نوزاد نارس به نوزادی گفته می‌شود که با وزن کمتر از 2500 گرم به دنیا آمده باشد که متاسفانه تعداد آنها در کشورمان رو به افزایش است
از هر 10 نوزادي که در کشور متولد مي‌شود، يک نوزاد، نارس است. تولدي که پيش از 37 هفته صورت گيرد، زودهنگام و نارس خواهد بود؛ حاصل چنين تولدهايي به دليل نارسي و برخي مشکلات، به بستري شدن طولاني مدت نوزاد در بيمارستان مي‌انجامد.
سالانه 15 ميليون نوزاد نارس در جهان به دنيا مي‌آيند و آمار چنين نوزاداني از پنج تا 18 درصد در کشورهاي مختلف متفاوت است. با وجود پيشرف هاي پزشکي تولد نارس از علل عمده مرگ نوزادان است و نوزاداني که چند هفته زودتر به دنيا مي‌آيند در خطر مشکلات سلامتي بعدي قرار دارند. استقرار درمانگاه هاي چند تخصصي براي پيگيري اين شيرخواران پس از ترخيص هم مي‌تواند مساعدت زيادي در ارتقا سلامت چنين شيرخواراني داشته باشد.
عدم سزارين اختياري قبل از سن داخل رحمي – 39 هفته – يکي از اقداماتي است که اخيرا براي کاهش نارسي قابل پيشگيري توصيه مي‌شود.
سزارين زودهنگام مي‌تواند به نارسي و پيامدهاي بعدي از جمله بستري در بخش هاي ويژه، مشکلات تنفسي، اختلال در روند تغذيه، افزايش ميزان زردي و اختلال در ارتباط عاطفي بين کودک و والدين به دليل جدايي ناشي از بستري شدن نوزاد در بيمارستان منجر شود.
ماه نوامبر، ابتدا در سال 2003 و بعد ها به صورت جدي تر و بين‌المللي از سال 2011 ميلادي به عنوان ماه آگاه سازي درباره نارسي و پيامدهاي اين نارسي بر روي نوزادان نارس، نامگذاري شده است. علاوه بر اطلاع رساني در خصوص نوزاداني که نارس به دنيا آمده اند و نيز مسايل ويژه آنها، تلاش در جهت پيشگيري از زايمان زودهنگام با مراقبت هاي بهينه و به هنگام از مادران باردار از اهداف مهم اين ماه است.
