قرار گرفتن در هیپوکسی باعث بهبود چشمگیر اقتصاد حرکت می شود و در چندین آزمایشگاه تحقیقاتی مستقل کاهش 3 تا 10 درصدی نیاز به اکسیژن در فعالیت های زیر بیشینه گزارش شده است.
با تجزیه و تحلیل بیشتر کارایی سلولی، بهبود اقتصاد حرکت می تواند از طریق تولید بیشتر ATP در هر واحد اکسیژن مصرفی یا هرگونه کاهش هزینه ATP انقباض عضلانی ایجاد شود.
یکی از سازوکارهای بالقوه افزایش کارایی سلولی، از طریق بهبود در زنجیره انتقال الکترونی همچون به حداقل رساندن مقدار نشت هیدروژن از غشای میتوکندریایی در فرایند فسفوریله شدن اکسایشی انجام می شود.
