اشتباه نکنید بیرون آوردن زبان این کودک عمدی نیست بلکه گاهی اوقات عادتی برای تمرکز بیشتر و یادآوری برخی چیزهاییست که می خواهد بر زبان بیاورد.
آیا تا به حال به این مسئله فکر کرده‌اید که چرا وقتی یک کار فکری انجام می‌دهید ناخواسته زبان خود را بیرون می‌آورید؟ شاید شما هم متوجه این قضیه شده‌اید که به خاطر آوردن مسایل و موضوعات سخت با بیرون آوردن زبان از دهان راحت تر انجام می‌شوند. اما آیا یک دلیل علمی در پشت این رفتار تقریبا غیرارادی نهفته است؟ بسیاری از فعالیت‌های مغز به زبان که یک عضله بزرگ و دائماً در حال حرکت است، اختصاص می‌یابند. زبان همزمان چند فعالیت را انجام می‌دهد. این عضو به بلعیدن غذا، تشخیص مزه و تکلم کمک و مدام حجم بالایی از اطلاعات را به مغز ارسال می‌کند.
در هنگام انجام یک کار که به تمرکز نیاز دارد با خارج کردن زبان از دهان و قرار دادن آن بین دندان‌ها، حرکت این عضله پرتحرک کاهش می‌یابد و تبادل اطلاعات میان این عضو و مغز نیز به حداقل می‌رسد. بدین ترتیب مغز از تداخل همزمان فعالیت‌ها آزادتر شده و بخش بیشتری از توان آن، صرف تمرکز کردن می‌شود.
البته این رفتار از سوی روانشناسان با عنوان «سندرم مایکل جردن» نیز شناخته می‌شود که در صورت گرفتن حالت افراطی به خود به ویژه در کودکان از آن به عنوان یک اختلال رفتاری یا تیک عصبی یاد می‌شود.
