ارتباط احساسی نوزاد با مادر ، دوران مهمی را برای تقویت عاطفی نوزاد آماده می کند و به آن ارتباط اولیه نام داده اند. کودک در این دوران ، باید عشق و بقیه مایحتاجش را بطور مستقیم دریافت کند تا حس اعتماد و امنیت در او بوجود آید و اگر این دوران را تجربه نکند به مشکلات عاطفی در آینده مبتلا می شود .
اگرچه پس از تولد ، مادر و نوزاد در ظاهر و به طور فیزیکی از هم جدا می شوند اما در واقع توسط سیمی نامرئی به یکدیگر متصل هستند و این احساسی طبیعی است که همه مادران کم و بیش آن را تجربه می کنند . در این دوران که مادر و کودک از نظر عاطفی به یکدیگر وابسته هستند ، دورانی طلایی برای رشد عاطفی نوزاد مهیا می شود که به آن پیوند اولیه می گوییم . در این مرحله نوزاد ، بیش از هر کسی به مادر احتیاج دارد و مادر نیز این مسئله را حس می کند .کودک در طی این دوران ، باید عشق و سایر نیازهایش را بدون قید و شرط دریافت کند تا حس اعتماد و امنیت در او شکل بگیرد و اگر این دوران را تجربه نکند دچار مشکلات عاطفی در آینده می شود .
مادر و نوزاد با هم یکی هستند ، درد یکی درد دیگری است و به طرز معجزه آسایی از حال همدیگر با خبرند . در این دوران به نفع فرزند شماست که مادر ، راحت و خوشحال باشد زیرا کودک همان حس را دریافت می کند ولی اگر مادر نگران و مضطرب باشد ، همان احساس و علائم نگرانی و اضطراب در فرزندش نیز به وجود می آید که بی شک در سرنوشت نوزاد و شکل گیری شخصیت او نقش مخربی خواهد داشت .
در پنج سال نخست، کودک نیاز به آموزشی جدی و مستقیم ندارد زیرا به طور طبیعی تحولات و تغییرات را پشت سر می گذارد و نقش اصلی مادر این است که این تحولات را شناخته ، با آن ها بدون اضطراب مواجه شده و سعی نکند کودک را در این مسیر سریعتر به پیش براند.نوزادان نیازهای خود را واضح ، آشکار و با گریه اعلام می کنند . بهتر است در ابتدا به کودک اجازه داد تقاضا کند و سپس خواسته اش را اجابت کرد. والدین می بایست فرصت دهند نوزاد مراحل رشد را بتدریج طی کند یعنی یاد بگیرد غذا بخورد ، ادرار و مدفوعش را کنترل نماید و لباسش را بپوشد . البته اضطراب مادر می تواند هر یک از این مراحل را به بحرانی برای خانواده مبدل سازد ، به این معنا که اگر کودک متوجه شود ، با برآورده نکردن خواسته ها و انتظار های پدر و مادر قادر به جلب توجه آنان می باشد ، به شدت از انجام این امور خودداری کرده و اضطراب مادر را افزایش خواهد داد و همین جاست که کنترل اوضاع به دست کودک می افتد.
کودک ،توجه شما یعنی چهره ،چشم ها و صدای شما را می طلبد و هرگز از آن سیر نمی شود. از طرف دیگر کودک تفاوتی بین اینکه تحسینش کنید یا آنکه حتی اگر تحملتان به پایان رسیده ، داد و فریاد کرده و جنجال به راه بیندازید ، قائل نمی شود . شاید حتی داد و فریادتان برایش مطلوب تر باشد چون در عمل برای او راحت تر است که با جیغ و فریادش شما را که هراسان و مضطرب شده اید به سوی خود بکشاند و توجهتان را جلب کند .اگر کودک با رفتاری خاص چه منفی و چه مثبت موفق به جلب توجه والدین گردد ، بدون تردید آن رفتار را ادامه خواهد داد زیرا از نظر او این رفتار در جلب توجه والدین واقع شده و به هیچ عنوان در مورد ناشایست بودن این رفتار با آنان هم عقیده نخواهد بود .هرگز فراموش نکنید ، در این میان هیچ کس مقصر نیست زیرا نوزاد به طور غریزی سعی می کند مادر را نزد خود نگاه دارد تا امکان بقایش افزایش یابد .
این کتاب مراحل رشد را در پنج سال اول زندگی توضیح داده و شما را در چگونگی گذران این مراحل حساس و کلیدی راهنمایی خواهد کرد. علاوه بر این کتاب می کوشد این حقیقت را به شما یادآور شود که کودک در این دوره بیش تر به نظارت و همراهی بدون اضطراب مادر نیاز دارد تا آموزش های مستقیم .پنج سال اول زندگی از مهم ترین و بنیادی ترین حیات هر فردی به حساب می آید زیرا زیربنای شخصیت آینده ی او در این دوره شکل می گیرد . بسیاری از دردسرهای والدین با فرزندانشان در سال های بعد ، ناشی از تربیت و رفتار نامناسب آن ها در پنج سال نخست است .
در مقدمه در ارتباط با نام کتاب اینطور توضیح داده شده است که ” هر چند می شد نام این کتاب را مادر عالی، مادر کامل، مادر برتر یا مانند آن ها گذاشت اما تعجب نکنید اگر به شما بگوییم مادر کامل نه تنها مادر مفیدی نیست بلکه شاید مضر نیز باشد و آنچه فرزندانتان بویژه در سال های ابتدایی زندگی به آن احتیاج دارند، مادر کافی است.”
کتاب “مادر کافی ” در دو فصل کلی ” روش های اصولی و روش های مشکل گشا ” تدوین شده است . در بخش نخست به مراحل رشد ، برقراری روال معین و تعیین قوانین و تعیین حد و حدود و خط قرمزها پرداخته شده و در بخش دوم نیز به لباس پوشیدن ، شستشو و نظافت ، آموزش توالت رفتن ، تغذیه کودک ، رفتارها و مهارت های اجتماعی ،زمان خواب و وقت شخصی و اوقات فراغت آن ها اشاره شده است .
