کم خونی ،نقص مادرزادی ،بارداری ناموفق ، پرفشاری خون ناشی از بارداری، تولد زودرس و بسیاری خطرات دیگر بارداری چند قلویی را تهدید می کند،مراقبتهای لازم در این نوع بارداری ها را با هم مرور میکنیم.
حتی اگر شما جوان و کاملا سالم نیز باشید، چندقلو حامله بودن، “پر خطر” تلقی می شود. چند قلو حامله بودن، احتمال زایمان زودرس (زایمان پیش از هفته سی و هفتم بارداری)، و همچنین عوارض دیگر را افزایش می دهد.
در صورتی که چند قلو حامله باشم، مراقبتهای بارداری من چه تفاوتی با خانمهای معمولی دارد؟
حتی اگر شما جوان و کاملا سالم نیز باشید، چندقلو حامله بودن، “پر خطر” تلقی می شود. چند قلو حامله بودن، احتمال زایمان زودرس (زایمان پیش از هفته سی و هفتم بارداری)، و همچنین عوارض دیگر را افزایش می دهد. مراقبتهای مناسب دوران بارداری، کمک می کند تا شما و کودکانی که در شکم دارید، در طول دوران حاملگی از وضعیت مناسبی برخوردار باشید.
شما در مقایسه با خانمهایی که تنها یک کودک در شکم دارند، باید دفعات بیشتری در دوران حاملگی توسط پزشک معاینه شوید. یک قانون کلی می تواند این باشد که در ۲۴ هفته اول از حاملگی، هر ماه یک بار توسط پزشک معاینه شوید؛ سپس تا ۳۲ هفتگی به صورت یک هفته در میان به دیدار پزشک بروید؛ و پس از آن نیز هر هفته (یا بیشتر) با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.
چه نوع دکتری را باید انتخاب کنم؟
اکثر خانمها پیش از آنکه بدانند چندقلو حامله هستند، یک پزشک متخصص زنان و زایمان یا ماما را برای خود انتخاب می کنند. اگر تا کنون توسط پزشک متخصص زنان و زایمان معاینه نشده اید، باید به محض اینکه از دو یا چند قلو حامله بودن خود باخبر شدید، با یکی از این پزشکان قرار ملاقات بگذارید.
ممکن است لازم باشد که در مقطعی از دوران بارداری، توسط یک متخصص پریناتولوژیست معاینه شوید. این متخصصین که به نام “متخصص مادر و جنین” نیز شناخته می شوند، در واقع متخصص زنان و زایمان هستند که در زمینه حاملگیهای پرخطر فوق تخصص دارند. برخی از این متخصصین، خودشان به تنهایی مسوولیت زایمان را بر عهده نمی گیرند، بلکه به همراه یک متخصص زایمان وضعیت شما را تحت نظر می گیرند.
در صورتی که سه قلو یا بیشتر حامله هستید، یا اگر با وضعیت حاد پزشکی یا عوارض بارداری مواجه شده اید، باید به سرعت با یک پریناتولوژیست تماس بگیرید.
در صورتی که چندقلو حامله باشم، کدام آزمایشهای دوران حاملگی برای من ضروری است؟
در بارداری های چندقلویی، آزمایشهای شما تفاوت چندانی با خانمهایی که یک قلو حامله هستند ندارد؛ صرفا ممکن است این آزمایشها را زودتر یا به دفعات بیشتر انجام دهید.
به عنوان مثال، مادرانی که یک قلو حامله هستند صرفا یک یا دو بار از سونوگرافی استفاده می کنند؛ اما شما ممکن است پنج بار یا دفعات بیشتری این آزمایش را انجام دهید. احتمالا شما اولین سونوگرافی خود را در سه ماهه اول بارداری خواهید داشت تا مشخص شود که چندقلو حامله هستید.
سپس از حدود ۱۸ هفتگی تا زمان زایمان، شما ممکن است ماهیانه یکبار سونوگرافی داشته باشید. پس از نیمه حاملگی، پزشک شما ممکن است از معاینات داخلی (از طریق واژن) به همراه سونوگرافی برای تشخیص علامتهای زایمان زودرس استفاده کند.
در مقایسه با خانمهایی که یک جنین در شکم دارند، پزشک ممکن است خون شما را به دفعات بیشتری مورد آزمایش قرار دهد تا نشانه های احتمالی کم خونی ناشی از فقر آهن را بررسی کند. هنگامی که چندقلو حامله هستید، ذخیره آهن بدن شما با سرعت بیشتری مصرف می شود و در نتیجه احتمال بروز عارضه فوق در شما افزایش پیدا می کند.
همچنین احتمال ابتلای خانمهایی که چندقلو حامله هستند به دیابت دوران حاملگی، بیشتر است. در نتیجه، شما باید “آزمایش غربالگری قند خون” و “تست تحمل گلوکز” را زودتر از سایر خانمها بدهید. (در بارداری عادی این آزمایش را بین ۲۴ تا ۲۸ هفتگی انجام می دهند).
از آنجا که احتمال بروز زایمان زودرس در شما بیشتر است، پس از ۲۲ هفتگی در صورتی که با انقباضات زودرس مواجه شده باشید ممکن است “آزمایش فیبرونکتین جنینی” برای شما تجویز شود. فیبرونکتین جنینی یک نوع پروتئین در ترشحات واژن است که در صورت وجود، ممکن است نشانه آن باشد که جنین شما در حال آماده شدن برای تولد و خروج از رحم است.
در صورتی که نتیجه این آزمایش (که مشابه با ” تست پاپ اسمیر” انجام می شود) منفی باشد؛ یعنی پروتئین مخصوص وجود نداشته باشد؛ به احتمال زیاد شما در طول یک یا دو هفته آینده زایمان نخواهید داشت. (شما ممکن است این آزمایش را هر دو هفته یکبار، تا ۳۴ هفتگی، تکرار کنید.
در صورتی که نتیجه آزمایش مثبت باشد، پزشک شما ممکن است از روشهای دیگر برای جلوگیری از زایمان زودرس استفاده کند. معمولا این آزمایش برای خانمهایی که حاملگی کم خطر داشته و نشانه های زایمان زودرس را ندارند، توصیه نمی شود.
تقریبا پس از ۲۸ هفته، شما ممکن است “آزمایش ارزیابی سلامت جنین” را بدهید: این آزمایش، ضربان قلب و حرکات جنین ها را اندازه گیری می کند. این آزمایش مشخص می کند که آیا کودکان شما با مشکل خاصی در محیط تنگ و شلوغ رحم مواجه هستند یا خیر. این آزمایش همچنین انقباضاتی را که ممکن است نشانه زایمان زودرس باشند، چک می کند.
همچنین پزشک شما ممکن است “بیوفیزیکال پروفایل” را توصیه کند. در این آزمایش، ارزیابی سلامت جنین به همراه سونوگرافی دقیق و مفصل صورت می گیرد که حرکات بدن جنین ها، حرکات تنفسی و میزان مایع آمنیوتیکی که آنها را احاطه کرده است را بررسی می کند.
