دستورالعملها:1. نگرانیهای خود را با همسرتان در میان بگذارید. او را از رفتار اقوامش با خودتان و ناراحت شدنتان آگاه کنید. از نام بردن آنها با اسامی بیادبانه در مقابل همسرتان خودداری کرده و باعث نشوید او احساس کند مجبور است میان شما و خانوادهاش یکی را انتخاب کند. به جای آن میتوانید بگویید ” وقتی والدینت کلمات آزاردهندهای در مقابل من میگویند، به احساسات من آسیب می زنند” . او خانوادهاش را بهتر میشناسد، بنابراین ممکن است بتواند به شما راهحلی برای ارتباط با آنها بدهد.
2. برای آنها مرزهایی را تعیین کنید. اگر احساس کردید که برای مطابقت با خانوادهی همسرتان همیشه باید آنها را خوشحال کنید، همچنان مهم است که مرزهایی داشته باشید. برای مثال اگر اقوام همسرتان بدون اطلاع قبلی و در زمانهای نامناسب به منزل شما میایند، به آنها بگویید که شما ترجیح میدهید قبل از ملاقاتشان یک تماس تلفنی داشته باشید.
3. از خود دفاع کنید. اگر کسی به شما حرف ناراحتکنندهای در میان جمع خانوادگی زد، مؤدبانه از او بخواهید که تنهایی باهم صحبت کنید. با ملایمت به او بفهمانید که پایش را از گلیمش خارج کرده و سبب رنجش شما شده است.
4. از مکالمات بیادبانه بپرهیزید. اگرچه فکر به جواب های دندان شکن می تواند وسوسه کننده باشد، اما این کار رابطهی شما را با آنها بهتر نخواهد کرد. بجای آن سعی کنید که حرفهای خوبی به اقوام همسرتان بزنید. برای مثال با سپاسگزاری به مادر زن یا مادر شوهر خود بگویید که از دستپخت او لذت بردهاید.