در این مطلب از دکتر سلام چند عکس از کنگر فرنگی و توضیحاتی در رابطه با این گیاه را براتون آماده کردیم
کنگر فرنگی، ارده شاهی یا آرتیشو (نام گیاهشناسی: Cynara scoolymus) نوعی گیاه یکساله است که بومی جنوب اروپا و کنارهٔ مدیترانه‌است. غنچهٔ این گیاه خوراکی است و بیشتر به صورت آب‌پز پخته می‌شود. همچنین، در ایتالیا، این گیاه سبزی اصلی پیتزای چهارفصل در فصل بهار است. کنگر گیاهی است علفی که در ایران نیز پرورش داده می‌شود و در طب جدید عصارهٔ ان به صورت آمپول یا قطره بنام کوفیتول تجویز می‌شود.
ترکیب شیمیایی: اینولین، سینا روپکتین، سینارین، قندها، آنزیمها، کافئیک اسید، اوژنول….
مصارف درمانی
۱-ترشح صفرا از کبد را افزایش می‌دهد.
۲-تقویت اعمال کبد.
۳-جلوگیری از تجمع چربی در سلولهای کبدی، تحریک کلیه در دفع اوره و کلسترول.
۴-پایین آوردن کلسترول وتری گلیسیرید خون.
۵-درمان یرقان) زردی)، قولنج کبدی، سنگ کیسهٔ صفرا، آب آوردن شکم.
۶-درمان سنگ کلیه، قولنج کلیه، درمان ازدیاد اورهٔ خون .
۷-درمان بیماریهای پوستی خارشدار.
۸-تب‌بر است. و نیزدر درمان رماتیسم و یبوست موثر است
طریقه و مقدار مصرف
۱- برگه‌های کنگر فرنگی را پس از پختن به مصرف می‌رسانند.
۲- ۳۰ تا ۱۰۰ گرم شیرهٔ تازهٔ برگ کنگر فرنگی را گرفته با مقداری شربت مطبوع مخلوط نموده صبح و ظهر وشب هر دفعه قبل از هر غذاثلث آن را تناول می‌نمایند.
۳- ۱۰ گرم برگ آرتیشو را در ۴ لیوان آب جوش دم کرده صبح و ظهر وشب قبل از هر غذا ۲ استکان با کمی شکر تناول می‌نمایند.
مضرات
آرتیشو چون گرم است ممکن است در بعضی از اشخاص تولید سودا کند لذا بهتر است با سرکه خورده شود ضمناً طعم آرتیشو را دوست ندارند. اینگونه اشخاص اگر بخواهند از مزایای آرتیشو استفاده کننده تنطور قرص یا کپسول آرتیشو مصرف نمایند.
