بسیاری از ایمپلنت های ارتوپدی مثل پیچ و پلاک هایی که در زمان عمل جراحی وبطور معمول برای معالجه شکستگی استفاده می شوند یا باید تا پایان زندگی در بدن باقی بمانند و یا باید به توسط یک عمل جراحی دیگر از بدن خارج شوند. اینکه یک عمل جراحی مجدد انجام شود و یا اینکه وسیله تا آخر عمر در بدن باقی بماند هر دو می توانند موجب مشکلاتی برای بیمار شوند.
اخیرا محققان در انستیتوی فرانهوفر در برمن آلمان بر روی نوع جدیدی از ایمپلنت هایی کار می کنند که بتدریج توسط بدن جذب می شوند. جنس این مواد ترکیبی از آلیاژ آهن و یک ماده سرامیکی به نام تری کلسیم فسفات است.
هم آهن و هم سرامیک در بدن بتدریج جذب می شوند ولی سرعت جذب سرامیک بیشتر است و در حالی که تری کلسیم فسفات در عرض چند ماه بعد از جراحی بتدریج جذب بدن شده و بافت جدید استخوانی بدن جای آن را میگیرد آهن مدت بیشتری برای جذب نیاز دارد و در این مدت می تواند استقامت مورد نیاز ایمپلنت را تامین کند.
محققان پودر تری کلسیم فسفات و پودر آلیاژ آهن را مخلوط و سپس تحت فشار زیاد متراکم کرده ویک ماده جامد سخت را برای تولید ایمپلنت بدست می آورند. با این روش می توان درجات متفاوتی را از تراکم و تخلخل ماده بدست آورد.
منبع-iranorthoped
