هنگام دشواری های زندگی لازم است به خودمان انرژی و امید بدهیم.با چند بهانه ساده می توانید امیدواریتان به زندگی را افزایش دهید.
«اميد به زندگي» و «رضايت از زندگي» 2 شاخصي هستند که هنوز هم تفاوتشان براي خيلي‌ها مشخص نشده است. خيلي وقت‌ها که از «اميد به زندگي» حرف مي‌زنيم، از «رضايت از زندگي» حرف مي‌زنيم و برعکس، اما اين 2 شاخص تفاوت‌هاي زيادي با هم دارند.
اساسا «اميد به زندگي» با اعداد سر و کار دارد و با طول عمر مورد انتظار افراد در يک کشور و «رضايت از زندگي»، مفهومي نسبي است که ارتباطي مستقيم با آمال و ايده‌آل‌هاي افراد دارد.
تهراني‌هاي اميدوار به زندگي!
سازمان‌هاي گوناگوني براي شاخص اميد به زندگي رده‌بندي اعلام کرده‌اند که سازمان ملل متحد، سازمان بهداشت جهاني و سرويس اطلاعاتي مرکزي (CIA) برخي از آنها هستند. مطابق آمار سازمان ملل کشورهاي ژاپن، هنگ‌کنگ، ايسلند، سوئيس و استراليا به ترتيب در جهان مقام‌هاي اول را دارند که با حدود82سال از ميانگين جهاني22درصد بالاتر هستند. کشورهاي سوازيلند، موزامبيک، زيمباوه، سيرالئون و لسوتو نيز به ترتيب در پايين‌ترين رده قرار دارند. اميد به زندگي در اين کشورها حدود 42 سال است که 38 درصد کمتر از ميانگين جهاني و نصف کشورهاي بالاي جدول است. اميد به زندگي در ايران براي زنان 6/72، براي مردان 4/69 و در کل 71 سال است که 5/5 درصد از ميانگين جهاني بالاتر است و ايران را بين 195کشور در رتبه 109 قرار مي‌دهد. جالب است بدانيد براساس آخرين نتايج تحقيقات وزارت بهداشت ايران، تهران و گيلان بالاترين و سيستان‌وبلوچستان پايين‌ترين سن اميد به زندگي را در کشور ما دارند.
عوامل موثر بر اميد به زندگي
عوامل گسترده‌اي از جمله سطح سواد، تغذيه، خدمات بهداشتي– درماني و اعتقادات مذهبي بر شاخص اميد به زندگي در جوامع مختلف موثر است و ارتقاي هر كدام از اين معيارها نقش مستقيمي بر افزايش سطح اميد به زندگي خواهد داشت. خدمات بهداشتي و درماني يکي از عوامل موثر بر اميد به زندگي محسوب مي‌شود. هر چه کميت و کيفيت اين خدمات بهتر باشد، متوسط سال‌هايي که افراد جامعه انتظار زندگي دارند نيز افزايش مي‌يابد. تعداد مراکز بهداشتي و درماني، تعداد پزشکان و پراکندگي آنها در جامعه و دسترسي آسان افراد جامعه به پزشک متخصص، دارو، تجهيزات پزشکي و دسترسي به آب آشاميدني سالم از جمله مواردي هستند که مي‌تواند بيانگر سطح کيفيت خدمات بهداشتي و درماني باشد. از طرف ديگر، کاهش مرگ و مير کودکان زير 5 سال، يکي ديگر از عوامل تاثيرگذار بر اميد به زندگي است. تغذيه مناسب هم يکي ديگر از ملاک‌هاي تاثيرگذار بر افزايش ميزان اميد به زندگي است.
رضايت و لذت از زندگي
رضايت از زندگي هدف برتر زندگي افراد بشر است که زمينه‌اي مناسب و مطمئن براي پيشرفت و دستيابي به مراتب بالاتر فراهم مي‌کند. به بيان ديگر، رضايت از زندگي عامل شکوفايي و موفقيت افراد است. مطالعات متعدد نشان داده‌اند عوامل مختلفي از جمله عوامل فردي مي‌توانند بر رضايت از زندگي افراد تاثير بگذارند. رضايت از زندگي را به نوعي لذت از زندگي و با شادي مرتبط مي‌دانند. رضايت از زندگي به عقيده عده‌اي، يعني ايده‌آل بودن تمام شرايط مکاني و زماني و فراهم بودن تمام امکانات براي زندگي سالم و بي‌دغدغه، در حالي که مفهوم حقيقي رضايت از زندگي، نگرش مثبت فرد نسبت به زندگي کنوني، با تمام مشکلات و سختي‌ها، تلخي‌‌ها و ناکامي‌ها و در کنار آن پيروزي‌ها و موفقيت‌ها، شادي‌ها و پرورش استعدادهاست.
