سولفات کندرویتین Chondroitin sulfate یک عنصر شیمیایی است که معمولا در ساختار غضروف مفاصل در بدن پیدا می شود سولفات کندرویتین از منابع حیوانی مثل غضروف گاو درست شده است. سولفات کندرویتین به منظور درمان آرتروز استفاده می شود این عنصر شیمیایی بیشتر در ترکیب با سایر محصولات،مثل آسکوربات منگنز، سولفات گلوکزامین، گلوکوزامین هیدروکلراید یا N – استیل گلوکوزامین مصرف می شود.
تحقیقات از دو دهه پیش نشان داد که سولفات کندرویتین وقتی با داروهای معمولی مانند آسپرین، برای درد و تورم مصرف شود به درمان آرتروز کمک می کند اما پژوهش های بعدی مثبت نیست در حال حاضر، دانشمندان بر این باورند که به طور کلی، کندرویتین سولفات ممکن است درد و ورم مفاصل را کاهش دهد.
برخی از افراد از کندرویتین سولفات برای بیماری های قلبی، استخوان ضعیف ( پوکی استخوان ) و کلسترول بالا استفاده می کنند سولفات کندرویتین همچنین در ترکیب با آهن برای درمان کم خونی فقرآهن استفاده می شود.
سولفات کندرویتین در دسترس به عنوان یک قطره چشمی برای خشکی چشم استفاده می شود علاوه بر این در طول عمل جراحی آب مروارید به عنوان یک راه حل برای حفظ قرنیه و برای پیوند استفاده می شود و این توسط FDA تایید شده است.
برخی از افراد دارای آرتریت از پماد یا کرم حاوی کندرویتین سولفات در ترکیب با گلوکوزامین سولفات، غضروف کوسه و کافور برای درد استفاده می کنند اما تا آنجا که می دانیم، سولفات کندرویتین از طریق پوست جذب نمی شود این بدان معنی است که هیچ کدام از این کرم و پماد موثر نیستند تنوع زیادی در میان کندرویتین و محصولات کندرویتین به علاوه گلوکوزامین وجود دارد. برخی از محصولات با وجود ادعای برچسب هیچ کندرویتین ندارند در حالی که برخی شامل کندرویتین بیشتری هستند قیمت همیشه تضمین کیفیت نیست محصول کندرویتین کم هزینه است هر 1200 میلی گرم کمتر از 1 دلار است.
کندرویتین به علاوه گلوکوزامین ممکن است با منگنز ترکیب باشد محصولات کندرویتین گاهی اوقات بیش از مصرف روزانه ایمن است ولی اگر با منگنز همراه باشد منگنز 11میلی گرم در روز مصرف می شود مصرف بیش از 11 میلی گرم در روز از منگنز ممکن است به طور قابل توجهی اثر مسمومیت روی سیستم عصبی مرکزی داشته باشد.
موارد مصرف سولفات کندرویتین
آرتروز – تحقیقات بالینی بر روی اثر بخشی کندرویتین سولفات از راه دهان برای آرتروز ناسازگار است دلیل یافته های متناقض نامشخص است اما ممکن است به دلیل تفاوت در افراد مورد مطالعه، محصولات مختلف استفاده می شود و یا تفاوت دیگر در طراحی مطالعه است به طور کلی، شواهد نشان می دهد که برخی از افراد مبتلا به آرتروز زانو یا دست برخی بهره مندی از مصرف کندرویتین را تجربه می کنند کندرویتین سولفات همچنین ممکن است پیشرفت آرتروز را کاهش دهد.
اثر موضعی بر آرتروز – برخی از کرم های پوست حاوی کندرویتین سولفات برای کاهش درد آرتروز وجود دارد شواهدی وجود دارد که یک کرم پوستی حاوی کندرویتین سولفات در ترکیب با گلوکوزامین سولفات، غضروف کوسه وجود دارد و به نظر می رسد که کافور در کاهش علائم آرتروزمربوط است با این حال، هر تسکین علائمی به احتمال زیاد مربوط به کافور است و مواد تشکیل دهنده دیگر موثر نیستند هیچ تحقیقی که نشان دهد کندرویتین از طریق پوست جذب می شود وجود ندارد.
آب مروارید – برخی از مطالعات اولیه نشان می دهد که قطره های خاص چشم (Viscoat، DiCoVisc) حاوی کندرویتین و هیالورونات می تواند فشار چشم را کاهش و سبب بهبود سلامت کلی چشم پس از برداشتن آب مروارید می شود با این حال، به نظر نمی رسد قطره بهتر از قطره های حاوی هیالورونات به تنهای باشد.
خشکی چشم – شواهد اولیه نشان می دهد که استفاده از قطره کندرویتین سولفات چشم برای کاهش خشکی چشم موثر است با این حال، شواهد دیگر نشان می دهد که قطره های چشمی حاوی کندرویتین سولفات کمتر از قطره اشکی جایگزین ( ژل Larmes ) موثر است.
درد عضلانی بعد از ورزش – شواهد اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه سولفات کندرویتین دردناکی ماهیچه پس از ورزش در مردان را کاهش نمی دهد.
التهاب مثانه ( سیستیت بینابینی ) – مطالعات متعدد نشان می دهد که مدیریت کندرویتین سولفات به داخل مثانه با یا بدون اسید هیالورونیک می تواند نشانه التهاب مثانه را بهبود بخشد دیگر شواهد اولیه نشان می دهد که مصرف یک محصول حاوی کندرویتین (CystoProtek) از طریق دهان می تواند التهاب مثانه را بهبود بخشد. با این حال، پژوهش های دیگری نشان می دهد که قرار دادن کندرویتین سولفات داخل مثانه علائم را بهبود نمی بخشد.
