روحیات زنان بسیار تاثیرپذیر است،کافیست اعتماد آنان کمی تقویت شود ،آنان به گونه ای واکنش نشان می دهند که باورش برای اطرافیان سخت خواهد بود در زمینه مد و لاغری هم همینگونه است اگر خواهان شیک پوشی و جذاب شدن همسرتان هستید برای او یک مجله مد ولاغری تهیه کنید
این روز‌ها روی جلد هر مجله‌ای تصویر یک مدل بی‌عیب و نقص نقش بسته است. او لاغر و خوش اندام، سلامت و شاداب و بدون کک و مک و چین و چروک است. او موهایی سشوآر زده و مرتب دارد تا حدامکان بی‌عیب و نقص جلوه کند. شاید فکر کنید مشاهده تصویری این چنینی با علم به اینکه شما به زیبایی او نیستید و شاید هم هرگز نشوید، ممکن است موجب افسردگی شود. بر اساس تحقیقاتی که این هفته نتایج آن منتشر شد، تاثیر کاملا برعکس است.
هدف این تحقیقات بررسی تاثیر مدل‌های بسیار لاغر و ایده‌آل موجود در مجلات بر زنانی بود که آنها را مطالعه می‌کردند. محققان 16 صفحه از معروف‌ترین مجلات زیبایی و مد را به 51 خانم در سن دانشگاهی دادند. در هر صفحه یک مدل لاغر به عنوان تصویر قالب وجود داشت.
آنها این کار را یک بار در روز و به مدت 5 روز انجام داده و سپس از خانم‌ها خواستند تا به سوالاتی درباره این مجلات و رضایت شخصی از اندام خود پاسخ دهند. سوال‌ها به گونه‌ای طراحی شده بود که دیدگاه زنان درباره مقایسه خود با این مدل‌ها را بروز می‌داد. در انتها هم از افراد سوالاتی درباره رژیم غذایی آنها در این 5 روز پرسیده می‌شد.
محققان متوجه شدند این تصاویر به جای ایجاد احساس شرمساری در زنان، احساس مثبت آنها نسبت به اندام خود را تقویت کرده است. تحقیقات دلیل این امر را دیدگاه زنان به عکس‌ها به عنوان ظاهری که خودشان هم می‌توانند داشته باشند به جای ظاهری دست نیافتنی بیان کرده است. به بیانی دیگر زنان خود را اصلا با آنها مقایسه نکردند. بلکه به تصاویر نگاه کرده و گفته‌اند: یک روز من هم آن شکلی خواهم شد.
مشکل اینجاست که این انگیزه در زنان به عمل تبدیل نشده؛ امری که طی بررسی نتایج بررسی رژیم غذایی آنها در این 5 روز مشخص شد. از آنجایی که زنان به طور مستقیم خود را با این مدل‌ها مقایسه نمی‌کردند، التزامی به تغییر عادات غذایی خود نمی‌دیدند. هرچه یک فرد مسیر خود برای شباهت به مدل‌ها را راحت تر می‌دید، احتمال تلاش برای پیمودن این مسیر در او کمتر می‌شد.
از سویی دیگر آنهایی که خود را با مدل‌ها مقایسه می‌کردند و احساس دستیابی به بدن‌هایی مانند آنها را نداشتند، تصویر منفی‌تری از بدن خود داشته و بیشتر برای رژیم گرفتن تلاش می‌کردند. آنها با رو به رو شدن با یک ایده‌آل دست نیافتنی، خود را موظف به تلاش برای رسیدن به آن می‌دیدند.
نتایج برخلاف تحقیقات پیشین بوده که ادعا داشته زنانی که مدل‌ها را می‌بینند، تصویر بدی از اندام خود پیدا می‌کنند. محققین فکر می‌کنند شاید واکنش اولیه دیدن این تصاویر همانطور که تحقیقات پیشین نشان داده، منفی باشد، اما با گذر زمان زنان با این مدل‌ها بیشتر ارتباط برقرار کرده و احساس نزدیکی می‌کنند. با ایجاد احساس شباهت به یک فرد لاغر، تصویر ذهنی زنان در خصوص اندامشان بهبود می‌یابد؛ حتی اگر بدن آنها در این میان تغییری نکند.
پس مشکل تاثیر گرفتن از لاغر‌ها در کجاست؟ مشکل اینجاست که زنان از این تصاویر تاثیر نمی‌پذیرند. آنها یا با مدل‌های دست نیافتنی احساس همزادپنداری کرده و هیچ تلاشی برای رسیدن به چنان اندامی نمی‌کنند، یا از ناتوانی خود در رسیدن به چنین اندامی احساس ناراحتی کرده و از سر عذاب وجدان رژیم می‌گیرند. هیچ یک از این 2 حالت فرد را برای رسیدن به بدنی سالم تشویق نمی‌کند. محققین امیدوارند نتایج این تحقیقات به زنان کمک کند تا از تاثیر منفی مشاهده تصاویر زنان لاغر که به وفور در رسانه‌ها وجود دارد، بر ذهنیتشان نسبت به خود آگاه شده و با آن مبارزه کنند.