در این بخش، درباره روش های شست وشوی میوه بحث می کنیم . همانطوریکه میدانیم ،میوه ها فایده های زیادی برای سلامتی دارند ، البته باید خوب شسته شود تا سم و آلودگی های آن از بین برود، و باید در شست وشو زیاد دقت کنیم که آلودگی ها وارد بدن نشود. اتفاقا در آموزه‌های دینی هم به این موضوع اشاره و در مورد آن سفارش شده است…
امام‌صادق(ع) می‌فرمایند: «هر میوه‌اى آلودگی‌ای دارد پس هرگاه میوه به دستتان رسید، آن را با بشویید و در آب فرو برید.» اما شستن میوه‌های مختلف آدابی دارد که هر کس باید آنها را بداند.
میوه‌های درختی
میوه‌های درختی مثل سیب، پرتقال و… ممكن است دو مشكل داشته باشند؛ اول سم ناشی از سمپاشی كه اگر میوه خوب از این آلودگی پاك نشود، خوردن آن باعث مسمومیت و حتی گاهی مرگ می‌شود. مخصوصا اگر باغدار سم را بیش از حد استاندارد مصرف كرده باشد، حتی با گرفتن پوست میوه نمی‌توان آن را با خیال راحت مصرف کرد چون گاهی میزان این سم آنقدر زیاد است كه نه‌تنها با شستن از روی پوست پاك نمی‌شود بلكه به گوشت میوه هم رسیده و كندن پوست هم فایده‌ای ندارد. آلودگی دیگری كه ممكن است میوه‌های درختی داشته باشند، ناشی از اضافه كردن مواد نگهدارنده به آنها در انبارها و سردخانه‌هاست. گاهی میوه‌ها را مدتی در سردخانه‌ها انبار می‌كنند تا در زمان نیاز وارد بازار شود و برای نگه داشتنشان در طولانی‌مدت، مواد شیمیایی‌ای به میوه یا كاغذی كه در آن پیچیده شده، می‌زنند و این ماده نگهدارنده در میوه می‌ماند. پس برخلاف تصور میوه‌های درختی را باید با دقت زیاد شست.
برای شستشوی میوه‌های درختی باید آنها را ابتدا با آب و بعد كفابی تشكیل شده از مایع ظرفشویی و آب شست به این ترتیب كه در هر لیتر آب، 5-3 قطره مایع ظرفشویی ریخت و میوه‌هایی كه با آب شسته شده، 4-3 دقیقه در آن قرار داد و بعد دوباره آب كشید. در این صورت می‌توان میوه را با خیال راحت خورد و نیازی به گندزدایی با كلر یا مواد دیگر ضدعفونی‌كننده خوراكی‌ها ندارد.
میوه‌های بوته‌ای
میوه‌های بوته‌ای با زمین تماس دارند بنابراین به خاك و كودی كه پای آنها ریخته‌اند، آغشته می‌شوند. میوه‌هایی مثل خیار را ابتدا باید از خاك و آلودگی پاك كرد و بعد با آب و سپس مانند میوه‌های درختی با مخلوط مایع ظرفشویی و آب شست و آب كشید. گندزدایی این میوه‌ها ضرری ندارد و می‌توان آنها را مثل سبزی‌ها، در مخلوط 1 قاشق چایخوری سرخالی پركلرین و 6-5 لیتر آب 6-5 دقیقه قرار دارد و بعد با آب شست.
در حال حاضر فصل توت‌فرنگی است كه شستن آن آداب خاصی دارد چون امكان آلودگی‌اش به علت پوست نازک و نرم آن بیشتر است. توت‌فرنگی را ابتدا باید مثل تمام میوه‌های بوته‌ای دیگر با آب و بعد كفاب شست ولی گندزدایی آن با پركلرین خطرناك است چون امكان دارد این ماده شیمیایی لابلای آن بماند و مصرف آن خطرناک است. توت‌فرنگی‌های له‌شده را هم فقط باید با آب شستشو داد. متاسفانه گاهی مواد رنگی به توت‌فرنگی‌ها اضافه می‌شود كه این رنگ خطرناك است و هنگام شستن می‌توان از قرمزی بیش از حدی كه پس می‌دهد، متوجه آن شد كه در این صورت نباید توت‌فرنگی را مصرف كرد.
میوه‌های جالیزی؛ هندوانه، خربزه، طالبی
درست خواندید؛ پوست هندوانه، خربزه و طالبی را هم باید با آب شست. شاید برایتان این سوال پیش بیاید كه پوست این میوه‌ها را كه نمی‌خوریم، پس چرا باید آنها را بشوییم؟ جواب این است كه وقتی چاقو را برای شكافتن هندوانه، خربزه یا طالبی استفاده می‌كنیم، در صورت آلودگی پوست این میوه‌ها، آلوده می‌شود و این آلودگی را وارد مغز میوه می‌كند.
شستن میوه با نمك و سركه روش درستی است؟
برخی افراد میوه‌ها را با نمک یا سرکه می‌شویند اما درست است که نمك و سركه تا حدی گندزدا و پاك‌كننده هستند و شستن میوه‌ها با آنها غلط نیست، ولی این کار لزومی ندارد و با روش‌هایی كه گفتیم، میوه‌ها كاملا پاك می‌شوند. از سوی دیگر، برخی میوه‌ها را نمی‌توان با سركه یا نمك شست؛ مثلا اگر میوه‌هایی مثل توت یا توت‌فرنگی با مخلوط آب و نمك یا آب و سركه شسته شوند، ممكن است طعم?شان تغییر كند. از سوی دیگر گاهی نمك در میوه می‌ماند و مثلا برای بیمار مبتلا به فشارخون ضرر دارد.
توصیه آخر
میوه‌های زده یا آسیب‌دیده و خراشیده را چه از نوع درختی و چه بوته‌ای، به هیچ‌وجه نباید در كفاب قرار داد یا با مواد گندزدا شست چون مواد مایع شوینده وارد آنها می‌شود و ممكن است بعد از آبكشی هم از بین نرود و مصرف‌كننده را دچار مشكلاتی مثل ابتلا به اسهال كند. پس این میوه‌های زخمی را باید از بقیه میوه‌ها جدا كرد و جداگانه فقط با آب شست
