مطالعات اخیر در شهر فیلادلفیای آمریکا نشان داد که علاوه بر عوامل محیطی فوق، نوع روابط افراد با همسایه‌هایشان نیز بر سلامت آنها تاثیرگذار است. در واقع این فاکتور به کیفیت روابط افراد با همسایگان و کمک به آنها مرتبط می‌شود.
کارشناسان در این مطالعه به بررسی رابطه بین عوامل محیطی فیزیکی و اجتماعی مانند دسترسی به غذای سالم در سطح محلی، فقر و وجود روابط دوستانه و فعال در یک اجتماع با نرخ ابتلا به دیابت پرداختند. در نهایت یافته‌های آنان نشان داد که این عوامل به نسبت 12 درصد با افزایش خطر ابتلا به دیابت یا عدم ابتلا به این بیماری مرتبط هستند. به بیان دیگر این مطالعه تایید کرد که می‌توان خطر ابتلا به دیابت را با بهبود روابط با همسایه‌ها تا 12 درصد کاهش داد. با این حال نباید از نقش عوامل دیگری نظیر سطح تحصیلات و نژاد در ابتلا به دیابت غافل شد.
یافته‌های اخیر مبحث جدیدی را در رابطه با ابتلا به بیماری‌ها مطرح کرد و نشان داد در صورتی که بخواهیم سلامت کلی خود را تضمین کرده و هزینه‌های کمتری را برای درمان صرف کنیم باید روابط اجتماعی بهتر و سالمتری با اطرافیان، خانواده، دوستان و همسایگان خود داشته باشیم و اصطلاح خودمان همسایه‌داری کنیم.
