توجه داشته باشید سیستم ایمنی بدن بچه ها به مراتب از سیستم ایمنی بدن ما بزرگ ترها ضعیف تر است و امکان بیمار شدن آنها در مواجهه با عوامل بیماری زا هم بسیار شدیدتر خواهد بود.در این مطلب تمام جوانب پارک بردن کودک را بررسی می کنیم.
خیلی از مادرها زمانی که کودکشان را به پارک میبرند با خستگی و ناراحتی برمیگردند، با به کارگیری این اصول تربیتی میتوانید تفریحی شاد با کودکتان داشته باشید و به هیچ عنوان کلافه نشوید. ما موقعیتهای مختلف را برای شما در نظر میگیریم و بهترین عملکرد را به شما پیشنهاد میکنیم.
کودکتان در پارک با دیدن وسایل بازی بچههای دیگر غر میزند
این موضوع به هیچ عنوان عجیب نیست، متاسفانه خانوادههایی هستند که بچههایشان را با ماشین شارژی یا وسایل بازی خاص دیگر به پارک میآورند. آنها مراعات سایر کودکان و خانوادهها را نمیکنند و جز به تفریح و خوشحالی کودک خود به چیزی فکر نمیکنند. حالا کودک شما با دیدن هر کدام از این وسایل ممکن است به شما بگوید: منم از اینا میخوام!
با خشم و ناراحتی با این جمله برخورد نکنید؛ این درست زمانی است که شما میتوانید بهترین برخورد را با کودک داشته باشید و در نتیجه یک مهارت بزرگ را به او بیاموزید؛ در زندگی «قناعت کردن». پس در این موقعیت صبور باشید و به کودکتان بگویید: تو از وسایل بازیهایی که تو خونه داری، کدوم رو خیلی دوست داری؟ بعد از این که کودک شما پاسخ شما را داد، شروع کنید و اسباببازیهای خوبش را (آنهایی که دوست دارد و نه آنهایی که ارزش مالی بیشتری دارند) برای او بشمارید. در انتها به او بگویید: ممکنه همین بچهای که سوار این ماشینه، اونایی که تو داری رو نداشته باشه.
بعد حواس کودکتان را به اسباب بازیهای خودش پرت کنید. این رفتار شما به او یاد میدهد تا قانع باشد، شک نداشته باشید ادامه این روند رفتاری و تکرار آن در زندگی کودکتان نه تنها باعث میشود او دیگر به وسایل دیگران توجه نکند، بلکه سبب میشود تا در بزرگسالی داشتههای خود را ببیند و نه نداشتههایش را؛ به عبارت دیگر شما با ترفندی تربیتی باعث میشوید او همیشه نیمه پر لیوان را ببیند. فراموش نکنید زمانی که شروع به استفاده از این روش کردید، خودتان هم هرگز و هرگز داشتههای دیگران را برای همسرتان نگویید؛ اجازه دهید این موضوع در کودکتان درونی شود.
وقتی کودکتان از فرط عصبانیت غیر قابل کنترل میشود، جیغ میزند، موهای دوستش را میکشد و به شما لگد میزند، چه باید کرد؟ مطلب سکوت تربیتی (Time-out) و پرخاشگری کودکان میتواند به شما کمک کند.
کودکتان قصد بیرون آمدن از پارک را ندارد
شما خستهاید و ساعتهاست که در پارک نشستهاید و کودکتان قصد دل کندن از بازی را ندارد، واکنش شما چیست؟ آیا با واکنشهای هیجانی میخواهید پاسخ دهید؟ بهترین روش مقابله با این اتفاق این است: زمانی که با کودکتان به پارک میروید و زمانی که جایی مینشینید تا او بازی کند، ساعت تلفن همراه یا ساعت مچی خود را نشانش دهید و برای نمونه بگویید: ساعت الان 4 هست و تو میتونی تا ساعت 5 بازی کنی (فراموش نکنید عقربهها و ساعت را به او نشان دهید، اگر خردسال است و ساعت را بلد نیست با نشان دادن عقربه بزرگ به او بگویید که وقتی این خطی که بزرگتر هست رسید به اینجا ما باید بریم). این روش را امتحان کنید تا ببینید کودکتان چطور با این قانون کنار میآید. شما باید با اقتدار این کار را کنید، یعنی به هیچ وجه ساعت را عقب جلوتر نکنید تا کودکتان قانون را بیاموزد. این ترفند به کودک شما وقتشناسی را میآموزد.
