در این مطالعه، متخصصان دو شیوه مختلف را برای بلعیدن قرص روی 151 داوطلب 18 تا 85 سال آزمایش کردند. آنها سپس به داوطلبان 16 قرص در ابعاد و اشکال مختلف دادند. در نخستین بخش این مطالعه از آنها خواسته شد تا قرص‌ها را به شیوه معمول خود ببلعند و سپس میزان دشواری آنها در بلعیدن قرص‌ها بررسی شد که به طور طبیعی هرچه ابعاد قرص‌ها بزرگتر می‌شد به تبع آن میزان دشواری در بلع نیز بیشتر بود.
متخصصان سپس از داوطلبان خواستند قرص‌های بزرگ را با تکنیکی به نام «دربِ بطری» ببلعند. بدین ترتیب که آنها می‌بایست قرص را روی زبان خود بگذارند سپس لب‌های خود را اطراف دهانه بطری آب گذاشته و بدون اینکه تماس لبها با بطری قطع شود با مکیدن آب قرص را قورت دهند. این تکنیک کمک می‌کند تا قرص از گلو سر بخورد و پایین رود. نتایج این آزمایش نشان داد حدود دو سوم داوطلبان این تکنیک را سودمند تلقی کردند.
اما در شیوه دوم، متخصصان از داوطلبان خواستند از شیوه‌ای با نام «خم به جلو» استفاده کنند. بدین ترتیب که داوطلبان قرصی را روی زبان خود گذاشته و یک جرعه آب وارد دهان خود می‌کنند و بدون اینکه آن را قورت دهند سر خود را به جلو خم می‌کنند و در همان حالت کپسول را می‌بلعند. بدین ترتیب 80 درصد از افرادی که با بلعیدن قرص‌ها مشکل داشتند اعلام کردند این شیوه بلعیدن قرص را برای آنها آسان‌تر کرده است.
در واقع شیوه دوم حتی از شیوه اول با کمک بطری بسیار بهتر عمل کرد. این مطالعه برای نخستین بار دو شیوه آسان و کارآمد برای بیماران مبتلا به دشواری بلع ارائه می‌دهد.
ای دمت گرم واقعا با مطلبت