هرگونه آسیب همراه با درد ممکن است موجب ایجاد شکستگی در استخوان، مفصل یا پارگی تاندون ها، عروق و عضلات آن ناحیه شده باشد که نیاز به اقدامات تشخیصی و درمانی فوری خواهد داشت
شکستگی مچ دست از سن 50 سالگی امر رایجی است. به خاطر اینکه در این سن استخوان‌ها شکننده‌تر می‌شوند. متأسفانه زمانی هم که شکستگی اتفاق می‌افتد به این سادگی‌ها جوش نمی‌خورد و درد زیادی نیز تولید می‌کند. در این مطلب چند توصیه برای پیشگیری از شکستگی مچ دست ارائه می‌دهیم.
1- شیر بنوشید و سویا بخورید
در حین افتادن معمولاً مچ دست بیشتر در معرض شکستگی قرار می‌گیرد. به خاطر اینکه قبل از هر کاری دست‌ها را برای محافظت از بدن پیش می‌آوریم. در نتیجه بیشتر در معرض آسیب هستند. برای اینکه مچ دستتان در زیر این فشار نشکند باید به فکر تقویت استخوان‌ها باشید. به عقیده‌ی متخصصان دو ماده‌ی غذایی برای پیشگیری از شکستگی استخوان مچ دست تأثیر دارد. اولی شیر و دومی سویا.
شیر: سرشار از کلسیم است و بافت استخوان‌ها را تقویت می‌کند. هر روز باید یک لیوان بزرگ شیر میل کنید. بهتر است از شیرهای کم چرب استفاده کنید.
سویا: در زمان یائسگی زن‌ها با مشکلی به نام کاهش هورمونی مواجه می‌شوند که استخوان‌هایشان را آسیب‌پذیر و شکننده می‌کند. سویا سرشار از فیتواستروژن است و می‌تواند کمبودها را جبران و استخوان‌ها را محکم کند.
2- رژیم‌های سخت را فراموش کنید
برخی از رفتارها و عادت‌ها مشکل شکستگی مچ‌ها را بیشتر می‌کند. رژیم‌های سخت و مصرف دخانیات جزو عادت‌های خطرناک است.
رژیم‌های سخت: رژیم‌های سخت برای استخوان‌ها خطرناک است به خاطر اینکه باعث بروز کمبود ویتامین D می‌شود. قبل از شروع هر رژیمی اول با متخصص مشورت کنید. توجه داشته باشید ویتامین D به ویژه برای تقویت تراکم استخوانی مفید است. در عوض کمبود آن می‌تواند استخوان‌ها را شکننده و ضعیف کند.
مصرف دخانیات: دخانیات روی رگ‌های خونی تأثیر منفی گذاشته و مانع از ترمیم زخم و التیام هر نقطه از بدن می‌شود. افرادی که مشتری روزانه‌ی این مواد هستند باید بدانند که حتی شکستگی خیلی جزئی نیز برایشان دردسر خواهد شد. چون بدنشان زمان طولانی‌تری برای ترمیم مشکلات می‌خواهد.
رژیم‌های سخت برای استخوان‌ها خطرناک است به خاطر اینکه باعث بروز کمبود ویتامین D می‌شود
3- عاشق کورتون نباشید
متأسفانه پزشکان و البته مردم علاقه‌ی زیادی به کورتون‌ها دارند. به خاطر اینکه درد را تسکین می‌دهند؛ اما باید بدانید که محققان هلندی به این نتیجه رسیده‌اند که کورتون‌ها باعث بروز پوکی استخوان‌ها می‌شوند. توصیه می‌کنیم که تا حد ممکن از استفاده از این داورها بپرهیزید. دُز مصرف این داروها باید کمتر از روزانه 7.5 میلی‌گرم باشد. در مواردی که لازم است دزهای بالای این دارو مصرف شود باید درمان پیشگیری‌کننده از پوکی استخوان نیز مدنظر گرفته شود. این درمان‌های پیش‌گیرنده عبارت است از مصرف مکمل ویتامین D و مکمل کلسیم. باید بدانید که این ویتامین باعث تثبیت کلسیم می‌شود.
4- درمان‌های هورمونی کمک‌کننده است
16 درصد خانم‌های بالای 50 سال دچار شکستگی مچ دست می‌شوند. در دوره‌ی یائسگی خانم‌ها با افت میزان هورمون‌های خود مواجه می‌شوند. این کمبود هورمون روی توده‌ی استخوانی تأثیر گذاشته و آن‌ها را شکننده و در معرض شکستن قرار می‌دهد. برای مقابله با این مشکلات پزشکان می‌توانند درمان هورمونی جایگزین را تجویز کنند که استروژن بدن را تامین می‌کند.
5- مچ‌هایتان را به کار بگیرید
اگر دل خوشی از ورزش ندارید باید بدانید که ورزش‌های سنگین امکان آسیب به مچ دست‌ها را بیشتر می‌کنند. در واقع بهتر است دمبل‌ها را به ورزشکارهای حرفه‌ای بسپارید. همین که فعالیت بدنی سبک و مناسب داشته باشید برایتان خوب است. استخوان‌ها نیاز به ورزش‌های مناسب دارند تا محکم بمانند. یکی از بهترین ورزش‌ها برای تقویت استخوان مچ‌ها این است که بنشینید، مچ دست‌هایتان را روی میز بگذارید، در هر یک از دست‌ها یک بطری آب کوچک (از طرف سر) بگیرید. مچ‌هایتان را ده مرتبه از چپ به راست و 10 مرتبه از راست به چپ حرکت دهید.
6- موقعیت‌های خطرساز را بشناسید
اگر حواستان جمع نباشد هر کار ساده و روزمره‌ای به خطری برای مچ‌هایتان تبدیل خواهد شد. اگر خدای نکرده مشکلی در زانوها یا ران‌هایتان دارید باید بیش از پیش دقت کنید. باید حواستان به گام‌هایتان باشد تا مبادا زمین بخورید. حواستان به فرش، پله‌ها و زمین لیز باشد. متأسفانه بی‌دقتی و زمین خوردن خطر شکستگی مچ دست‌ها را چندین برابر می‌کند.
اگر مشکل بینایی دارید حتماً مشکل را رفع کنید. اگر عینکی هستید به هیچ عنوان عینک را از خودتان دور نکنید. شب‌ها موقع رفتن به دست‌شویی بیشتر دقت کنید. هرگز در تاریکی کورمال کورمال راه نروید. اگر می‌خواهید از روی صندلی یا تخت بلند شوید اول پاها را به زمین برسانید. 15 ثانیه صبر کنید و سپس بلند شوید. عجله کردن و سریع از جا برخاستن احتمال کاهش فشار ناگهانی، سرگیجه و افتادن را بیشتر می‌کند.
