پس از خواندن این مطلب با لبو و خواص این گیاه بیشتر آشنا خواهید شد
لبو همان چغندر پخته‌است. در زبان آشور و بابل چغندر را لپتو می‌خوانده‌اند و در آرامی لپتا و لیپتا می‌نامیده‌اند و بعید نیست که اصل لبوی فارسی همین باشد.
مواد مغذی و ترکیبات موثر فولات، کلسیم، منگنز، پتاسیم، آهن، بتانین، اسیدمالونیک، الکل گیاهی، ساپونین، پروتئین و فیبر.
خواص مفید ضد سرطان، ضدالتهاب، آنتی اکسیدان، تقویت دستگاه ایمنی، افزایش قدرت جذب اکسیژن در سلول‌ها، تحدید جوانی، سم زدا
معمولاً این گیاه به روش آبپز یا بخارپز یا مخلوط در غذا ( انواع سوپ و آش ) پخته می شود .
لبو پاک کننده عالی است و می‌تواند معده را شستشو داده و حکم مسهل را برای برخی افراد دارای یبوست دائمی دارد.
مفیدترین و بهترین بخش چغندر، برگ آن است و بعد ساقه‌های آن و بعد از آن ریشه که پخته آن لبو نام دارد.
قند ریشه چغندر برای مبتلایان به دیابت مضر است.
خوردن پخته چغندر رعشه را معالجه می‌کند.
برگ سرخ رنگ آن اگر خام با سرکه و خردل خورده شود طحال را باز می‌کند و ورم آن را فرو می‌نشاند.
برای درد پشت و مثانه و امراض مقعد مفید است.
آب برگ چغندر برای درد مفاصل و نقرس، سردرد و دندان‌درد مفید است. ضماد برگ با اسید بوریک باعث بهبود کک و مک و طاسی می‌شود.
لبو به دلیل داشتن فیبر که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسیدفولیک، باید در سبد غذایی بیماران قلبی قرار گیرد.
افراد می‌توانند با مصرف 105 گرم چغندر قرمز، 53 درصد اسیدفولیک مورد نیاز بدن را تأمین کنند.
فیبر زیاد موجود در آن، موجب کاهش سطح کلسترول خون و کاهش خطر بروز سکته‌های قلبی در بیماران قلبی است. گفتنی است، چغندر قرمز به دلیل داشتن مواد مغذی آهن در کنار اسیدفولیک از بروز کم‌خونی جلوگیری می‌کند.
لبو از دید یک کارشناس
عضو مرکز ایمنی محصولات طبیعی و گیاهان دارویی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی گفت: مصرف لبو از بروز جذام جلوگیری می‌کند.
مهدی ایمانی با اشاره به این که چغندر لبویی گیاهی است با فواید بسیار که پخته آن را لبو می‌گویند، افزود: پخته این گیاه، رعشه را معالجه می‌کند و بسیار آرامش بخش است.
وی با بیان این که لبو برای مغز و اعصاب مفید است، ادامه داد: آب لبوی خام برای التهاب مثانه، رفع یبوست مفید است و علاوه بر آن این گیاه دارای ویتامین‌هایی است که اشتها آور است و برای افراد بسیار لاغر حکم کیمیا را دارد.
به گفته‌ی ایمانی، مصرف لبو، لکه‌های سفیدی که در پوست بدن پدید آمده و موجب مرض پیسی می‌شود را از بین می‌برد.
وی با ذکر این که چغندر لبویی یک ساله بوده و منشأ آن را سواحل مدیترانه در اروپا و شمال افریقا می‌دانند، توضیح داد: انواع چغندر از جمله چغندر لبویی برای درد مفاصل و نقرس مفید است؛ شیره چغندر، سیستم گردش خون را بهبود می‌بخشد و سیستم ایمنی بدن را ارتقاء می‌دهد.
این پژوهشگر گیاهان دارویی خراسان شمالی، از جمله خواص دیگر این گیاه را تولید گلبول‌های قرمز خون، کمک به حفظ سلامت سلول‌ها، کمک به حفظ سلامت کل بدن و کمک به جذب بهتر بسیاری از مواد مغذی ذکر کرد.
به گفته وی، لبو پاک کننده عالی است و می‌تواند معده را شستشو داده و حکم مسهل برای برخی افراد دارای یبوست دائمی دارد.
ایمانی با اشاره به این که بخش‌های خوراکی چغندر لبویی در برگ و ریشه آن است، تصریح کرد: در برگ‌های این گیاه طی طول روز، قند تولید می‌شود و هنگام عصر اگر برگ آن خام خورده شود، کاملاً شیرین است.
وی با ذکر این که چغندر لبویی حاوی مقدار زیادی عناصر معمولی و کمیاب همچون پتاسیم، گوگرد، ید، آهن و مس است، افزود: همچنین عناصر کمیابی مثل روبیدیوم (RUBIDIUM) و کاسیوم (CAESIUM) از عناصر موجود در آن است.
به گفته ایمانی، برگ گیاه به عنوان سبزی خام خورده می‌شود و پخته شده این گیاه غذایی لذیذ و مقوی برای کودکان و خانم‌های ضعیف است.
