقیق تر از قبل انجام دهند.
مثال دیگر از کاربرد این فناوری جهت کشتن سلول های سرطانی است. حالا می توان تحقیقات بسیار موثری روی این سلول ها انجام داد و محاسبه کرد که با وارد کردن چه دمایی می توان کاری نمود که سبب مرگ سلول های سرطانی شد در حالی که سلول های دیگر زنده بمانند.