کودکتان با کوچکترین برخورد با کودکان دیگر پیش شما میآید و از باقی بچهها گله و شکایت میکند
این یک موقعیت برای بیشتر مادران و پدران بسیار قابل درک است، چرا که فرزندشان هر مسئلهای را گزارش میکند و والدین را به شدت کلافه میکند. از سنین پایین، یعنی درست از زمانی که کودک شما روابط با دیگر بچهها را شروع میکند، باید به او استقلال بدهید. اگر کودک شما سه یا چهار ساله است، زمان خوبی برای شروع این روش است؛ اما اگر بزرگتر است باید قبل از بهکارگیری این راهکار، با او در خانه صحبت کنید.
زمان بازی کودکتان در زمین بازی پارک، از او فاصله بگیرید؛ شما باید در جایی بنشینید که او و شما به راحتی یکدیگر را ببنید، ولی نباید خیلی نزدیک باشید. اگر کودکتان با کودک دیگری مشاجره کرد تا زمانی که احتمال خطر ندادهاید، جلو نروید، اجازه بدهید کودکتان خودش مشکلاتش را با هم سن و سالانش حل کند. دفاع شما و دخالت شما باعث میشود او در جایی که شما نیستید، نتواند از خود دفاع کند و در بزرگسالی هم محتاج شما بماند!
تربیت کودکی مستقل، روشی است که هر پدر و مادری باید آن را پی بگیرد.
لوس کردن کودک، تبعات ناخوشایندی دارد که آینده او را نیز تحت تاثیر قرار میدهد، پس او را قانونمند بار بیاورید.
کودکتان علاقه دارد دستش را در خاک و زمین کند یا این که دست در حوض آب ببرد
خیلی از بچهها علاقه زیادی به کنکاش در باغچهها دارند، همینطور دوست دارند بدانند در فواره آب وسط پارک چه میگذرد! به جای این که عصبانی شوید و فریاد بزنید، به آرامی کنار فرزندتان بروید و برایش توضیح دهید در این حوض چه میگذرد. با او کنار باغچه یا زمینی که دوست دارد آن را زیر و رو کند بروید و درباره زیباییهای طبیعت صحبت کنید، بدون آن که به زمین دست بزنید یا کودکتان دست در خاک کند. گلهای زیبا و برگهای آنها را لمس کنید و برای کودکتان توضیح دهید که این نشانه قدرت خدا است، به او بگویید که این گل و گیاه جان دارد و او هرگز نباید آنها را بکند.
با این رفتار شما نه تنها آگاهی کودکتان را درباره زیبایی طبیعت بالا میبرید، بلکه باعث میشوید تا او «درک زیباییها و شکر خداوند» را بیاموزد. همچنین او رفتار درست با محیط زیست را میآموزد.
همچنین او را از خطرهای موجود در زمین و کثیفی آب حوضها با اطلاع کنید تا از بیماریها محفوظ باشد. شاید نیاز باشد این تذکر را بارها به کودکتان بدهید، اما در نهایت از نتیجه مثبت آن خوشحال خواهید شد.
تربیت درست و رفتار صحیح با کودک یکی از مهم ترین وظایف هر پدر و مادری است. مطلب رفتار با کودک می تواند به شما در این زمینه کمک کند.
کودکتان در پارک برای خرید خوراکیهای مختلف اصرار میکند
این هم تعجب ندارد! او دوست دارد در محیط بازی بخورد و خودش را تخلیه کند. برای یک تغذیه سالم در پارک، از خانه برنامه ریزی کنید، همراه کودک در آشپزخانه، میوه و خوراکیهای سالم را در یک ظرف بریزید و به پارک ببرید.
شما باید نظر کودک را بخواهید تا متوجه شود که به او اهمیت میدهید. زمانی که در پارک تقاضای خوراکیهایی مانند انواع چیپسها و پفکها را داشت برایش توضیح دهید که اینها به بدن او آسیب میرساند، باز هم میگوییم شاید برای یک بار و دوبار کودک شما نپذیرد، اما بالاخره با تکرار شما او میفهمد و برای همیشه از دست این خوراکیهای غیرسالم رها میشوید.
زمانی که از شما خوراکی غیر سالمی را خواست، از سبد خوراکیهایی که از خانه آوردید و خودش هم در انتخاب کمک کرده است، یک خوراکی به او بدهید. حتی میتوانید برایش یک بستنی مناسب یا آبمیوه بخرید. رفته رفته کودک شما تغذیه سالمی را جایگزین هله و هولهها خواهد کرد؛ این یعنی شروع آموزش تغذیه صحیح به کودک!
همچنین نسبت به خرید از دست فروشها او را آگاه کنید و هر بار با دیدن دست فروشها این مسئله را به او یادآوری کنید که تحت هیچ شرایطی از آنها خرید نکند، چرا که موجب بیماری یا حتی مرگ خواهد شد.