استخوان و بیماری های مفصل ( بیماری کاشین – بک ) – شواهد اولیه نشان می دهد که کندرویتین، با یا بدون گلوکوزامین هیدروکلراید، می تواند در افراد مبتلا به بیماری کاشین – بک سبب کاهش درد شود همچنین، مصرف کندرویتین با گلوکوزامین می تواند تنگی فضای مفصل در افراد مبتلا به این بیماری را کند نماید با این حال، معلوم نیست اگر مصرف کندرویتین به تنهایی باشد تنگی فضای مفصل را کند نماید.
حمله قلبی – برخی شواهد اولیه که مصرف کندرویتین سولفات از طریق دهان ممکن است خطر ابتلا به حمله قلبی اولیه و یا عود را کاهش دارد.
قرمزی پوست و سوزش ( پسوریازیس ) – شواهد اولیه نشان می دهد که مصرف کندرویتین سولفات برای 2-3 ماه سبب کاهش درد و بهبود شرایط پوست در افراد مبتلا به پسوریازیس می شود.
مثانه بیش فعال – تحقیقات اولیه نشان می دهد که قرار دادن کندرویتین سولفات سدیم داخل مثانه از طریق یک کاتتر ادراری کیفیت زندگی را در افراد مبتلا به مثانه بیش فعال بهبود می بخشد.
عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) – شواهد اولیه نشان می دهد که تجویز یک کندرویتین سولفات خاص و محلول اسید هیالورونیک (IALURIL ) از طریق کاتتر هفته ای یک بار به مدت 4 هفته و سپس ماهانه به مدت 5 ماه عفونت ادراری در زنان با سابقه عفونت ادراری را کاهش می دهد.
بیماری قلبی.
پوکی استخوان (استخوان ضعیف)
کلسترول بالا.
شرایط دیگر.
سولفات کندرویتین چگونه کار می کند؟
آرتروز، غضروف مفاصل را تجزیه می کند. با توجه به اینکه کندرویتین سولفات، یکی از بلوک های ساختمانی غضروف است ممکن است این روند را کند نماید.
آیا نگرانی های ایمنی وجود دارد؟
سولفات کندرویتین اگر خوراکی مصرف شود احتمالاً بی خطر است و با خیال راحت در تحقیق و پژوهش برای 6 سال استفاده شده است. با این حال، برخی از نگرانی ها در مورد ایمنی کندرویتین سولفات وجود دارد زیرا از منابع حیوانی بدست می آید. برخی از افراد نگران هستند که شیوه های تولید نا ایمن، ممکن است به آلودگی محصولات کندرویتین با بافت حیوان بیمار مانند انسفالوپاتی اسفنجی شکل گاوی ( بیماری جنون گاوی ) منجر انتقال شود. تا کنون، هیچ گزارشی که کندرویتین باعث بیماری در انسان شده وجود ندارد و تصور می شود کم خطر است. ولی می تواند سبب درد خفیف معده و حالت تهوع شود. اثرات دیگر عبارتند از اسهال، یبوست، ورم پلک، تورم پا، ریزش مو و نامنظم شدن ضربان قلب است.
برخی از محصولات کندرویتین حاوی مقادیر زیادی منگنز است. در مورد مارک معتبر از پزشک یا مسئولین بهداشت و درمان سوال نماید.
سولفات کندرویتین احتمالا زمانی که عضلانی تزریق شود زمانی که در پوست برای کوتاه مدت اعمال شود و هنگامی که به داخل مثانه با سوند توسط یک پزشک وارد شود ایمن است.
خطرات سولفات کندروتین
بارداری و شیردهی – به اندازه کافی اطلاعات در مورد استفاده از سولفات کندرویتین در دوران بارداری و شیردهی وجود ندارد. لذا از خوردن آن اجتناب نمایید.
آسم – برخی از نگرانی که کندرویتین سولفات ممکن است آسم را بدتر می کند وجود دارد. اگر شما مبتلا به آسم هستید در استفاده از سولفات کندرویتین احتیاط کنید.
اختلالات لخته شدن خون – در تئوری، کندرویتین سولفات ممکن است خطر خونریزی در افراد مبتلا به اختلالات لخته شدن خون را افزایش می دهد.
سرطان پروستات – تحقیقات اولیه نشان می دهد که کندرویتین ممکن است سبب گسترش یا عود سرطان پروستات شود. این اثر با مکمل های کندرویتین سولفات نشان داده نشده است. با این حال، تا زمانی که اطلاعات کافی در مورد ایمن بودن کندرویتین سولفات در سرطان پروستات وجود ندارد اگر شما سرطان پروستات و یا در معرض خطر بالا (برادر یا پدر مبتلا به سرطان پروستات) هستید از خوردن آن اجتناب کنید.
تداخلات دارویی سولفات کندرویتین
وارفارین (کومادین) که به منظور کاهش سرعت لخته شدن خون استفاده می شود. چند گزارش نشان می دهد که مصرف کندرویتین با گلوکوزامین سبب افزایش اثر وارفارین (کومادین) در کاهش لخته شدن خون می شود. این می تواند سبب کبودی و خونریزی که می تواند جدی باشد.
دوز مصرف کندروتین سولفات
از راه دهان:
برای آرتروز: دوز معمول کندرویتین سولفات 200-400 میلی گرم دو تا سه بار در روز یا 1000-1200 میلی گرم تک دوز روزانه مصرف شود.
مصرف موضعی سولفات کندروتین بر روی پوست:
برای آرتروز: کرم حاوی 50 میلی گرم / گرم سولفات کندرویتین، 30 میلی گرم / گرم سولفات گلوکزامین، 140 میلی گرم / گرم غضروف کوسه، و 32 میلی گرم / گرم کافور برای درد مفاصل تا 8 هفته استفاده شده است.