سکته گوش یک آسیب ناگهانی است که فرد به طور ناگهانی شنوایی خود را به طور کامل یا ناقص از دست می‌دهد که مانند سکته قلبی یا مغزی است و خونرسانی به دلایل نامشخصی قطع شده و اکسیژن به بافت نمی‌رسد و در نتیجه بافت نابودشده و عملکرد خود را ازدست می‌دهد.
یک متخصص گوش، حلق و بینی گفت: سکته گوش اصطلاحی است که عوام در مواردی که عصب گوش دچار آسیب شده و فرد شنوایی خود را از دست می‌دهد از آن استفاده می‌کنند.
دکتر مریم اعتمادی اظهار کرد: در مواردی که عصب گوش بنا بر هر علتی از بین رفته یا ضعیف شده، بطوری که فرد به دنبال آن شنوایی خود را از دست می‌دهد، در اصطلاح عوام به آن سکته گوش گفته می‌شود.
وی اظهار کرد: اما واژه سکته زمانی کاربردی علمی دارد که عصب‌های هر ارگان بدن در اثر کمبود اکسیژن دچار مشکل شود. مانند اصطلاحی که در مورد سکته مغزی بکار برده می‌شود. این درحالیست که کمبود اکسیژن تنها می‌تواند یکی از علل از بین رفتن عصب گوش و شنوایی فرد باشد.
این متخصص گوش، حلق و بینی خاطرنشان کرد: عوامل دیگری نظیر صدای مهیب مانند صدای انفجار و تصادفی که در آن استخوان جمجمه شکسته و موجب آسیب به عصب گوش شود نیز می‌توانند موجب از بین رفتن شنوایی فرد شوند که در اینگونه موارد نمی‌توانیم بگوییم گوش فرد سکته کرده است.
اعتمادی با بیان اینکه در مواردی که عصب گوش دچار آسیب شده به ندرت به وضعیت طبیعی بازمی‌گردد، اظهار کرد: تنها در برخی موارد از جمله اختلالات خودایمنی و بیماری‌های عروقی مغز، امکان دارد عصب گوش به وضعیت طبیعی خود بازگردد.
وی اظهار کرد: در سایر موارد مانند پیرگوشی یا مواردی که عصب گوش بر اثر ضربه یا تصادفات یا صدای مهیب دچار آسیب شده برگشتن عصب غیرممکن است و در این موارد می‌توان از سمعک استفاده کرد.
