مشغلۀ ذهنی راجع به اندازۀ آلت تناسلی یک یافتۀ شایع مابین مردان می باشد. بسیاری از مردان بخصوص مردان جوان دارای نگرانی هستند که آیا اندازۀ آلت تناسلی آنها طبیعی است یا نه
بسياري از مردان به اشتباه فکر مي‌کنند آلت تناسلي‌شان کوچک است، در حالي‌که در اغلب موارد اين چنين و اندازه آلت تناسلي آنها در حد عادي قرار دارد.
طول ميانگين آلت تناسلي نعوظ کرده 10 تا 15 سانتي‌متر است. اندازه آلت تناسلي در حالت شل ممکن است تفاوت بيشتري ميان مردان داشته باشد. منظور اين است که آلت تناسلي مردي که در حالت شل شده به ظاهر اندازه بزرگتري دارد، ممکن است در حالت راست‌شده خيلي بزرگتر نشود و بر عکس آلت تناسلي کوچک در حالت شل شده، ممکن است در حين نعوظ بسيار بزرگتر شود.
مشکل دوم در برخي از مردان اين است با وجود اينکه اندازه‌گيري نشان دهد که اندازه آلتشان طبيعي است، همچنان از کوچک بودن آن احساس ناراحتي مي‌کنند، در اين صورت ممکن است يک تشخيص روانپزشکي مطرح باشد: «اختلال بدشکل‌انگاري آلت تناسلي». يک بررسي اخير نشان مي‌دهد که اکثريت مرداني که به دنبال جراحي براي بزرگ کردن آلت تناسلي هستند، به اين عارضه مبتلا هستند. اين افراد اغلب از نتيجه عمل کمترين رضايت را دارند.
شيوه‌هاي تبليغ‌شده
1. پمپ خلا: يکي ار روش‌هاي معمولي است که براي بزرگ کردن آلت تبليغ ميشود. مرد آلت تناسلي‌اش را به درون استوانه‌اي فرو مي‌برد که به پمپي متصل است که هوا را مي‌مکد. خلائي که به اين ترتيب به وجود مي‌آيد، خون بيشتري را به درون آلت مي‌کشد و آن را به حالت راست‌کرده و اندکي بزرگتر در مي‌آورد. بعد با قراردادن يک حلقه سفت در انتهاي آلت مانند يک تورنيکه از خروج خون از آلت جلوگيري ميشود. در واقع پمپ‌هاي خلا يک استفاده پزشکي واقعي دارند: کمک کردن به مردان دچار اختلال نعوظ يا راست شدن آلت، اما اين پمپ‌ها اثري مداوم بر اندازه آلت ندارند. هنگامي که حلقه برداشته شود، طول آلت به حالت عادي باز مي‌گردد. اين پمپ‌ها در عوارضي هم ممکن است از جمله اختلال نعوظ گذرا، تاول پوستي، کبودي، پاره شدن رگ‌هاي خوني و تغيير رنگ و ضخيم شدن پوست. حلقه نبايد بيشتر از 20 تا 30 دقيقه به دور آلت انداخته شود، چرا که استفاده طولاني‌تر آن ممکن است در نهايت به آسيب بافتي آلت منجر شود.
2. ورزش، وزنه و ساير وسايل: اول از همه بايد بدانيد که با انجام ورزش نمي‌‌توان آلت تناسلي را مثلا مانند عضلات جلوي بازو حجيم کرد. آلت تناسلي يک عضله نيست. همچنين وسايلي در بازار عرضه ميشود که با متصل شدن به آلت گاهي تا 8 ساعت در روز آن را تحت کشش قرار مي‌دهند. خطرات اين روش‌ها شامل احتمال پارگي بافتي، آسيب به رگ‌ها و خونريزي و ساير مشکلات است.
3. قرص‌ها، مکمل‌ها و کرم‌ها: انواعي از کرم‌هاي حاوي داروهاي گياهي گوناگون از يوهيمبين ( که گاهي به نام وياگراي گياهي تبليغ ميشود)، جين‌سنگ و غيره نيز براي بزرگ کردن آلت فروخته مي‌شوند. اين فراورده‌ها نيز هيچ اثري بر اندازه آلت ندارند.
جراحي بزرگ کردن
جراحي بر خلاف روش‌هاي ذکر شده در بالا مي‌تواند آلت را بزرگ کند، اما جراحي هم خطرات خاص خودش رادارد و نتايج آن ممکن است مطابق انتظارات فرد نباشد.
يک بررسي در سال 2006 نشان داد که جراحي به طور ميانگين کمتر از 2.5 سانتي‌متر مي‌تواند طول آلت را افزايش دهد. دو روش اصلي براي بزرگ کردن آلت وجود دارد:
1) بريدن رباط متصل کننده آلت به استخوان لگن بعد تحت کشش قرار دادن روزانه آلت،
2) برداشتن چربي از ساير نقاط بدن و تزريق آن به درون آلت براي حجيم کردن آن. اين اعمل جراحي عوارض خاص خود را دارند و ممکن است در نهايت فرد از نتيجه راضي نباشد.
يک بررسي در اروپا نشان داد از 42 مردي که اين اعمال را انجام داند، تنها 35 درصدشان از نتيجه عمل راضي بودند و 50 درصد اين مردان خواستار جراحي مجدد بودند.
